Υπό διωγμόν και τα ξένα μυαλά από την Ελλάδα!

Έξω οι ξένοι από την Ελλάδα! Θέλουν να φάνε
τις δουλειές από τα δικά μας παιδιά...

...και έχουν το θράσος να πιστεύουν
ότι είναι πιο εγκέφαλοι απ' αυτά !
Κύριοι , ουδείς εξυπνότερος των Ελλήνων!

***

Υπό διωγμόν και τα ξένα μυαλά από την Ελλάδα!

Οι καλές επιδόσεις στο πανεπιστήμιο, οι τίτλοι σπουδών, η ερευνητική εργασία φαίνεται ότι δεν παίζουν κανένα ρόλο στην Ελλάδα, αν έχεις την «ατυχία», το διαβατήριό σου να αναγράφει ως τόπο καταγωγής κάποια χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σύμφωνα με την Καθημερινή (06.01.2009), πολλοί αξιόλογοι ξένοι επιστήμονες δεν μπορούν να εργαστούν στη χώρα μας, λόγω των προσκομμάτων που δημιουργεί η μεταναστευτική νομοθεσία.

Μόνο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αριθμούν περί τους τρεις χιλιάδες οι εκτός χωρών Ε.Ε .προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές, υποψήφιοι διδάκτορες και ερευνητές από την Παλαιστίνη, αφρικανικές χώρες, Λατινική Αμερική, ΗΠΑ, Καναδά, Ρωσία, παρευξείνιες χώρες, καθώς και από την Ασία, που παρακολουθούν, συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και λαμβάνουν ενεργά και δραστήρια μέρος στην επιστημονική έρευνα.

Κι όμως, οι άνθρωποι αυτοί υφίστανται τις συνέπειες ενός μεταναστευτικού νομικού πλαισίου που μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον παράλογο, αλλά και τις αδυναμίες της ελληνικής διοικητικής μηχανής. Πολλοί από αυτούς φοιτούν στη χώρα μας με υποτροφίες ή λόγω διμερών συνεργασιών του πανεπιστημίου ή και διακρατικών συμφωνιών που έχει συνάψει η Ελλάδα με τις χώρες προέλευσης. Ωστόσο, καθυστερήσεις στην καταβολή των υποτροφιών που συνεπάγονται την αδυναμία της απλής επιβίωσης -πόσω μάλλον των σπουδών- δυσκολίες να στεγαστούν στις φοιτητικές εστίες, προβλήματα σίτισης όταν η φοιτητική λέσχη κλείνει για διάφορους λόγους, αλλά κυρίως προβλήματα με τα «χαρτιά» τους αναγκάζουν τους ξένους φοιτητές να ξοδεύουν τον χρόνο και την ενέργειά τους στους διαδρόμους προσπαθώντας να ξεπεράσουν τη γραφειοκρατία, εις βάρος των σπουδών τους.

«Η ελευθερία μετακίνησης του ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμα, κι όμως μου το στερούν συστηματικά», δήλωσε στην «Κ» η φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, 24χρονη Μπρουνίλντα Λάνα από το Τεπελένι της Αλβανίας, αναφερόμενη στις απελπιστικές καθυστερήσεις για την έκδοση της άδειας παραμονής της, με αποτέλεσμα να φτάνει πάντα στα χέρια της ληγμένη.

Από το 1997 που ήρθε στη χώρα μας μέχρι σήμερα που είναι φοιτήτρια έζησε και ζει το θέατρο του παραλόγου. Δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Εράσμους», δεν μπορεί να συμμετέχει σε εκπαιδευτικές εκδρομές στο εξωτερικό ούτε και να επισκεφτεί την έδρα της Ε.Ε. στις Βριξέλλες, μολονότι είχε επιλεγεί μαζί με άλλους επτά συμφοιτητές της. Και βεβαίως η επιστροφή της στην Αλβανία για να επισκεφτεί την οικογένειά της είναι κάθε φορά μια περιπέτεια.

«Προκειμένου να κρατήσεις την άδεια παραμονής λόγω σπουδών, οφείλεις στο πρώτο έτος να “περάσεις” το 70% των μαθημάτων. Πώς, όμως, να το πετύχεις αυτό, όταν έχεις κάνει μόλις ένα χρόνο μαθήματα ελληνικής γλώσσας και σπουδάζεις Νομική ή Ιατρική», αναρωτιέται και ο Λ.Π.Φ. από το Κονγκό της Αφρικής, που ήρθε στη χώρα το 1995 με υποτροφία του υπουργείου Εξωτερικών για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Θυμάται πως η δική του υποτροφία καθυστέρησε περίπου οκτώ μήνες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πληρώσει το νοίκι του και να τον διώξει ο σπιτονοικοκύρης του. Το παράλογο είναι πως δεν του επιτρεπόταν να μείνει στην εστία αφού ήταν υπότροφος. Σήμερα, έχοντας πάρει το πτυχίο του, αναμένει τα αποτελέσματα της αίτησης για μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών που επιδιώκει να παρακολουθήσει. Στο μεταξύ όμως εφόσον τυπικά δεν σπουδάζει, δεν διαθέτει και άδεια παραμονής. Αυτού του είδους τα προβλήματα, σημειώνει, είχαν ως αποτέλεσμα περίπου το 35% των υπότροφων φοιτητών από το Κονγκό στο ΑΠΘ να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους στην Ελλάδα και να συνεχίσουν στο Βέλγιο και τη Βρετανία.

Μετά τις σπουδές όμως τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. «Η νομοθεσία δεν προβλέπει τη μετατροπή της άδειας διαμονής, λόγω σπουδών σε άδεια διαμονής για άλλους λόγους με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι αλλοδαποί από τρίτες χώρες να παραμείνουν για να εργαστούν στα ελληνικά πανεπιστήμια, παρ’ όλο που αποτελούν σημαντικό επιστημονικό δυναμικό», λέει η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής και μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής του ΑΠΘ κ. Ζωή Παπασιώπη-Πασιά.

«Είμαστε λίγο στενόμυαλοι, νομίζουμε πως όλοι οι αλλοδαποί επιθυμούν να μείνουν στην Ελλάδα. Ομως, ένας ερευνητής κοιτάζει πού θα βρει καλύτερες συνθήκες για την εργασία του. Ετσι εμείς χάνουμε τα μυαλά που σπουδάζουμε και ένα αξιολογότατο δυναμικό», τονίζει η κ. Παπασιώπη-Πασιά και προσθέτει. «Ως Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής του ΑΠΘ προτείνουμε την ίδρυση ειδικού γραφείου εντός του πανεπιστημίου που να εξυπηρετεί κατ’ αποκλειστικότητα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας».

e-paideia.net