ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ* ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα
στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.
Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές επιστολές,
οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".
"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι
αγρότες, ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες
του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.
Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους
σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα
του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από
τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα
με τους ανθρώπους της εποχής μας.] Pieter Bruegel the Elder : " Χειμωνιάτικο Τοπίο.
[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα
στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.
Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές επιστολές,
οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".
"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι
αγρότες, ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες
του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.
Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους
σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα
του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από
τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα
με τους ανθρώπους της εποχής μας.] Pieter Bruegel the Elder : " Χειμωνιάτικο Τοπίο.
Στήνοντας παγίδες για τα πουλιά" (1565)
ΒΙΒΛΙΟΝ Β΄
ΑΓΡΟΤΙΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
30
Ο Αμπελίων στον Εύεργο
ΑΓΡΟΤΙΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
30
Ο Αμπελίων στον Εύεργο
Βαρύς ήταν ο χειμώνας φέτος και κανένας δεν μπορούσε
να ξεμυτίσει από το σπίτι του.
Όλα τα είχε σκεπάσει το χιόνι , είχαν ασπρίσει όχι μόνο
οι λόφοι αλλά και όλες οι λακκούβες της γης.
Δεν είχαμε λοιπόν να κάνουμε τίποτα και
καθόμασταν όλο ντροπή χωρίς δουλειά.
Ανοίγοντας κάποια στιγμή το πορτάκι,
έσκυψα έξω απ' το καλύβι και βλέπω πάνω στο χιόνι
ολόκληρο σμήνος από πουλιά να πετά,
κι ανάμεσά τους ήταν κοτσύφια και τσίχλες.
Παίρνω κι εγώ αμέσως από τη λεκάνη ιξό (κόλλα)
και αλείφω τα κλαδιά απ' τις αχλαδιές.
Ώσπου να πεις κύμινο, μαζεύτηκαν σύννεφο τα σπουργίτια΄
όλα κρέμονταν απ' τα κλαδιά, σ' έπιανε μια ευχαρίστηση να
τα βλέπεις , έτσι όπως ήταν πιασμένα απ' τα φτερά,
το κεφάλι και τα πόδια.
Απ' αυτά σου 'στειλα σαν δώρο εικοσι πέντε, κι ήταν τα πιο παχιά,
να ξεμυτίσει από το σπίτι του.
Όλα τα είχε σκεπάσει το χιόνι , είχαν ασπρίσει όχι μόνο
οι λόφοι αλλά και όλες οι λακκούβες της γης.
Δεν είχαμε λοιπόν να κάνουμε τίποτα και
καθόμασταν όλο ντροπή χωρίς δουλειά.
Ανοίγοντας κάποια στιγμή το πορτάκι,
έσκυψα έξω απ' το καλύβι και βλέπω πάνω στο χιόνι
ολόκληρο σμήνος από πουλιά να πετά,
κι ανάμεσά τους ήταν κοτσύφια και τσίχλες.
Παίρνω κι εγώ αμέσως από τη λεκάνη ιξό (κόλλα)
και αλείφω τα κλαδιά απ' τις αχλαδιές.
Ώσπου να πεις κύμινο, μαζεύτηκαν σύννεφο τα σπουργίτια΄
όλα κρέμονταν απ' τα κλαδιά, σ' έπιανε μια ευχαρίστηση να
τα βλέπεις , έτσι όπως ήταν πιασμένα απ' τα φτερά,
το κεφάλι και τα πόδια.
Απ' αυτά σου 'στειλα σαν δώρο εικοσι πέντε, κι ήταν τα πιο παχιά,
τα πιο κρεατωμένα.
Γιατί ο καλός άνθρωπος πρέπει
να μετέχει στα καλά κι ας σκάνε από τη
ζήλεια τους οι κακοί γείτονες.
Γιατί ο καλός άνθρωπος πρέπει
να μετέχει στα καλά κι ας σκάνε από τη
ζήλεια τους οι κακοί γείτονες.
Μετάφραση: Gerontakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου