Eπιστολή ενός Γερμανού αναγνώστη της Handelsblatt στον κο Τσίπρα
Αγαπητό μου παιδί, Αλέξη.
Λέγομαι Χανς Φορολογούμενος.
Είμαι 67 ετών, έχω σαρανταπέντε χρόνια ένσημα ως μηχανοδηγός στα τραίνα μας, δημόσιος υπάλληλο δηλαδή, και μόλις μερικούς μήνες πριν βγήκα στη σύνταξη.
Διάβασα με ενδιαφέρον την επιστολή που μου έστειλες μέσω της Handelsblatt και θέλησα να σου απαντήσω, γιατί (όπως και σένα φαντάζομαι) με ενοχλεί να με περνάει για αφελή ή άσχετο ένα παιδάκι που δεν έχει ακόμα κολλήσει (και ούτε προβλέπεται) ούτε ένα ένσημο.
Το 2010 λοιπόν, Αλέξη, κάτι μήνες αφότου η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας σου ζήτησε από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους πολίτες να την βοηθήσουν να μην γίνει Αργεντινή, διάβασα σε μία ελληνική εφημερίδα τους μισθούς που έπαιρναν μέχρι τότε οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι στα δικά σας τραίνα στον κρατικό ΟΣΕ, που σημειωτέον είναι πολύ πιο αργά και πολύ πιο βρόμικα από τα δικά μας.
Πιο συγκεκριμένα, επειδή δεν ξέρω ελληνικά, μου μετάφραζε ο μπατζανάκης μου, Έλληνας στη καταγωγή και συνάδελφος, όσα γράφτηκαν για το θέμα.
Και τι θέμα!
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ήταν δυνατόν εγώ (με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας με τον Έλληνα μηχανοδηγό) να παίρνω 52.000ευρώ το χρόνο και εκείνος 65.000ευρώ το χρόνο, τη στιγμή που η οικονομία μου πούλαγε σε όλον τον κόσμο, ενώ η δικιά σας αγόραζε από όλον τον κόσμο, με αποτέλεσμα το δικό μου κράτος να μοιράζει με μεγάλη φειδώ αυξήσεις από τα πλεονάσματά του και το δικό σου κράτος να μοιράζει απλόχερα αυξήσεις και απίστευτα επιδόματα από τα δανεικά του!
Ή δεν είναι έτσι;
Όταν λοιπόν διάβασα την επιστολή σου, είπα πως είναι μία καλή ευκαιρία να σου γράψω τα παραπάνω, γιατί παιδί του 4% και των καταλήψεων ήσουνα ακόμα, μπορεί και να μην τα ξέρεις-σκέφτηκα-αφού αυτά αρχίσανε στη χώρα σου πολλά χρόνια πριν ακόμα δώσεις την πρώτη σου συνέντευξη στην κυρία Παναγιωταρέα, γεμάτος εφηβική έπαρση, λενινιστική πίστη και ΚουΚουΕδικη άγνοια .
Η ιστορία των δανεικών είναι για τη χώρα σου, Αλεξάκη μου, μία πολύ πονεμένη ιστορία που ,όταν προεστοί κι οπλαρχηγοί κατάφεραν να μοιραστούν την κρατική εξουσία με το επίσημο κράτος που πολέμαγε να στεριώσει ο Κοραής και φτάνει μέχρι τους δικαστικούς και τους ένστολους σύγχρονους προεστούς (τώρα πια τους λέτε συντεχνίες του δημοσίου), που κλέψανε από τους άνεργους του ιδιωτικού σας τομέα το πλεόνασμα που έχτισε η κυβέρνησή σας πάνω στην ανέχεια, τη φτώχεια και την ανεργία τους.
Γιατί ,Αλεξάκη μου, λιτότητα είχαμε κι εμείς εδώ στη Γερμανία και είχαμε να δούμε αύξηση κάπου δέκα χρόνια. Αλλά όλοι, όχι όπως εσείς, που τα παίρνατε από τον ιδιώτη για να τα δίνετε στους συντεχνιακούς στρατούς του δημοσίου και φτάσανε να παίρνουνε στις ΔΕΚΟ και στην ΟΤΟΕ οι συνταξιούχοι σύνταξη μεγαλύτερη κι από τον μεγαλύτερο μισθό τους, την ώρα που επιχειρήσεις έκλειναν, ασφαλιστικές εισφορές μειώνονταν και κάθε ένας συνταξιούχος από δαύτους χρειαζότανε τρεις να δουλεύουνε για να έχει το κράτος να του δίνει κάθε μήνα τη σύνταξη.
