Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ"Και τώρα ―για όσους έφθασαν στο βυθό της πικρίας· για όσους ανάδωσαν τους παθητικότερους τόνους που είχαν ν’ αναδώσουν· ποιος τρόπος μένει, αν θέλουν να εξακολουθήσουν να υπάρχουν ―παρά η Σάτιρα;
Ποιο συναίσθημα περιμένει τον άνθρωπο, αν εξακολουθήσει να ζει και δεν συντριβεί, ύστερ’ από την απογοήτευση την πλέον οριστική; ―Η Σάτιρα.
Και ποιο είναι το θέμα όπου θα στραφεί ο ποιητής, αν εξακολουθήσει να γράφει κι ύστερα από τα σπαρακτικότερα ελεγεία; ―Η Σάτιρα. [...]
Αν η μεγάλη δυστυχία της ζωής γίνεται τραγωδία, τι γίνεται η μικροδυστυχία η καθημερινή; Τι άλλο από Σάτιρα;"
Ποιο συναίσθημα περιμένει τον άνθρωπο, αν εξακολουθήσει να ζει και δεν συντριβεί, ύστερ’ από την απογοήτευση την πλέον οριστική; ―Η Σάτιρα.
Και ποιο είναι το θέμα όπου θα στραφεί ο ποιητής, αν εξακολουθήσει να γράφει κι ύστερα από τα σπαρακτικότερα ελεγεία; ―Η Σάτιρα. [...]
Αν η μεγάλη δυστυχία της ζωής γίνεται τραγωδία, τι γίνεται η μικροδυστυχία η καθημερινή; Τι άλλο από Σάτιρα;"
Τέλλος Άγρας (1899-1944)
Κριτικά, Β΄. Ερμής, Αθήνα 1981. σελ. 199-200.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου