Οι δολοφόνοι που έχουν γίνει τιμητές

Τάσος Πάππας

Κι αύριο θα ’σαι όπως ήσουν χθες

07.01.2016

Συντάκτης: 

Τάσος Παππάς

 

Τα δύο κόμματα (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ) που έχουν τεράστιες ευθύνες (ενδεχομένως και ποινικές) για την κατάσταση που επικρατεί στο ασφαλιστικό σύστημα έχουν μεταμφιεστεί σε τιμητές.
Κληροδότησαν ερειπιώνα και σήμερα αρνούνται να κάνουν το αυτονόητο, να πουν δηλαδή τι ακριβώς θέλουν να γίνει με το ασφαλιστικό. Καταθέτουν «κόκκινες γραμμές», για παράδειγμα λένε «όχι» στη μείωση των κύριων συντάξεων και «όχι» στην αύξηση των εισφορών, χωρίς να απαντούν στο μείζον ερώτημα: Από πού θα βρεθούν οι πόροι;
Να ελπίσουμε ότι θα σκαρφιστούν κάποια ιδέα και θα την πουν στη συζήτηση που θα διεξαχθεί στη Βουλή; Μακάρι, αν και δεν είμαστε αισιόδοξοι αφού η προϊστορία τους δεν εγγυάται ότι θα λειτουργήσουν ως υπεύθυνα κόμματα που βάζουν πάνω από το στενό παραταξιακό συμφέρον το εθνικό, όπως κι αν το εννοούν.
Οφείλουμε όμως να πούμε πως τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού δεν κάνουν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που συνήθως κάνουν οι αντιπολιτεύσεις, μηδέ της Αριστεράς εξαιρουμένης.
Κι αυτή ήταν συστηματικά το «όχι σε όλα» με την προσδοκία ότι θα γίνει ο χώρος υποδοχής της κοινωνικής διαμαρτυρίας. Και έγινε. Καβαλώντας το μαζικό ρεύμα δυσφορίας και αγανάκτησης ήρθε στα πράγματα.
Τώρα καλείται να διαχειριστεί τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε. Αναγκαστικά θα καταβάλει το τίμημα. Η διαφορά είναι ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν κακόφημο παρελθόν, από το οποίο δεν έχουν πάρει αποστάσεις. Αντιθέτως, το υπερασπίζονται.
Απατώνται λοιπόν αν πιστεύουν ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο. Οχι μόνο γιατί δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν οι εγκληματικές πολιτικές τους, αλλά γιατί ο κόσμος είναι πια υποψιασμένος.
Καταλαβαίνει πολύ καλά ότι δεν έχουν να προτείνουν κάτι άλλο, ότι θα έκαναν τα ίδια και χειρότερα αν ήταν στην εξουσία και ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να επιστρέψουν διά της πλαγίας στη διακυβέρνηση της χώρας.
Αν συμβεί αυτό, που είναι ο διακαής πόθος και των δανειστών, το προσχηματικό «όχι» τους θα γίνει ως δια μαγείας ένα μεγαλοπρεπές «ναι».
Καλό είναι πάντως τα στελέχη των δύο κομμάτων να είναι περισσότερο συγκρατημένα στις ηρωικές κορόνες τους γιατί μπορεί να εκτεθούν. Αν οι δανειστές απορρίψουν την πρόταση ή ζητήσουν αλλαγές επί το δυσμενέστερον και η κυβέρνηση αποφασίσει να πάει σε σύγκρουση, τι θα κάνουν;
Θα επιμείνουν στο «όχι» με όποιο κόστος ή θα εκλιπαρούν όπως και τον Ιούλιο τον Τσίπρα να υπογράψει ό,τι να ‘ναι για να μην μπει η χώρα σε περιπέτειες;