Ανδρέας Ζαμπούκας
Δώστα όλα Κουράκη!
Ο νέος Υφυπουργός Κουράκης
ανακοίνωσε χθες τις προθέσεις του για τις αλλαγές στα σχολεία.
Επαναφέρει τα πάντα. Απολυμένους, προηγούμενα προγράμματα, καταργεί
πανελλήνιες στην Α΄και Β΄Λυκείου, τράπεζα θεμάτων και υπόσχεται νέα
βιβλία (πιθανότατα πιο «σοσιαλιστικά»). Για την αξιολόγηση δεν είπε
τίποτα αλλά μάλλον είναι θέμα χρόνου να έχουμε νέες ανακοινώσεις.
Το ζήτημα δεν βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Έτσι κι αλλιώς, και οι «σώφρονες» διοικήσεις της Εκπαίδευσης ως τώρα, αποτύγχαναν παταγωδώς σε όλα. Για δεκαετίες, το ελληνικό σχολείο αποτελούσε πεδίο άσκησης προσωπικών διαθέσεων. Το θέμα βρίσκεται αλλού: Στη βαρβαρότητα που έχει εμπεδωθεί στην αντίληψη των νέων και στο λαϊκισμό που ποτίζει την κουλτούρα τους από τις πρώτες σχολικές τάξεις.
Σ΄αυτές τις εκλογές, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, αν ο Σαμαράς επέτρεπε σε 100.000 δεκαοχτάρηδες να ψηφίσουν, τα ποσοστά θα μοιράζονταν μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής! Ποιο είναι λοιπόν το κλίμα στα σχολεία σήμερα; Για τους μαθητές, οι απαιτήσεις είναι η βαθμοθηρία και το δικαίωμα στην επιβράβευση χωρίς προσπάθεια. Για τους καθηγητές, η απαλλαγή από την όντως, απίστευτα υποκριτική αξιολόγηση και η επαναφορά σε ένα καθεστώς απεξάρτησης από ελέγχους και διαδικασίες.
Τι κάνει ο Κουράκης; Σπεύδει να ικανοποιήσει ακριβώς αυτό που βρίσκεται στις επιθυμίες όλων. Όχι εξετάσεις, όχι ελέγχους, όχι δεσμεύσεις. Δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει τελικά ο Υπουργός Μπαλτάς που, όπως λένε, φαίνεται σοβαρός άνθρωπος. Αυτή τη στιγμή όμως, μαθητές και δάσκαλοι ξεχνούν να απαιτήσουν το αυτονόητο που χρειάζεται η ελληνική εκπαίδευση. Και προφανώς έπρεπε πρώτα η νέα διοίκηση να το ανακοινώσει ως προσανατολισμό και μετά να ικανοποιήσει το λαϊκό ένστικτο. Οι μεγάλες ανάγκες βρίσκονται στη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και στην εδραίωση σχέσεων σεβασμού και ειλικρίνειας στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Αφού λοιπόν στο Υπουργείο, βρίσκονται παλιοί Μαρξιστές, θα πρέπει να ξέρουν ότι ανέκαθεν η σοσιαλιστική ιδεολογία προσανατόλιζε την παιδεία στην επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση, με σαφή προσανατολισμό, στην ταύτιση θεωρίας και πράξης. Επιπλέον, η αριστερή αντίληψη είχε πάντα ως βασική αρχή της την πειθαρχία στις συλλογικότητες και στις ομάδες. Δεν πρέπει λοιπόν, να περιμένουμε ανακοινώσεις σχετικά με ένα γενικό νοικοκύρεμα των εκπαιδευτικών κοινοτήτων που διαλύονται μέσα στο μπάχαλο των συγκρούσεων, του ατομικισμού και της έλλειψης σεβασμού;
Aντίθετα, η ανατρεπτική φύση του «ποιητή» Κουράκη βιάζεται να εμπνεύσει μεγαλύτερη διάθεση για χαλάρωση σε ένα σχολείο που η αλλοτρίωση όλων τείνει να το απαξιώσει τελείως. Κι από ό τι φαίνεται, άλλη μια «διασκεδαστική» κατάσταση νέων εξαγγελιών θα μεγαλώσει το τεράστιο ταξικό χάσμα που χωρίζει τις ελληνικές οικογένειες.
