***
Ρώμος Φιλύρας*
(1888-1942)
Απόψε και να μ' έβλεπε κείνη που αναζητώ,
αυτή που δεν γνώρισα και που ποτέ δεν είδα,
που στην καρδιά μου ευλαβικά τόσον καιρό κρατώ,
σαν κάποια προμηνυτική που με φωτίζει αχτίδα.
Απόψε , που σκιρτά η καρδιά, το μάτι λάμπει αδρό,
σπιθίζει το αίμα μέσα μου κι αγάλλεται η ψυχή μου,
κι ανυψωμένη η σκέψη μου στ' άπειρο, μ' αργυρό
φως φεγγαρίσιο, αχνοφωτά, ντύνει την έκστασή μου...
Ρώμος Φιλύρας*
(1888-1942)
Απόψε και να μ' έβλεπε κείνη που αναζητώ,
αυτή που δεν γνώρισα και που ποτέ δεν είδα,
που στην καρδιά μου ευλαβικά τόσον καιρό κρατώ,
σαν κάποια προμηνυτική που με φωτίζει αχτίδα.
Απόψε , που σκιρτά η καρδιά, το μάτι λάμπει αδρό,
σπιθίζει το αίμα μέσα μου κι αγάλλεται η ψυχή μου,
κι ανυψωμένη η σκέψη μου στ' άπειρο, μ' αργυρό
φως φεγγαρίσιο, αχνοφωτά, ντύνει την έκστασή μου...
* Φιλολογικό ψευδώνυμο του Ι. Β. Οικονομόπουλου, δημοσιογράφου
και λογοτέχνη , που πρόλαβε να δώσει, πριν τρελαθεί και εγκλειστεί
σε δημόσιο ψυχιατρείο, δείγματα ποίησης που προσπαθεί να απαλλαγεί
από τη βαριά σκιά του Παλαμά και να ενσωματώσει στοιχεία από
τα νέα ποιητικά ρεύματα (κυρίως του νεοσυμβολισμού),
που κυριαρχούσαν στην Ευρώπη.
Τα ποιητικά υποκείμενα του Φιλύρα αλλά και πολλών άλλων
ποιητών της γενιάς του αμφιρρέπουν ανάμεσα στην ελευθέρια κοσμική ζωή
και τον κόσμο της απόλυτης μόνωσης και γαλήνης .
Η γυναίκα καταλαμβάνει περίοπτη θέση στο ποιητικό σύμπαν του, τις περισσότερες φορές ως απόμακρη ερωτική οπτασία και ελάχιστες ως απτή πραγματικότητα, που εκπληρώνει τους πόθους του αιώνια πάσχοντος ατόμου.
και λογοτέχνη , που πρόλαβε να δώσει, πριν τρελαθεί και εγκλειστεί
σε δημόσιο ψυχιατρείο, δείγματα ποίησης που προσπαθεί να απαλλαγεί
από τη βαριά σκιά του Παλαμά και να ενσωματώσει στοιχεία από
τα νέα ποιητικά ρεύματα (κυρίως του νεοσυμβολισμού),
που κυριαρχούσαν στην Ευρώπη.
Τα ποιητικά υποκείμενα του Φιλύρα αλλά και πολλών άλλων
ποιητών της γενιάς του αμφιρρέπουν ανάμεσα στην ελευθέρια κοσμική ζωή
και τον κόσμο της απόλυτης μόνωσης και γαλήνης .
Η γυναίκα καταλαμβάνει περίοπτη θέση στο ποιητικό σύμπαν του, τις περισσότερες φορές ως απόμακρη ερωτική οπτασία και ελάχιστες ως απτή πραγματικότητα, που εκπληρώνει τους πόθους του αιώνια πάσχοντος ατόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου