Σκοπιανόπουλα : Τι μαθαίνουν στο σχολείο

Τι μαθαίνουν στο σχολείο

Οποιος ενδιαφέρεται να δει τι ακριβώς διδάσκονται οι μαθητές του Δημοτικού στη γειτονική χώρα, δεν έχει παρά ν' ανατρέξει στον συλλογικό τόμο «Μακεδονισμός - Ο ιμπεριαλισμός των Σκοπίων 1944-2006» που εκδόθηκε πρόσφατα από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (εκδ. Εφεσος). Ο τόμος περιλαμβάνει πλήθος κρατικών ντοκουμέντων και συμβόλων μέσω των οποίων επιχειρείται η οικειοποίηση του ιστορικού παρελθόντος από την FYROM, έρευνα του πανεπιστημιακού Βλάση Βλασίδη για τον αλυτρωτισμό στο Διαδίκτυο και μελέτη της δρος βαλκανολογίας Σταυρούλας Μαυρογένη για τα νέα βιβλία της Ιστορίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το κείμενο που ακολουθεί είναι η σύνοψη της διδακτέας ύλης της Ε' τάξης, όπως παρατίθεται σε εγχειρίδιο που ενέκρινε το υπουργείο Παιδείας της FYROM μόλις το 2005:

«Η πατρίδα μας έχει μακρά και πλούσια ιστορία. Στην αρχαιότητα ήταν πολύ ισχυρό κράτος. Την εποχή του Φιλίππου Β', η Μακεδονία ήταν το ισχυρότερο κράτος της Βαλκανικής Χερσονήσου, ενώ την εποχή του υιού του, Αλέξανδρου του Μακεδόνα, απλωνόταν σε τρεις ηπείρους και αποτελούσε παγκόσμιο κράτος. Αργότερα, κατά τον Μεσαίωνα, με τη δράση των θεσσαλονικέων αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου και τις απαρχές της σλαβικής γραφής και λογοτεχνίας, η Μακεδονία είχε σημαντική συμβολή στον παγκόσμιο πολιτισμό.

»Κατά την περίοδο της Αυτοκρατορίας του Σαμουήλ (10ος-11ος αι.) η Μακεδονία αποτελούσε ισχυρό κράτος στη Βαλκανική. Αργότερα, η ίδια περιήλθε συχνά υπό ξένη εξουσία (βυζαντινή, βουλγαρική, σερβική). Στα τέλη του 14ου αιώνα, η Μακεδονία κατακτήθηκε από τους Οσμανλήδες και εντάχθηκε στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

»Οι πρόγονοί μας αγαπούσαν την πατρίδα τους και αγωνίζονταν γι' αυτήν. Ηγειραν εξεγέρσεις για ν' απελευθερωθούν από την ξένη εξουσία. Μία από τις μεγαλύτερες και γνωστότερες εξεγέρσεις ήταν η Εξέγερση του Ιλιντεν (1903), όταν ιδρύθηκε η Δημοκρατία του Κρουσόβου. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), η Μακεδονία διαμελίστηκε μεταξύ των γειτονικών χωρών, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας και της Σερβίας, ενώ ο πληθυσμός της ήταν εκτεθειμένος στην απεθνικοποίηση».

Σύμφωνα με την Στ. Μαυρογένη, στα νέα εγχειρίδια με την πληθώρα φωτογραφιών και χαρτών, η ύλη που αφιερώνεται στην εθνική ιστορία έχει μειωθεί αισθητά προς όφελος της παγκόσμιας και της βαλκανικής κυρίως, ενώ και οι φραστικές εξάρσεις που στόχευαν στο θυμικό των μαθητών είναι πλέον περιορισμένες. Ωστόσο, και αυτά τα βιβλία συνεχίζουν να γαλουχούν τους μαθητές με το όραμα της «Μεγάλης Μακεδονίας».

Τα παιδιά αποκτούν την εντύπωση πως η πατρίδα τους αποτελούσε διακριτή ενότητα από την προϊστορική εποχή κιόλας, διαβάζουν με τα μελανότερα χρώματα για την καταπίεση της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, πληροφορούνται για τον αντιφασιστικό αγώνα που έδωσαν οι Μακεδόνες της «Αιγαιακής Μακεδονίας», κι οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ακόμα τμήματα της Μακεδονίας που παραμένουν σκλαβωμένα. Οπως μάλιστα σημειώνει η Στ. Μαυρογένη, μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια της FYROM, πέρα από τον σλαβομακεδονικό, αναδύεται τώρα και ο αλβανικός αλυτρωτισμός...

ΣΤ. Π

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

7 - 16/03/2008

ΣΧΟΛΙΟ

Όσο οι κυβερνήσεις παίζουν ηλίθια παιχνίδια με την Ιστορία,
οι λαοί θα παραμυθιάζονται με βλακείες σαν αυτές
που διδάσκονται τα Σκοπιανόπουλα αλλά
και τις αντίστοιχες με τις οποίες συσκοτίζονται τα μυαλά
των νέων ανθρώπων από τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής.
Και τότε τα πράγματα "σκουραίνουν", γιατί βγαίνουν
στην επιφάνεια οι βρικόλακες, που διψούν για αίμα ανθρώπινο.
Το θέμα δεν εστιάζεται στο τι θέλεις να είσαι, αλλά
στο τι είσαι στην πραγματικότητα και στο πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι.
Οι καλοί γείτονες φροντίζουν να συνυπάρχουν
σεβόμενοι ο ένας τον άλλο.
Αυτό σημαίνει απροκατάληπτη αποδοχή της ιδιαιτερότητας
και της ανεξαρτησίας του άλλου.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό, χρειάζεται να κοιτάζουν
αμερόληπτα την Ιστορία και να αποφεύγουν τις
εθνικιστικές υπερβολές , που αναγορεύουν κάποιους λαούς
σε περιούσιους και άλλους σε προαιώνιους εχθρούς.
Οι εθνικιστικές παρωπίδες μόνο κακό φέρνουν στους λαούς,
εξάπτουν τα μίση, αυξάνουν τα χάσματα και γκρεμίζουν
τις γέφυρες που τους ενώνουν.
Ας αφήσουν , επιτέλους, τους σοβαρούς Ιστορικούς
να κάνουν τη δουλειά τους και ας μην προβάλλουν
τα δικά τους ιδεολογήματα ως προϋποθέσεις για την αξιολόγηση
των συμπερασμάτων τους.
Είμαστε πια στον 21ο αιώνα. Όσοι έζησαν στα χώματα της Βαλκανικής
πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι στους τάφους τους .
Ήταν άνθρωποι διαφορετικών εποχών, έδρασαν όπως έδρασαν,
σημείωσαν θριάμβους αλλά και έκαναν λάθη,
μερικά από τα οποία ήταν ιδιαίτερα οδυνηρά για τους άλλους,
ντόπιους ή ξένους.
Οι λαοί που ζουν σ' αυτήν τη γωνιά της γης
οφείλουν να συντηρούν όσα τους ενώνουν και να αποδύονται
σε ειρηνικούς αγώνες για το ξεπέρασμα των κοινών προβλημάτων.
Προβλήματα που είναι πολλά και δύσκολα, αλλά όχι δυσεπίλυτα.

Με αλυτρωτισμούς και παραχαράξεις της Ιστορίας δεν πάμε μπροστά.
Ίσα ίσα κινδυνεύουμε να πέσουμε στην ίδια παγίδα της
εθνικιστικής μισαλοδοξίας ,από την οποία "αποκόμισαν"
τόσα δεινά οι πρόγονοί μας.