ΑΣΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ ΓΙΑ ΡΕΒΕΓΙΟΝ

Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ

Τ’ ανάποδα και τα στραβά στον κόσμο επιπλέουν,
Τα όμορφα και τα σωστά όλο στον πάτο μένουν.
Το δίκιο μπρος στο άδικο βαρκούλα σε φουρτούνα,
Ο λογικός και ο σοφός μηδέν μπρος στον μπουμπούνα.

Σάπιος που είναι ο ντουνιάς, σ’ αλέθει όπως ο μύλος,
Η γάτα γίνεται λέοντας και το ποντίκι σκύλος.
Ο γλύφτης είναι ο έξυπνος , το παλικάρι βλάκας,
Ο κλέφτης περνά για τίμιος κι ο έντιμος για χάχας.

Σηκώθηκαν τα πόδια μας, βαράνε το κεφάλι,
Τ’ απίστευτα να τα θωρείς και να σε πιάνει ζάλη.
Όσοι τα παίρνουνε χοντρά σαν του γυαλού την άμμο,
Όποιος κρατάει το σταυρό κορόιδο δίχως φράγκο.

Στενάζουν τα σκυλάδικα, χαμούρες στα τραπέζια,
Τα ουίσκια τρέχουν σαν νερό και τα επιτραπέζια
Η άσπρη με τη σέσουλα, η κόκα σαν αλεύρι
Κι η μάνα ψάχνει το γιόκα της μες στης Συγγρού τα μέρη.

Σάπιος που είναι ο ντουνιάς, στη δίνει και σε πιάνει λωλαμάρα,
Ν΄απλώσεις, θέλεις , το χέρι σου , να πιάσεις μια ξυλάρα
Ν΄αρχίσεις το πού σε πονεί, πού κόφτει , πού σε σφάζει,
Βαρέθηκες να παίζεις το κρυφτό , να λες όλο δεν πειράζει.