Αριστερές φουφούδες
Του Θανάση Καρτερού
Μερικές φορές κάνουμε κι εμείς σαν να μην ξέρουμε πού ζούμε. Ηθικό πλεονέκτημα, σου λέει. Εμπρός της γης οι νυχτωμένοι, δηλαδή. Πότε, καλέ μου, αναγνωρίστηκε ηθικό πλεονέκτημα στους αριστερούς από τους αντιπάλους τους; Ρώτα την κυρία Ιστορία να σ' το πει: Αφού τους εκτελούσαν ως προδότες, τους αναγνώριζαν μετά από πενήντα χρόνια ως πατριώτες. Αφού τους διαπόμπευαν ως πράκτορες, ανήθικους, διεφθαρμένους, τους αναγνώριζαν μετά από σαράντα χρόνια ως ιδεολόγους. Καλός ιδεολόγος ήταν ο νεκρός ιδεολόγος. Ο ζων δεν ήταν ποτέ ούτε ιδεολόγος, ούτε πατριώτης, ούτε φυσικά ηθικός.
Αυτά γίνονταν στον εμφύλιο και λίγο μετά, θα πει ο δύσπιστος. Αλήθεια; Ανοίξτε κανένα παλιό κιτάπι να δείτε τι έσουρναν στους αριστερούς τη δεκαετία του '50, του '60, του '70, του '80. Θα μάθετε πώς διέφθειραν οι Λαμπράκισσες με τις μαύρες κάλτσες την αγάμητη εθνικόφρονα νεολαία. Πού έγραψαν το ηθικό πλεονέκτημα όσων αντιστάθηκαν στη χούντα εκείνοι που η μουσούδα τους μυρίζεται πάντα ότι όλοι είναι ίδιοι. Πώς μετέφραζαν κάποιοι σε χλιδή και λαγνεία τα ρωσικά ρούβλια. Πώς ο Χαρίλαος διέθετε βίλα και έκοβε βόλτες στο Αιγαίο με ιδιόκτητο κότερο. Και πόσο κορόιδα υπήρξαν πάντα «οι αγνοί αριστεροί».
Έτσι πάει κι έτσι θα πάει η υπόθεση. Η Αριστερά σήμερα είναι όχι μόνο πολύ ζωντανή, αλλά και πολύ καβάλα, για να την αφήσουν οι αντίπαλοι να βυζαίνει το ηθικό της πλεονέκτημα. Ναι, αλλά κάνουμε κι εμείς λάθη, θα πει ο δύσπιστος. Κάνουμε, που να μην κάναμε. Πταίσματα, αλλά κάνουμε. Και δίνουμε λαβή σε όσους έκαναν -και είναι έτοιμοι να ξανακάνουν- εγκλήματα, να βγάζουν γλώσσα. Αλλά είναι άλλο να μη δίνουμε την τρίχα που οι άλλοι θα κάνουν τριχιά να κρεμάσουν την κυβέρνηση -και όλους μας. Και άλλο να κάνουμε μόνοι μας τον Σχινά σκοινί για να τον -και μας- κρεμάσουν.
Δεν θα υπερασπιστούμε τα λάθη μας. Θα υπερασπιστούμε όμως τους ανθρώπους μας, τις διαδρομές τους, το δικαίωμά τους να υπάρχουν έντιμα στην Αριστερά. Να προσέχουν χίλιες φορές τους διορισμούς, τους ορισμούς, και τους κομπασμούς οι αρμόδιοι. Σωστά. Αλλά να προσέχουμε κι εμείς όχι μόνο τι λένε, αλλά και γιατί το λένε, όσοι έκαναν καθεστώς τα μεγάλα δεξιά τζάκια, και τώρα αγανακτούν με τις μικρές αριστερές φουφούδες...
Πηγη: Η Αυγή, 20 Ιανουαρίου
Μερικές φορές κάνουμε κι εμείς σαν να μην ξέρουμε πού ζούμε. Ηθικό πλεονέκτημα, σου λέει. Εμπρός της γης οι νυχτωμένοι, δηλαδή. Πότε, καλέ μου, αναγνωρίστηκε ηθικό πλεονέκτημα στους αριστερούς από τους αντιπάλους τους; Ρώτα την κυρία Ιστορία να σ' το πει: Αφού τους εκτελούσαν ως προδότες, τους αναγνώριζαν μετά από πενήντα χρόνια ως πατριώτες. Αφού τους διαπόμπευαν ως πράκτορες, ανήθικους, διεφθαρμένους, τους αναγνώριζαν μετά από σαράντα χρόνια ως ιδεολόγους. Καλός ιδεολόγος ήταν ο νεκρός ιδεολόγος. Ο ζων δεν ήταν ποτέ ούτε ιδεολόγος, ούτε πατριώτης, ούτε φυσικά ηθικός.
Αυτά γίνονταν στον εμφύλιο και λίγο μετά, θα πει ο δύσπιστος. Αλήθεια; Ανοίξτε κανένα παλιό κιτάπι να δείτε τι έσουρναν στους αριστερούς τη δεκαετία του '50, του '60, του '70, του '80. Θα μάθετε πώς διέφθειραν οι Λαμπράκισσες με τις μαύρες κάλτσες την αγάμητη εθνικόφρονα νεολαία. Πού έγραψαν το ηθικό πλεονέκτημα όσων αντιστάθηκαν στη χούντα εκείνοι που η μουσούδα τους μυρίζεται πάντα ότι όλοι είναι ίδιοι. Πώς μετέφραζαν κάποιοι σε χλιδή και λαγνεία τα ρωσικά ρούβλια. Πώς ο Χαρίλαος διέθετε βίλα και έκοβε βόλτες στο Αιγαίο με ιδιόκτητο κότερο. Και πόσο κορόιδα υπήρξαν πάντα «οι αγνοί αριστεροί».
Έτσι πάει κι έτσι θα πάει η υπόθεση. Η Αριστερά σήμερα είναι όχι μόνο πολύ ζωντανή, αλλά και πολύ καβάλα, για να την αφήσουν οι αντίπαλοι να βυζαίνει το ηθικό της πλεονέκτημα. Ναι, αλλά κάνουμε κι εμείς λάθη, θα πει ο δύσπιστος. Κάνουμε, που να μην κάναμε. Πταίσματα, αλλά κάνουμε. Και δίνουμε λαβή σε όσους έκαναν -και είναι έτοιμοι να ξανακάνουν- εγκλήματα, να βγάζουν γλώσσα. Αλλά είναι άλλο να μη δίνουμε την τρίχα που οι άλλοι θα κάνουν τριχιά να κρεμάσουν την κυβέρνηση -και όλους μας. Και άλλο να κάνουμε μόνοι μας τον Σχινά σκοινί για να τον -και μας- κρεμάσουν.
Δεν θα υπερασπιστούμε τα λάθη μας. Θα υπερασπιστούμε όμως τους ανθρώπους μας, τις διαδρομές τους, το δικαίωμά τους να υπάρχουν έντιμα στην Αριστερά. Να προσέχουν χίλιες φορές τους διορισμούς, τους ορισμούς, και τους κομπασμούς οι αρμόδιοι. Σωστά. Αλλά να προσέχουμε κι εμείς όχι μόνο τι λένε, αλλά και γιατί το λένε, όσοι έκαναν καθεστώς τα μεγάλα δεξιά τζάκια, και τώρα αγανακτούν με τις μικρές αριστερές φουφούδες...
Πηγη: Η Αυγή, 20 Ιανουαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου