Μακάριοι θεοί, τρέξτε να με βοηθήσετε!

ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ* ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ

[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα
στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.
Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές επιστολές,
οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".
"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι
αγρότες, ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες
του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.
Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους
σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα
του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από
τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα με τους ανθρώπους της εποχής μας.] 

*

Ηδύδειπνος Αριστοκόρακι

[Ο Γλυκόδειπνος γράφει στον Φαγητοκόρακα]

Θεοί μάκαρες, ιλήκοιτε και ευμενείς είητε. Οίον απέφυγον κίνδυνον, των τρισκαταράτων ερανιστών λέβηρά μοι ζέοντος ύδατος επιχέαι βουληθέντων.
Ιδών γαρ πόρρωθεν ευτρεπείς  απεπήδησα , οι δε απροβουλεύτως εξέχεαν, και το θερμόν επιρρυέν Βαθύλω τω οινοχοούντι παιδί ψιλόν ειργάσατο.
Της κεφαλής γαρ απέσυρε το δέρμα και φλύκταίνας επινωτίους εξήνθησεν.
Τις άρα μοι δαιμόνων επίκουρος εγένετο; Μήποτε  οι Σωτήρες Άνακες , ως Σιμωνίδην τον Λεωπρέπους του Κρανωνίου συμποσίου, καμέ των του πυρός κρουνών εξήρπασαν.

Μακάριοι θεοί, τρέξτε  να με βοηθήσετε!

Αχ,  από τι κίνδυνο γλίτωσα στο παρά τσακ!

Να χαθούνε  να χαθούνε, τα χαμένα τα κορμιά ,

που,  ενώ έτρωγαν  μαζί μας,  ξαφνικά βάλθηκαν

να μου ρίξουν έναν τέντζερη  καυτό νερό

στο κεφάλι.
 Καλά που τους μπάνισα από μακριά έτοιμους 
να το κάνουν και πρόλαβα να κάνω ένα βήμα  πίσω.
Αστόχησαν αλλά το ζεματιστό νερό έπεσε πάνω στον κακομοίρη  Βάθυλο , τον πιτσιρίκο τον οινοχόο . 
Κάηκε το κεφάλι του φουκαρά  και φουσκάλιασε η πλάτη του. Ποιος να ΄ναι , άραγε, ο προστάτης  άγγελός μου; Λέτε να ΄ναι ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης οι σωτήρες μου, αυτοί που στο συμπόσιο του Κράνωνα γλίτωσαν τον  Σιμωνίδη το γιο του Λεωπρέπη; Ασφαλώς , αυτοί προστάτεψαν και μένα απ΄το ζεμάτισμα!

Μετάφραση: Gerontakos