ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ (4)

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ

Πολύτιμα κείμενα .

Κείτονται σκονισμένα στα  ράφια

κάποιων δημόσιων βιβλιοθηκών 

και ελάχιστων μερακλήδων ιδιωτών

Κινδυνεύουν με τον αφανισμό

της λησμονιάς, υποκύπτοντας

στον αδήριτο νόμο της αναγνωστικής

μόδας των "μοντερνιστών" αναγνωστών  

και  της αδιαφορίας για τα έργα του παρελθόντος

εκ μέρους των ανορεκτικών περί το βιβλίο.

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΑ

Ποιήματα 
(1965-1995)

ΝΗΣΙΔΕΣ

Σκόπελος 2001

 

Η ΑΠΑΝΩ ΠΟΛΗ

Έπαψα πια να συχνάζω
Στην κάτω πόλη
Με τις πολλές αναθυμιάσεις
Τις καφενόβιες συζητήσεις
Μάταιες συναθροίσεις
Τώρα επισκέπτομαι τακτικά
Πύργους και κάστρα
Και σπίτια μυθικά
Εκεί ένας αιωνόβιος φρουρός
Πάντα μου χαμογελά
Όταν περνώ τη μεγάλη πύλη
Κάποτε στέκομαι
Και του διαβάζω ποιήματα
Μου φαίνεται λυπημένος
Γιατί βλέπω να βγαίνουν
Απ΄τα μαλλιά του άσπρα πουλιά
Σαν στρατιώτες κουρασμένοι
Που πάνε ήσυχα να κοιμηθούν
Να ονειρευτούν το δικό τους σπίτι

***

ΦΙΛΙΑ

Λέω εδώ να μείνω που ανοίγονται
Δρόμοι καλοί της τρυφερής συνομιλίας
Εξαίσια συμπεριφορά του δέντρου
Ανυψωμένο πάντα και πράο
Με τις πολλές φωνές του καλλιεργημένες
Να εγκατασταθώ εδώ
Ανάμεσα σ΄αυτά τα κλαδιά
Σ΄αυτά τα φύλλα
Που όλες τις ανοιξιάτικες βροχές
Διψούνε

[Από τη συλλογή "Δεύτερος Τίτλος" (1978)]