Το μόνο που θα πετύχει η νέα διοίκηση θα είναι να στείλει ακόμα περισσότερο κόσμο στα ιδιωτικά σχολεία και στην αναζήτηση ενός λογικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Αλλά αυτό δεν γινόταν πάντα στην Ελλάδα; Ξοδεύαμε δισεκατομμύρια για να γλιτώσουμε από την «ελεύθερη» και «δωρεάν» παιδεία. Το ίδιο θα συνεχίσουμε και τώρα…
Το ζήτημα δεν βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Έτσι κι αλλιώς, και οι «σώφρονες» διοικήσεις της Εκπαίδευσης ως τώρα, αποτύγχαναν παταγωδώς σε όλα. Για δεκαετίες, το ελληνικό σχολείο αποτελούσε πεδίο άσκησης προσωπικών διαθέσεων. Το θέμα βρίσκεται αλλού: Στη βαρβαρότητα που έχει εμπεδωθεί στην αντίληψη των νέων και στο λαϊκισμό που ποτίζει την κουλτούρα τους από τις πρώτες σχολικές τάξεις.
Σ΄αυτές τις εκλογές, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, αν ο Σαμαράς επέτρεπε σε 100.000 δεκαοχτάρηδες να ψηφίσουν, τα ποσοστά θα μοιράζονταν μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής! Ποιο είναι λοιπόν το κλίμα στα σχολεία σήμερα; Για τους μαθητές, οι απαιτήσεις είναι η βαθμοθηρία και το δικαίωμα στην επιβράβευση χωρίς προσπάθεια. Για τους καθηγητές, η απαλλαγή από την όντως, απίστευτα υποκριτική αξιολόγηση και η επαναφορά σε ένα καθεστώς απεξάρτησης από ελέγχους και διαδικασίες.
Τι κάνει ο Κουράκης; Σπεύδει να ικανοποιήσει ακριβώς αυτό που βρίσκεται στις επιθυμίες όλων. Όχι εξετάσεις, όχι ελέγχους, όχι δεσμεύσεις. Δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει τελικά ο Υπουργός Μπαλτάς που, όπως λένε, φαίνεται σοβαρός άνθρωπος. Αυτή τη στιγμή όμως, μαθητές και δάσκαλοι ξεχνούν να απαιτήσουν το αυτονόητο που χρειάζεται η ελληνική εκπαίδευση. Και προφανώς έπρεπε πρώτα η νέα διοίκηση να το ανακοινώσει ως προσανατολισμό και μετά να ικανοποιήσει το λαϊκό ένστικτο. Οι μεγάλες ανάγκες βρίσκονται στη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και στην εδραίωση σχέσεων σεβασμού και ειλικρίνειας στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Αφού λοιπόν στο Υπουργείο, βρίσκονται παλιοί Μαρξιστές, θα πρέπει να ξέρουν ότι ανέκαθεν η σοσιαλιστική ιδεολογία προσανατόλιζε την παιδεία στην επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση, με σαφή προσανατολισμό, στην ταύτιση θεωρίας και πράξης. Επιπλέον, η αριστερή αντίληψη είχε πάντα ως βασική αρχή της την πειθαρχία στις συλλογικότητες και στις ομάδες. Δεν πρέπει λοιπόν, να περιμένουμε ανακοινώσεις σχετικά με ένα γενικό νοικοκύρεμα των εκπαιδευτικών κοινοτήτων που διαλύονται μέσα στο μπάχαλο των συγκρούσεων, του ατομικισμού και της έλλειψης σεβασμού;
Aντίθετα, η ανατρεπτική φύση του «ποιητή» Κουράκη βιάζεται να εμπνεύσει μεγαλύτερη διάθεση για χαλάρωση σε ένα σχολείο που η αλλοτρίωση όλων τείνει να το απαξιώσει τελείως. Κι από ό τι φαίνεται, άλλη μια «διασκεδαστική» κατάσταση νέων εξαγγελιών θα μεγαλώσει το τεράστιο ταξικό χάσμα που χωρίζει τις ελληνικές οικογένειες.
Το μόνο που θα πετύχει η νέα διοίκηση θα είναι να στείλει ακόμα περισσότερο κόσμο στα ιδιωτικά σχολεία και στην αναζήτηση ενός λογικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Αλλά αυτό δεν γινόταν πάντα στην Ελλάδα; Ξοδεύαμε δισεκατομμύρια για να γλιτώσουμε από την «ελεύθερη» και «δωρεάν» παιδεία. Το ίδιο θα συνεχίσουμε και τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου