ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΑΣ (2)

 ΤΟ ΤΑΞΊΔΙ

 Στίχοι: Κωστής Παλαμάς
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Εκτέλεση: Νίκος Ξυδάκης

Στο ταξίδι που σε πάει
ο μαύρος καβαλάρης
κοίταξε απ' το χέρι του
τίποτε να μην πάρεις

κι αν διψάσεις μην το πιείς
από τον κάτω κόσμο
το νερό της αρνησιάς
φτωχοκομμένο δυόσμο

μην το πιείς κι ολότελα
κι αιώνια μας ξεχάσεις
βάλε τα σημάδια σου
το δρόμο να μη χάσεις

κι όπως είσαι ανάλαφρο
μικρό σαν χελιδόνι
κι άρματα δεν σου βρωντάν
παληκάρι ως τη ζώνη

κοίταξε και γέλασε
της νύχτας το σουλτάνο
γλύστρισε σιγά κρυφά
και πέταξε εδώ πάνω

και στο σπίτι τ' άραχνο
γυρνώντας ακριβέ μας
γίνε αεροφύσημα
και γλυκοφίλησε μας

τον πόνο σου εδώ πέρα
μην τον παρατάς
με μια φροντίδα μητρική
ταξίδεψε τον

όπου ζωή, όπου όνειρο
στα μακρινά και στα ψηλά
και πήγαινε τον ύστερα
και ριζοφύτεψε τον

εκεί στη χώρα τη κατάνακρη
του αμίλητου, στα μάτια του
συμμάζεψε και θάψε τη φωνή σου

κι αν ίσως δεν βαστάξουνε
κι αν ίσως δεν βαστάξουνε
τα μάτια σου και κλείσουν
κλείσε και συ τα μάτια σου
και πέθανε μαζί του

τον πόνο σου εδώ πέρα
μην τον παρατάς
με μια φροντίδα μητρική
ταξίδεψε τον

κι αν ίσως δεν βαστάξουνε
κι αν ίσως δεν βαστάξουνε
τα μάτια σου και κλείσουν
κλείσε και συ τα μάτια σου
και πέθανε μαζί του.

 

 ***********************************

 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

 Στίχοι: Κωστής Παλαμάς
Μου σφίγγει ο καημός σαν θηλειά το λαιμό
και μες την καρδιά με δαγκώνει σαν φίδι
παράξενο θέλω ν' αρχίσω ταξίδι
χωρίς μα χωρίς τελειωμό

Το δρόμο μου αργά να τραβώ, να τραβώ
αλλά πουθενά και ποτέ να μη στέκω
ψυχή να μη βρίσκω ή πάντα να μπλέκω
με κόσμο τυφλό και βουβό

Να νιώθω τριγύρω πλατιά ερημιά
κλεισμένα τα σπίτια τα τζάκια σβησμένα
ψηλά να μη φέγγει αστέρι κανένα
και κάτω γυναίκα καμμία

Το δρόμο μου αργά να τραβώ, να τραβώ
αλλά πουθενά και ποτέ να μη στέκω
ψυχή να μη βρίσκω ή πάντα να μπλέκω
με κόσμο τυφλό και βουβό

Ίσως σε τέτοιο ταξίδι αν βρεθώ
ατέλειωτο, έρμο σ' αγνώριστη χώρα
δε θα 'χω περίσσεια λαχτάρα σαν τώρα
αγάπη από σε να χαθώ.