H αυταρέσκεια της υπανάπτυξης
Η Καθημερινή,
Η Δικαιοσύνη έχει τόσο απαξιωθεί στη
συνείδηση ορισμένων συμπολιτών μας, ώστε να αδιαφορούν όχι μόνον για τις
αποφάσεις της, αλλά και για την ίδια της τη χρησιμότητα. Το ξέρουμε,
και το μόνο που μας μένει για να το αντιμετωπίσουμε είναι να το
παραδεχθούμε. Ο νομοθετικός τραγέλαφος, με τις πρωτόγονες ποινές που δεν
μπορούν να εφαρμοσθούν ή απλώς δεν εφαρμόζονται, δημιουργεί ένα πλέγμα
δυσπιστίας και καχυποψίας, ιδανικό για την ανθοφορία των θεωριών
συνωμοσίας στις οποίες καμιά πραγματικότητα δεν μπορεί να αντισταθεί. Η
προφυλάκιση μελών της Χρυσής Αυγής πολλούς αφήνει αδιάφορους, διότι την
εντάσσουν στην όλη λειτουργία μιας Δικαιοσύνης η οποία ελάχιστες σχέσεις
διατηρεί με το δίκαιο, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι.
Αυτή είναι και η πρώτη και πιο ήπια ερμηνεία της δημοτικότητας του
υπόδικου κ. Κασιδιάρη και των υπολοίπων μελών της Εταιρείας Απολύτως
Περιορισμένης Δημοκρατικής Ευθύνης που έχει συστήσει.
Η δεύτερη ερμηνεία είναι λιγότερο ήπια και ελαφρώς πιο τρομακτική. Αυτή αφορά όσους ψηφοφόρους δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσουν τα περί εγκληματικής δράσης, πλην όμως αυτό όχι μόνον δεν τους εμποδίζει να εμπιστεύονται τους δράστες αλλά ενισχύει και τον θαυμασμό τους και την εμπιστοσύνη τους. Είναι οι ψηφοφόροι που πιστεύουν πως η σαπίλα, η διαφθορά, η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας που το έθρεψε μόνον με τσαμπουκά, βρισιές και ρόπαλα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Διότι έτσι κάνουν οι άντρες, κι αν αυτοί οι άντρες είναι και Ελληνες, το κάνουν ακόμη καλύτερα. Αυτή η κατηγορία χωρίζεται σε δύο υποσύνολα. Το πρώτο υποσύνολο είναι οι αγανακτισμένοι, οι θυμωμένοι, αυτοί που θεωρούν πως τους έκλεψαν τον κόσμο τους, διότι ο κόσμος τούς ανήκει. Χωρίς βέβαια να λαμβάνουν υπόψη ότι ο πολιτισμός και η παιδεία χρησιμεύουν για τις περιπτώσεις που κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες, αισθάνεται αγανακτισμένος ή θυμωμένος. Οταν τα πας καλά, απλώς κορνάρεις για να επισημάνεις την ύπαρξή σου στον κόσμο τούτο. Το δεύτερο υποσύνολο δεν είναι ούτε αγανακτισμένο ούτε θυμωμένο. Είναι απλώς γυμνασμένο και γουστάρει μυϊκή δύναμη την οποία θεωρεί και λύση των προβλημάτων της ανθρωπότητας. Γαλουχημένο στην περιφρόνηση της πολιτικής, αυτό το υποσύνολο συντίθεται από τις νεότερες ηλικίες ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής οι οποίοι και, υποθέτω, συμμετείχαν ενεργά στην εκλογική της νίκη στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Διότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ετοιμάζεται να αλλάξει την Ευρώπη φέρνει στην Αθήνα ένα ποσοστό μόλις τρεις μονάδες πάνω από τους νεοναζί, κάτι δεν πάει καλά με την αλλαγή.
Είναι όλοι αυτοί φασίστες και νεοναζί; Ή μήπως είναι απλώς ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν και θα τους βοηθήσει να καταλάβουν είτε η Ν.Δ. είτε ο ΣΥΡΙΖΑ; Σίγουρα υπάρχουν πολλοί φασίστες ανάμεσά τους, όπως υπάρχουν και πολλοί απλώς ηλίθιοι. Η βλακεία, δόξα τω Θεώ, είναι δημοκρατικό αγαθό. Ομως το μεγαλύτερο ποσοστό είναι παιδιά της «ημετέρας παιδείας», εννοώ της «ημετέρας κοινωνικής παιδείας», αυτής που επιτρέπει στον αντισημιτισμό να κυκλοφορεί ελεύθερα, αυτής που αναγορεύει σε ανθρωπισμό την ξενοφοβία, αυτής που μας έχει πείσει πως είμαστε ο περιούσιος λαός του εαυτού μας, ωραίοι σαν Ελληνες -βλέπε Παναγιώταρος- και έξυπνοι, τόσο έξυπνοι που δεν χρειάζεται καν να σκεφτούμε για να αποφασίσουμε. Ο πραγματικά έξυπνος Ελληνας είναι υπεράνω σκέψης, γιατί τη σκέψη την έχει στο DNA από την εποχή του Πλάτωνα. Λυπάμαι πολύ αλλά όλα αυτά συνιστούν φασισμό στην ευρωπαϊκή κοινή. Δεν χρειάζεται να κάνεις τατουάζ με αγκυλωτούς σταυρούς ούτε να έχεις μπρελόκ με το σβέρκο του Μουσολίνι. Φτάνει να κολυμπάς μέσα στα θολά νερά του ανορθολογισμού και της πολιτικής υπανάπτυξης για να κάνεις θαύματα και επί του θέματος.
Η δεύτερη ερμηνεία είναι λιγότερο ήπια και ελαφρώς πιο τρομακτική. Αυτή αφορά όσους ψηφοφόρους δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσουν τα περί εγκληματικής δράσης, πλην όμως αυτό όχι μόνον δεν τους εμποδίζει να εμπιστεύονται τους δράστες αλλά ενισχύει και τον θαυμασμό τους και την εμπιστοσύνη τους. Είναι οι ψηφοφόροι που πιστεύουν πως η σαπίλα, η διαφθορά, η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας που το έθρεψε μόνον με τσαμπουκά, βρισιές και ρόπαλα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Διότι έτσι κάνουν οι άντρες, κι αν αυτοί οι άντρες είναι και Ελληνες, το κάνουν ακόμη καλύτερα. Αυτή η κατηγορία χωρίζεται σε δύο υποσύνολα. Το πρώτο υποσύνολο είναι οι αγανακτισμένοι, οι θυμωμένοι, αυτοί που θεωρούν πως τους έκλεψαν τον κόσμο τους, διότι ο κόσμος τούς ανήκει. Χωρίς βέβαια να λαμβάνουν υπόψη ότι ο πολιτισμός και η παιδεία χρησιμεύουν για τις περιπτώσεις που κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες, αισθάνεται αγανακτισμένος ή θυμωμένος. Οταν τα πας καλά, απλώς κορνάρεις για να επισημάνεις την ύπαρξή σου στον κόσμο τούτο. Το δεύτερο υποσύνολο δεν είναι ούτε αγανακτισμένο ούτε θυμωμένο. Είναι απλώς γυμνασμένο και γουστάρει μυϊκή δύναμη την οποία θεωρεί και λύση των προβλημάτων της ανθρωπότητας. Γαλουχημένο στην περιφρόνηση της πολιτικής, αυτό το υποσύνολο συντίθεται από τις νεότερες ηλικίες ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής οι οποίοι και, υποθέτω, συμμετείχαν ενεργά στην εκλογική της νίκη στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Διότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ετοιμάζεται να αλλάξει την Ευρώπη φέρνει στην Αθήνα ένα ποσοστό μόλις τρεις μονάδες πάνω από τους νεοναζί, κάτι δεν πάει καλά με την αλλαγή.
Είναι όλοι αυτοί φασίστες και νεοναζί; Ή μήπως είναι απλώς ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν και θα τους βοηθήσει να καταλάβουν είτε η Ν.Δ. είτε ο ΣΥΡΙΖΑ; Σίγουρα υπάρχουν πολλοί φασίστες ανάμεσά τους, όπως υπάρχουν και πολλοί απλώς ηλίθιοι. Η βλακεία, δόξα τω Θεώ, είναι δημοκρατικό αγαθό. Ομως το μεγαλύτερο ποσοστό είναι παιδιά της «ημετέρας παιδείας», εννοώ της «ημετέρας κοινωνικής παιδείας», αυτής που επιτρέπει στον αντισημιτισμό να κυκλοφορεί ελεύθερα, αυτής που αναγορεύει σε ανθρωπισμό την ξενοφοβία, αυτής που μας έχει πείσει πως είμαστε ο περιούσιος λαός του εαυτού μας, ωραίοι σαν Ελληνες -βλέπε Παναγιώταρος- και έξυπνοι, τόσο έξυπνοι που δεν χρειάζεται καν να σκεφτούμε για να αποφασίσουμε. Ο πραγματικά έξυπνος Ελληνας είναι υπεράνω σκέψης, γιατί τη σκέψη την έχει στο DNA από την εποχή του Πλάτωνα. Λυπάμαι πολύ αλλά όλα αυτά συνιστούν φασισμό στην ευρωπαϊκή κοινή. Δεν χρειάζεται να κάνεις τατουάζ με αγκυλωτούς σταυρούς ούτε να έχεις μπρελόκ με το σβέρκο του Μουσολίνι. Φτάνει να κολυμπάς μέσα στα θολά νερά του ανορθολογισμού και της πολιτικής υπανάπτυξης για να κάνεις θαύματα και επί του θέματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου