Να η ευκαιρία! Προλάβετε ! Εθνική οδός Θεσσαλονίκης- Πολυγύρου,
στο φανάρι της εισόδου των Βασιλικών.
στο φανάρι της εισόδου των Βασιλικών.
Εμείς, τώρα που κλείνοται ,
είναι η χροισί εφκερία να ανακενίσομαι
το σπίτι μας με έπιπλα κάτω του κόστος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ: The Lyrical Tragedy: French Baroque Operas with the soprano Véronique Gens
Η Véronique Gens, μια διάσημη σοπράνο, ζωντανεύει τη γαλλική μπαρόκ μουσική με το Les Surprises Ensemble και τον μαέστρο Louis-Noël Bestion...
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ Θερμές ευχαριστίες στον Κώστα Μ. που εντόπισε τις φωτογραφίες στο sch.gr και μου τις έστειλε... 1.ΚΥΨΕΛΗ...
-
῎ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΧΩΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ηδη δέ τινας ἐγὼ εἶδο...
4 σχόλια:
Βρε γεροντάκο, ωραίος είσαι και ... "σε πάω"...
Κρίμα όμως δεν είναι να κοροϊδεύεις κάποιον επειδή δεν ξέρει γράμματα?
Νομίζω, αποδεικνύεις με το ιστολόγιό σου ότι, το επίπεδό σου δεν επιτρέπει τέτοιου είδους "λάθη"...
Στο κάτω-κάτω και ο Παπαδιαμάντης δεν ήξερε να γράφει...
Ο πατέρας μου, κάθε φορά που συνέτασσε τη μηνιαία αναφορά του, στο εργοστάσιο που δούλευε ως προϊστάμενος, με έβαζε να του "χτενίζω" το κείμενο.
Μολονότι πανέξυπνος άνθρωπος και ιδαίτερα ικανός στα καθήκοντά του ,είχε σαφή επίγνωση των περιορισμένων γραμματικών και συντακτικών του γνώσεων και ντρεπόταν
να υποβάλλει στους ιεραρχικά ανωτέρους του ένα κείμενο γεμάτο λάθη και ελληνικούρες του χειρίστου είδους.
Σαν τον (πετυχημένο στην εργασία του) πατέρα μου υπήρξαν και υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που η ζωή δεν τους επέτρεψε να αποκτήσουν τη μόρφωση που διαθέτουμε εμείς οι τυχεροί, αλλά έχουν την εντιμότητα να παραδεχτούν το πρόβλημά τους και, όταν παρουσιαστεί η ανάγκη για να απευθυνθούν γραπτώς στους συνανθρώπους τους, ανοίγουν (για τις απλές περιπτώσεις) ένα λεξικό ή (για τις πιο σύνθετες)ζητούν τη βοήθεια ενός "γραμματιζούμενου" , του παιδιού τους λ.χ. ή ενός φίλου κλπ.
Μπορείς τώρα να καταλάβεις το πνεύμα όλων των σατιρικών σχολίων που γίνονται σε όσες περιπτώσεις το μάτι μου πέφτει πάνω σε επιγραφές που περιέχουν "βιασμένες" εν ψυχρώ λέξεις ή φράσεις της γλώσσας μας όχι μόνο από επιφανείς εκπροσώπους της δημόσιας ζωής αλλά και από αγράμματους επαγγελματίες, που δε θεωρούν στοιχειώδη υποχρέωσή τους να δώσουν το κείμενό τους για ένα έλεγχο σε κάποιον εγγράμματο.
Αυτή η "αμεριμνησία" (άλλοι θα την ονόμαζαν "αφασία" και άλλοι "αδιαντροπιά")είναι που με ενοχλεί και όχι η έλλειψη γραμματικών γνώσεων.
Στο κάτω κάτω, ένας σωστός επαγγελματίας πρέπει να είναι σε όλα άψογος και όχι μόνο σ' αυτό που κάνει.
Αν , αγαπητέ φίλε, η επιγραφή που βλέπεις κυκλοφορούσε στις εφημερίδες ή στην τηλεόραση, φαντάζεσαι τι είδους αρνητικά σχόλια θα προκαλούσε;
A propos, ο Παπαδιαμάντης ήξερε άψογα ελληνικά.
Μήπως εννοούσες τον Σολωμό;
Συγνώμη, συγνώμη! Τον Στρατηγό Μακρυγιάννη εννοούσα.
Έχεις δίκιο, με τον τρόπο που διατυπώνεις τα επιχειρήματά σου. Κι ο δικός μου πατέρας, το ίδιο έκανε και συνεχίζει να κάνει... ακόμη κι όταν κάποιο γραπτό του περιέχει και πολύ προσωπικές σκέψεις!
Συγνώμη επίσης, αν σε έκρινα πολύ αυστηρά... Συμμερίζομαι την άποψή σου και τον προβληματισμό σου.
Όταν αποφάσισα να σχολιάσω την ανάρτησή σου, μάλλον, δεν προσπάθησα να κατανοήσω αρκετά το μήνυμα που ήθελες να περάσεις...
ΟΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΛΗΞΑΝ.
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ!
Δημοσίευση σχολίου