Πέμπτη, Ιανουαρίου 29, 2015

Μας λείπουν περισσότερο οι ζωντανοί απ’ τους νεκρούς


ΙΧΝΗ-ΣΗΜΑΔΙΑ
 
της Δάφνης
Ο δροσερός αέρας στις κατακόμβες της Denfert-Rochereau,
τα δάχτυλά σου που έπλεκαν το φως
στο δάσος του Saint-Cloud,
ο ήχος των βημάτων σου στην άδεια γκαλερί Vivienne,
 
η ανάσα του ύπνου σου που θάμπωνε
το κρύσταλλο της νύχτας με ονείρων λέξεις,
η πράσινη αχτίδα
του ήλιου που έδυε στο Saint Malo,
είναι
ίχνη – σημάδια από τα παιδικά σου χρόνια.
Μας λείπουν περισσότερο οι ζωντανοί
απ’ τους νεκρούς.
Βασίλης Κουγέας* (1952), "Το αεικίνητο βάθος πεδίου", 2013.


*BiblioNet : Κουγέας, Βασίλης

Δεν υπάρχουν σχόλια: