ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΟΙ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΙΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Τα φτερά μου δεν είναι από βλακώδη τρυφερότητα

κ΄είμ΄ένα ράμφος νευρωτικά χωμένο στο αίνιγμα

πληγιάζοντας τον αγέρα που όμως τη γλιτώνει

σαν αγέρινος

δεν τρέφω άλφα κι ούτε ωμέγα ανατρέφω

τη μεγάλη μου εξυπνάδα την πέταξα

σε σκουπιδότοπο

το ξίφος μου το απόθεσα στην Παναγία

ξεκουφαίνοντας με τη λάμψη του της Λευκής τα λαγόνια.

κατάρα κι ανθοδέσμη θανάτου στο ιερατείο

που καταρτίζει η μέλισσα

την αχαΐρευτη σφήκα περιφρονώντας.
 

Νίκος Καρούζος (1926-1990) , "Δυνατότητες και χρήση της ομιλίας"
Νίκος Καρούζος