ΑΧΕΛΩΟΣ*
(ΟΝΕΙΡΟΣ)
Πλημμύρα ο Ασπροπόταμος, και γω, στην τρομερή του ορμή
καταμεσίς στημένος,
στύλο τα πόδια μου έβανα κι ολόρτο απάνωθε κορμί,
σα θεός εναντιωμένος.
Και ξαφνικά ο αγώνας μου μια δίψα ανέγνωρη έγινε,
κι ως άνοιξα τα χείλα
λίγο να σκύψω και να πιω, άσωτο νάμα ο ποταμός
μέσ΄στην καρδιά μου εκύλα.
Κι όσο μ΄αλάφρωνε η καρδιά, τόσο γλυκότερο ένιωθα
στα μέλη τον αγώνα,
κι έπινα ως αύρα της αυγής το ρέμα που μου επάταγε
μπροστήτερα το γόνα .
Τέλος, ως σβήνει, άμα γυρνά το κύμα αντίστροφα, ο αφρός
στον απλωμένο άμμο,
έμεινε η κοίτη ολόστεγνη και λεύτερα τα πόδια μου
σαν τα φτερά, να δράμω!
Έτσι, ένιωσα, ως αλάφρωσα, μιαν άσωτη παλικαριά
να μου ξυπνάει στα στήθη,
κι όλο της πλάσης το δροσιό και των βουνών η λεβεντιά
στα σωτικά μου εχύθη.
Ω , πόσο μου ήταν τ΄όνειρον από τον άθλο αδρότερο
του ημίθεου, που στο χέρι
με ταύρου ανάρπασε μορφή τον ποταμό απ΄τα κέρατα,
κρατώντας του καρτέρι,
και βάνοντας το γόνα του στο διπλωτό του τράχηλο,
του σύντριψ΄έτσι το ένα-
κι αυτός εχύθηκε, τρελός του πόνου, μέσ΄στα πέλαγα,
μουγγρίζοντας ολοένα...
Άγγελος Σικελιανός, "Αντίδωρο"
* Αχελώος: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία,
ήταν ο πρώτος γιος του Ωκεανού, θεός με κεφάλι
ταύρου και σώμα γίγαντα, προσωποποίηση του
ποταμού Αχελώου. Ηττήθηκε από τον Ηρακλή ,
που πήρε ως βραβεία τη μνηστή του Αχελώου Δηιάνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου