χτένιζε τα μαλλιά της,
όμορφη κόρη με βυζιά
στητά για φορεσιά της.
Κάτω απ' το τροπικό το φως
έλαμπε το κορμί της,
ίδιος της χουρμαδιάς καρπός
γλυκόλαλη η φωνή της.
"Έλα, ξένε, διψασμένε,
κοροσόλι το φιλί μου,
οδοιπόρε φλογισμένε,
τρεις δεκάρες το κορμί μου.
Έλα, ξένε, ξάπλωσέ με,
χουρμαδιάς κλαδιά το στρώμα,
πάρε με, ταξίδεψέ με
κι' έλα παίξε με ως το γιόμα".
Ζείρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου