"ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΙΑΣ" : Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ζουρλομανδύας

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ 

Το Βήμα ΙΙΙ Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Τα Οχι θέλουν κότσια. Εμείς τα λέμε και τα καταναλώνουμε σαν να μασουλάμε φιστίκια. Σχεδόν όλοι. Από το ρετιρέ της πολιτικής εξουσίας ως τον συνδικαλιστή του ΟΣΕ και τους φορτηγατζήδες που κάνουν τους μάγκες με τις τζάμπα άδειες και με τα κρατικά ταμεία. Ο Γιώργος είπε Οχι στη λαίλαπα της Νέας Δυστυχίας και έφερε το μνημόνιο της Γερμανίας. Ο Σαμαράς λέει Οχι στο μνημόνιο για να φέρει διπλό μνημόνιο και ίσως την πτώχευση στα δημόσια ταμεία.

Η Αλέκα λέει Οχι στα μονοπώλια, στις πολυεθνικές και στους τραπεζίτες και όταν με το καλό έρθει στην εξουσία να πληρώνει τον πρωτοεργαζόμενο με χίλια και τετρακόσια τον μήνα. Σάμπως δικά της είναι; Ο Τσίπρας, Οχι κι αυτός. Και στο μνημόνιο και στην πτώχευση. Είναι και με τον καπιταλισμό και με τον σοσιαλισμό. Αρκεί αμφότερα τα συστήματα να διαθέτουν ανθρώπινο πρόσωπο. Κάτι σαν την Πολωνία του Βαλέσα και τη Σουηδία του Πάλμε. Πώς λέμε Τwilight, το Λυκόφως; Κάπως έτσι. Ο Καρατζαφέρης λέει Οχι στην Τουρκία. Εύκολο αυτό. Και Οχι στους μετανάστες. Δύσκολο αυτό. Πολύ δύσκολο. Ωραία, φεύγουν αυτοί. Αλλά πες μου εσύ ποιος Ελληνας θα δουλέψει στο χωράφι και στην οικοδομή. Ο μικρομεσαίος λέει Οχι στην Εφορία. Ασε, σου λέει, να δουλεύουν και να πληρώνουν τα κορόιδα, τα γαϊδούρια, οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Τζάμπα Οχι και οι δημόσιοι υπάλληλοι οι αραχτοί. Οι πελάτες της δικομματικής εναλλαγής. Με απλά λόγια, περίπου δύο στους τρεις θέλουν μια χώρα που να ζει με δανεικά, που θα κάνει τον καμπόσο σε όλους τους γείτονες, που θα καταναλώνει χωρίς να ιδρώνει, που θα έχει σοσιαλισμό στην Παιδεία και στην Υγεία και που θα διαθέτει πάνω- κάτω όσα και τα αγαθά του Ηarrods στο Λονδίνο. Περίφημα.

Αν από εκεί ψηλά μάς βλέπουν και μας ακούν οι χιλιάδες αντιστασιακοί που για μια ελεύθερη, καλύτερη Ελλάδα αγωνίστηκαν και εκτελέστηκαν από τον γερμανό κατακτητή, θα τους έχουν σηκωθεί οι τρίχες της κεφαλής. Χαραμίσαμε τα Νιάτα μας και τη Ζωή μας για έναν ζουρλομανδύα Μade in Greece!