Και ό,τι περίσσευε, Αλεξάκη μου, στη Μερσεντές και στην Όπελ, μπορεί οι μέτοχοι να τα παίρνανε για να τα παίξουνε στα παράγωγα της Γουώλ-Στρητ λόγω χαμηλού κόστους του δολαρίου, αλλά ένα μέρος τους φρόντιζαν πάντα να επενδύεται για να παραμένουνε ανταγωνιστικοί στον Ιάπωνα και στον Αμερικάνο και να πουλάνε πιο πολλές Μερσεντές και Όπελ απ’ αυτούς στις νέες αγορές, Κίνα και Ρωσία.
Όχι σαν τους δικούς σας τους ρεμπεσκέδες που ξέρανε να πουλάνε μόνο στο κράτος και μόλις σφίξανε τα γάλατα τα μεταφέρανε όλα στο Λουξεμβούργο και στις οφ-σόρ!
Και τι να πεις για όλη αυτή την Τσοχατζοπουλιάδα που, μόλις τους κουνάγανε το χαρτί οι αβανταδόροι της Ζήμενς, τρέχανε σα τζιχαντιστές να παραγγείλουνε ό,τι βρίσκανε μπροστά τους φωνάζοντας… έρχονται οι Τούρκοι!
Εκείνο λοιπόν που κάναμε εμείς ήτανε να σας δανείζουμε λεφτά για να πληρώνετε τα χρέη σας και σεις έπρεπε (έτσι υπογράψατε) να πληρώνετε τα έξοδά σας και τους τόκους σας.
Δεν τα καταφέρατε, γιατί προτιμήσατε να αρμέξετε μισθούς, συντάξεις και τζίρους επιχειρήσεων και να αφήσετε ανέγγιχτο το σύστημα που παράγει πελάτες, πατρωνίες, εξαρτήσεις, αδιαφάνεια, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, ρεμούλα, σπατάλη και διαφθορά, δηλαδή ελλείμματα και χρέη, και σου φταίνε όσοι συμβουλεύουνε τους ιδιώτες δανειστές να μη δανείζουνε το κράτος σας, γιατί μάλλον θα χάσουνε τα λεφτά τους.
Δεν λέγανε τέτοια πράματα όμως οι συμφωνίες μας παιδί μου.
Λέγανε ότι θα πρέπει να κάνετε μεγάλες περικοπές (αφού είχατε καραξεχειλώσει), ώστε να έχετε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά δεν λέγανε να καταστρέψετε τις επιχειρήσεις σας για να κρατήσετε ό,τι άχρηστο αντιπαραγωγικό, γραφειοκρατικό, αναχρονιστικό έχει το κράτος σας φορολογώντας τις.
Τα μνημόνια που υπογράψατε, Αλεξάκη ,ήτανε τα ίδια η ρήτρα ανάπτυξης που πετάξατε στα σκουπίδια εφαρμόζοντάς μόνο ό,τι σας βολευε.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Και πουλάς τόσα χρόνια παρέα με "ψεκασμένους" και νεοναζιστές αγανάκτηση, ενώ είσαστε η σκληρότερη φάρα που αντιστάθηκε ακόμα και στην παραμικρή αλλαγή, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό πρακτικά σήμαινε τόσο πολλή φορολόγηση σε τόσους πολλούς, για να περικοπούν όσο γινόταν λιγότερα από τόσους λίγους.
Σ΄ αυτούς λοιπόν τους λίγους υπόσχεσαι αγόρι μου τα πιο πολλά κι εσύ , αλλά πετάς και τίποτα παρόλες για δημοκρατία, ευημερία και Ευρώπη για ξεκάρφωμα.
Και μου στέλνεις εμένανε επιστολή να μην ανησυχώ!
Γιατί να ανησυχώ, ρε υπερφίαλε σαχλαμάρα, που μου ΄μαθες να στέλνεις και ανοιχτές επιστολές στο Γερμανικό λαό;
Εγώ το πολύ-πολύ να κάνω γαργάρα τα 70 περίπου δις ευρώ φόρους, που αντί να τους πάρω αύξηση τους δάνεισα σε σας, για να μη γίνει στη χώρα σας το έλα να δεις!
Αλλά εσείς πώς θα ζήσετε;
Τι θα τρώτε;
Tις ανοησίες του Βαρουφάκη και του Λαπαβίτσα, ο ένας να πουλάει ναρκισσευόμενος βαθυστόχαστες μπούρδες κι ό άλλος να οραματίζεται εκστασιαζόμενος ρήξεις και καπιταλιστικές ανατροπές;
Τι κι αν σας χαρίσουνε οι δικοί μας όλο το χρέος σας;
Σε πέντε χρονάκια θα το ‘χετε ξανακαλουπώσει, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση, όποιος κι αν είναι αντιπολίτευση αφού σε κανέναν σας δεν φαίνεται να βάλανε μυαλό σαράντα χρόνια ασυδοσίας που βαφτίζατε ελευθερία και πελατειοκρατίας που βαφτίζατε δημοκρατία.
Τι να την κάνω εγώ την επιστολή σου παιδάκι μου;
Στους δικούς σου βγεις να μιλήσεις.
Αλλά τι να πεις!
Εδώ δε βγήκες να πεις ένα λόγο όταν οι αληταράδες χτίζανε τον καθηγητή στο γραφείο του, οι επιστολές σε μαράνανε;
Για να μη σου πω ότι έχεις μπλέξει άσχημα γιατί είτε αυτοδύναμος είτε με συνενόχους, θα βρεθείς γρήγορα, πολύ γρήγορα, αντιμέτωπος με αυτ,,,,ούς τους ίδιους αληταράδες που βάφτισες αγωνιστές, όταν δεν πληρώνανε στα διόδια και στο μετρό, όταν προπηλακίζανε το ΣΔΟΕ στην Ύδρα που τους έπιασε να έχουνε μέχρι και ταμειακές μαϊμού, όταν καταστρέφανε ιδιωτικές περιουσίες στα μεταλλεία χρυσού και δημόσια περιουσία στην Κερατέα, όταν κάψανε και λεηλατήσανε την Αθήνα το 2008, όταν δολοφόνησαν τους τρείς εργαζόμενους της Μαρφίν.
Αυτοί είναι η χειρότερη αδυναμία σου, η μαύρη τρύπα που δεν μπορείς πια να βγείς.
Άραγες μήπως όλοι αυτοί είναι και Charlie?
Ειλικρινώς αντίπαλός σου
Χανς Φορολογούμενος
και για την πιστή μετάφραση
Θεόδωρος Ζαρέτος
Λέγομαι Χανς Φορολογούμενος.
Είμαι 67 ετών, έχω σαρανταπέντε χρόνια ένσημα ως μηχανοδηγός στα τραίνα μας, δημόσιος υπάλληλο δηλαδή, και μόλις μερικούς μήνες πριν βγήκα στη σύνταξη.
Διάβασα με ενδιαφέρον την επιστολή που μου έστειλες μέσω της Handelsblatt και θέλησα να σου απαντήσω, γιατί (όπως και σένα φαντάζομαι) με ενοχλεί να με περνάει για αφελή ή άσχετο ένα παιδάκι που δεν έχει ακόμα κολλήσει (και ούτε προβλέπεται) ούτε ένα ένσημο.
Το 2010 λοιπόν, Αλέξη, κάτι μήνες αφότου η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας σου ζήτησε από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους πολίτες να την βοηθήσουν να μην γίνει Αργεντινή, διάβασα σε μία ελληνική εφημερίδα τους μισθούς που έπαιρναν μέχρι τότε οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι στα δικά σας τραίνα στον κρατικό ΟΣΕ, που σημειωτέον είναι πολύ πιο αργά και πολύ πιο βρόμικα από τα δικά μας.
Πιο συγκεκριμένα, επειδή δεν ξέρω ελληνικά, μου μετάφραζε ο μπατζανάκης μου, Έλληνας στη καταγωγή και συνάδελφος, όσα γράφτηκαν για το θέμα.
Και τι θέμα!
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ήταν δυνατόν εγώ (με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας με τον Έλληνα μηχανοδηγό) να παίρνω 52.000ευρώ το χρόνο και εκείνος 65.000ευρώ το χρόνο, τη στιγμή που η οικονομία μου πούλαγε σε όλον τον κόσμο, ενώ η δικιά σας αγόραζε από όλον τον κόσμο, με αποτέλεσμα το δικό μου κράτος να μοιράζει με μεγάλη φειδώ αυξήσεις από τα πλεονάσματά του και το δικό σου κράτος να μοιράζει απλόχερα αυξήσεις και απίστευτα επιδόματα από τα δανεικά του!
Ή δεν είναι έτσι;
Όταν λοιπόν διάβασα την επιστολή σου, είπα πως είναι μία καλή ευκαιρία να σου γράψω τα παραπάνω, γιατί παιδί του 4% και των καταλήψεων ήσουνα ακόμα, μπορεί και να μην τα ξέρεις-σκέφτηκα-αφού αυτά αρχίσανε στη χώρα σου πολλά χρόνια πριν ακόμα δώσεις την πρώτη σου συνέντευξη στην κυρία Παναγιωταρέα, γεμάτος εφηβική έπαρση, λενινιστική πίστη και ΚουΚουΕδικη άγνοια .
Η ιστορία των δανεικών είναι για τη χώρα σου, Αλεξάκη μου, μία πολύ πονεμένη ιστορία που ,όταν προεστοί κι οπλαρχηγοί κατάφεραν να μοιραστούν την κρατική εξουσία με το επίσημο κράτος που πολέμαγε να στεριώσει ο Κοραής και φτάνει μέχρι τους δικαστικούς και τους ένστολους σύγχρονους προεστούς (τώρα πια τους λέτε συντεχνίες του δημοσίου), που κλέψανε από τους άνεργους του ιδιωτικού σας τομέα το πλεόνασμα που έχτισε η κυβέρνησή σας πάνω στην ανέχεια, τη φτώχεια και την ανεργία τους.
Γιατί ,Αλεξάκη μου, λιτότητα είχαμε κι εμείς εδώ στη Γερμανία και είχαμε να δούμε αύξηση κάπου δέκα χρόνια. Αλλά όλοι, όχι όπως εσείς, που τα παίρνατε από τον ιδιώτη για να τα δίνετε στους συντεχνιακούς στρατούς του δημοσίου και φτάσανε να παίρνουνε στις ΔΕΚΟ και στην ΟΤΟΕ οι συνταξιούχοι σύνταξη μεγαλύτερη κι από τον μεγαλύτερο μισθό τους, την ώρα που επιχειρήσεις έκλειναν, ασφαλιστικές εισφορές μειώνονταν και κάθε ένας συνταξιούχος από δαύτους χρειαζότανε τρεις να δουλεύουνε για να έχει το κράτος να του δίνει κάθε μήνα τη σύνταξη.
Και ό,τι περίσσευε, Αλεξάκη μου, στη Μερσεντές και στην Όπελ, μπορεί οι μέτοχοι να τα παίρνανε για να τα παίξουνε στα παράγωγα της Γουώλ-Στρητ λόγω χαμηλού κόστους του δολαρίου, αλλά ένα μέρος τους φρόντιζαν πάντα να επενδύεται για να παραμένουνε ανταγωνιστικοί στον Ιάπωνα και στον Αμερικάνο και να πουλάνε πιο πολλές Μερσεντές και Όπελ απ’ αυτούς στις νέες αγορές, Κίνα και Ρωσία.
Όχι σαν τους δικούς σας τους ρεμπεσκέδες που ξέρανε να πουλάνε μόνο στο κράτος και μόλις σφίξανε τα γάλατα τα μεταφέρανε όλα στο Λουξεμβούργο και στις οφ-σόρ!
Και τι να πεις για όλη αυτή την Τσοχατζοπουλιάδα που, μόλις τους κουνάγανε το χαρτί οι αβανταδόροι της Ζήμενς, τρέχανε σα τζιχαντιστές να παραγγείλουνε ό,τι βρίσκανε μπροστά τους φωνάζοντας… έρχονται οι Τούρκοι!
Εκείνο λοιπόν που κάναμε εμείς ήτανε να σας δανείζουμε λεφτά για να πληρώνετε τα χρέη σας και σεις έπρεπε (έτσι υπογράψατε) να πληρώνετε τα έξοδά σας και τους τόκους σας.
Δεν τα καταφέρατε, γιατί προτιμήσατε να αρμέξετε μισθούς, συντάξεις και τζίρους επιχειρήσεων και να αφήσετε ανέγγιχτο το σύστημα που παράγει πελάτες, πατρωνίες, εξαρτήσεις, αδιαφάνεια, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, ρεμούλα, σπατάλη και διαφθορά, δηλαδή ελλείμματα και χρέη, και σου φταίνε όσοι συμβουλεύουνε τους ιδιώτες δανειστές να μη δανείζουνε το κράτος σας, γιατί μάλλον θα χάσουνε τα λεφτά τους.
Δεν λέγανε τέτοια πράματα όμως οι συμφωνίες μας παιδί μου.
Λέγανε ότι θα πρέπει να κάνετε μεγάλες περικοπές (αφού είχατε καραξεχειλώσει), ώστε να έχετε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά δεν λέγανε να καταστρέψετε τις επιχειρήσεις σας για να κρατήσετε ό,τι άχρηστο αντιπαραγωγικό, γραφειοκρατικό, αναχρονιστικό έχει το κράτος σας φορολογώντας τις.
Τα μνημόνια που υπογράψατε, Αλεξάκη ,ήτανε τα ίδια η ρήτρα ανάπτυξης που πετάξατε στα σκουπίδια εφαρμόζοντάς μόνο ό,τι σας βολευε.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Και πουλάς τόσα χρόνια παρέα με "ψεκασμένους" και νεοναζιστές αγανάκτηση, ενώ είσαστε η σκληρότερη φάρα που αντιστάθηκε ακόμα και στην παραμικρή αλλαγή, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό πρακτικά σήμαινε τόσο πολλή φορολόγηση σε τόσους πολλούς, για να περικοπούν όσο γινόταν λιγότερα από τόσους λίγους.
Σ΄ αυτούς λοιπόν τους λίγους υπόσχεσαι αγόρι μου τα πιο πολλά κι εσύ , αλλά πετάς και τίποτα παρόλες για δημοκρατία, ευημερία και Ευρώπη για ξεκάρφωμα.
Και μου στέλνεις εμένανε επιστολή να μην ανησυχώ!
Γιατί να ανησυχώ, ρε υπερφίαλε σαχλαμάρα, που μου ΄μαθες να στέλνεις και ανοιχτές επιστολές στο Γερμανικό λαό;
Εγώ το πολύ-πολύ να κάνω γαργάρα τα 70 περίπου δις ευρώ φόρους, που αντί να τους πάρω αύξηση τους δάνεισα σε σας, για να μη γίνει στη χώρα σας το έλα να δεις!
Αλλά εσείς πώς θα ζήσετε;
Τι θα τρώτε;
Tις ανοησίες του Βαρουφάκη και του Λαπαβίτσα, ο ένας να πουλάει ναρκισσευόμενος βαθυστόχαστες μπούρδες κι ό άλλος να οραματίζεται εκστασιαζόμενος ρήξεις και καπιταλιστικές ανατροπές;
Τι κι αν σας χαρίσουνε οι δικοί μας όλο το χρέος σας;
Σε πέντε χρονάκια θα το ‘χετε ξανακαλουπώσει, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση, όποιος κι αν είναι αντιπολίτευση αφού σε κανέναν σας δεν φαίνεται να βάλανε μυαλό σαράντα χρόνια ασυδοσίας που βαφτίζατε ελευθερία και πελατειοκρατίας που βαφτίζατε δημοκρατία.
Τι να την κάνω εγώ την επιστολή σου παιδάκι μου;
Στους δικούς σου βγεις να μιλήσεις.
Αλλά τι να πεις!
Εδώ δε βγήκες να πεις ένα λόγο όταν οι αληταράδες χτίζανε τον καθηγητή στο γραφείο του, οι επιστολές σε μαράνανε;
Για να μη σου πω ότι έχεις μπλέξει άσχημα γιατί είτε αυτοδύναμος είτε με συνενόχους, θα βρεθείς γρήγορα, πολύ γρήγορα, αντιμέτωπος με αυτ,,,,ούς τους ίδιους αληταράδες που βάφτισες αγωνιστές, όταν δεν πληρώνανε στα διόδια και στο μετρό, όταν προπηλακίζανε το ΣΔΟΕ στην Ύδρα που τους έπιασε να έχουνε μέχρι και ταμειακές μαϊμού, όταν καταστρέφανε ιδιωτικές περιουσίες στα μεταλλεία χρυσού και δημόσια περιουσία στην Κερατέα, όταν κάψανε και λεηλατήσανε την Αθήνα το 2008, όταν δολοφόνησαν τους τρείς εργαζόμενους της Μαρφίν.
Αυτοί είναι η χειρότερη αδυναμία σου, η μαύρη τρύπα που δεν μπορείς πια να βγείς.
Άραγες μήπως όλοι αυτοί είναι και Charlie?
Ειλικρινώς αντίπαλός σου
Χανς Φορολογούμενος
και για την πιστή μετάφραση
Θεόδωρος Ζαρέτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου