Τάσος Τέλλογλου
Ήταν μια ζεστή αυγουστιάτικη μέρα στη βόρειο Γερμανία και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ένα βαρύ προεκλογικό πρόγραμμα για το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Η πρώτη του ομιλία αυτή τη μέρα είχε προγραμματισθεί για το Άρενσμπουργκ, κοντά στο Αμβούργο. Εκεί, μιλώντας για θέματα εσωτερικής πολιτικής, ο Σόιμπλε είπε ξαφνικά ότι «η Ελλάδα μετά το 2014 θα χρειασθεί ένα τρίτο πρόγραμμα σωτηρίας…». Λίγο αργότερα, ο Σόιμπλε μιλούσε στο Ιτζεχόε του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν και συμπλήρωσε: «Αν η Ελλάδα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της πλήρως (σ.σ. δική μου η υπογράμμιση) και είναι αναγκαία περαιτέρω βοήθεια, θα σταθμίζαμε νέα μέτρα».
Ο επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων, Κάρστεν Σνάιντερ, αντέδρασε αμέσως, ζητώντας να μάθει ποιο θα είναι το ύψος του πακέτου. Γύρω στα 20 δισ. είπε το υπουργείο Οικονομικών, με όρους πιο χαλαρούς απ' ό,τι στο πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο. Αλλά προυπόθεση είναι η 100% εφαρμογή των μέτρων της συμφωνίας που υπέγραψαν μετά το κούρεμα του χρέους, αρχικά ο Λουκάς Παπαδήμος και στη συνέχεια ο Αντώνης Σαμαράς.
Παρά το γεγονός ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και το Βερολίνο συνομιλούν, δεν είναι μυστικό ότι υπάρχει αμοιβαία καχυποψία όπως και οι δύο πλευρές αφήνουν να διαφανεί. Παρόλα αυτά το Βερολίνο επιχείρησε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να εμφανίσει μια αμήχανη αποστασιοποίηση και ο ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει τους τόνους. Αύριο τα ψέματα τελειώνουν. Και για τον έναν και για τον άλλον.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τον έλεγχο των μηνυμάτων που θα στείλει η μία πλευρά στην άλλη το βράδυ των εκλογών. Αν τα μηνύματα είναι του επιπέδου «φέρνουμε την επανάσταση στην Ευρώπη, Βερολίνο δώστα όλα», από τη μία, και «καμία συζήτηση αν δεν εφαρμόσετε ό,τι υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις», από την άλλη, μπορεί η Αθήνα να βάλει τον Χολαργό να τυπώνει από τώρα δραχμές. Στον ΣΥΡΙΖΑ το καταλαβαίνουν αυτό, αλλά δεν σημαίνει πως ό,τι καταλαβαίνουν ακολουθείται από πράξεις που δείχνουν συνέπεια. Στο Βερολίνο είναι έτοιμοι να συζητήσουν. Αλλά σε ποια κατεύθυνση; Στο πλαίσιο που θέτει ο Σόιμπλε με τις δύο παρεμβάσεις του στην προεκλογική περίοδο του 2013, σε τελευταία ανάλυση πρόκειται για χρήματα των δικών του ψηφοφόρων. Όσο λοιπόν και αν θέλει ο κ Τσίπρας να μεταφέρει τη λύση του προβλήματος στα ευρωπαιϊκά όργανα, η έκδοση της επιταγής επιβάλλει να πάει να παίξει, όπως είπε χθες, «με 80.000 Γερμανούς στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου…». Έτσι γίνεται στην Ευρώπη. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να πάει εκεί έχοντας καθαρό -που όπως φάνηκε χθες δεν το έχει- ότι σκοπεύει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση για να ακολουθήσουν τα περαιτέρω, ακόμα και με τη δική του έννοια. Δεν έχει νόημα να το προσπαθήσει κάπως αλλιώς, εδώ ο κ. Ντράγκι πήγε στο Βερολίνο πριν συγκαλέσει το συμβούλιο της ΕΚΤ. Δεν υπάρχει δρόμος που να προσπερνάει το Βερολίνο. Μία φορά τον είχε δοκιμάσει ο κ. Μόντι, το καλοκαίρι του 2012, αλλά το θαύμα κράτησε μόλις μερικούς μήνες. Για αυτό είναι καλύτερα να μην χάνει τον χρόνο του που δεν είναι πολύς, με αυτοδυναμία ή χωρίς αυτή.
Και το Βερολίνο;
«(…) Δεν αναγνωρίζω στην κυρία Μέρκελ το προνόμιο να είναι κάτι ξεχωριστό στους 28 της Ευρώπης. Είναι μία από τους 28…»
Αλέξης Τσίπρας, στη διακαναλική Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015
Ήταν μια ζεστή αυγουστιάτικη μέρα στη βόρειο Γερμανία και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ένα βαρύ προεκλογικό πρόγραμμα για το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Η πρώτη του ομιλία αυτή τη μέρα είχε προγραμματισθεί για το Άρενσμπουργκ, κοντά στο Αμβούργο. Εκεί, μιλώντας για θέματα εσωτερικής πολιτικής, ο Σόιμπλε είπε ξαφνικά ότι «η Ελλάδα μετά το 2014 θα χρειασθεί ένα τρίτο πρόγραμμα σωτηρίας…». Λίγο αργότερα, ο Σόιμπλε μιλούσε στο Ιτζεχόε του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν και συμπλήρωσε: «Αν η Ελλάδα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της πλήρως (σ.σ. δική μου η υπογράμμιση) και είναι αναγκαία περαιτέρω βοήθεια, θα σταθμίζαμε νέα μέτρα».
Ο επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων, Κάρστεν Σνάιντερ, αντέδρασε αμέσως, ζητώντας να μάθει ποιο θα είναι το ύψος του πακέτου. Γύρω στα 20 δισ. είπε το υπουργείο Οικονομικών, με όρους πιο χαλαρούς απ' ό,τι στο πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο. Αλλά προυπόθεση είναι η 100% εφαρμογή των μέτρων της συμφωνίας που υπέγραψαν μετά το κούρεμα του χρέους, αρχικά ο Λουκάς Παπαδήμος και στη συνέχεια ο Αντώνης Σαμαράς.
Παρά το γεγονός ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και το Βερολίνο συνομιλούν, δεν είναι μυστικό ότι υπάρχει αμοιβαία καχυποψία όπως και οι δύο πλευρές αφήνουν να διαφανεί. Παρόλα αυτά το Βερολίνο επιχείρησε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να εμφανίσει μια αμήχανη αποστασιοποίηση και ο ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει τους τόνους. Αύριο τα ψέματα τελειώνουν. Και για τον έναν και για τον άλλον.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τον έλεγχο των μηνυμάτων που θα στείλει η μία πλευρά στην άλλη το βράδυ των εκλογών. Αν τα μηνύματα είναι του επιπέδου «φέρνουμε την επανάσταση στην Ευρώπη, Βερολίνο δώστα όλα», από τη μία, και «καμία συζήτηση αν δεν εφαρμόσετε ό,τι υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις», από την άλλη, μπορεί η Αθήνα να βάλει τον Χολαργό να τυπώνει από τώρα δραχμές. Στον ΣΥΡΙΖΑ το καταλαβαίνουν αυτό, αλλά δεν σημαίνει πως ό,τι καταλαβαίνουν ακολουθείται από πράξεις που δείχνουν συνέπεια. Στο Βερολίνο είναι έτοιμοι να συζητήσουν. Αλλά σε ποια κατεύθυνση; Στο πλαίσιο που θέτει ο Σόιμπλε με τις δύο παρεμβάσεις του στην προεκλογική περίοδο του 2013, σε τελευταία ανάλυση πρόκειται για χρήματα των δικών του ψηφοφόρων. Όσο λοιπόν και αν θέλει ο κ Τσίπρας να μεταφέρει τη λύση του προβλήματος στα ευρωπαιϊκά όργανα, η έκδοση της επιταγής επιβάλλει να πάει να παίξει, όπως είπε χθες, «με 80.000 Γερμανούς στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου…». Έτσι γίνεται στην Ευρώπη. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να πάει εκεί έχοντας καθαρό -που όπως φάνηκε χθες δεν το έχει- ότι σκοπεύει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση για να ακολουθήσουν τα περαιτέρω, ακόμα και με τη δική του έννοια. Δεν έχει νόημα να το προσπαθήσει κάπως αλλιώς, εδώ ο κ. Ντράγκι πήγε στο Βερολίνο πριν συγκαλέσει το συμβούλιο της ΕΚΤ. Δεν υπάρχει δρόμος που να προσπερνάει το Βερολίνο. Μία φορά τον είχε δοκιμάσει ο κ. Μόντι, το καλοκαίρι του 2012, αλλά το θαύμα κράτησε μόλις μερικούς μήνες. Για αυτό είναι καλύτερα να μην χάνει τον χρόνο του που δεν είναι πολύς, με αυτοδυναμία ή χωρίς αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου