(Συλλογή Προδρομου Εμφιετζόγλου)
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
(1798-1857)
1. Η Κόλαση πάντ' άγρυπνη σου στάθηκε τριγύρου.
2. Κοιτάς του ρόδου τη λαμπρή πρώτη χαρά του ήλιου΄
ναι πρώτη, αλλ' όμως δεύτερη από το πρόσωπό σου.
4. Γελάς και συ στα λούλουδα χάσμα του βράχου μαύρο!
5. Πουλί, πουλάκι που σκορπάς το θαύμα της φωνής σου,
ευτυχισμός α δεν είναι το θαύμα της φωνής σου,
καλό στη γη δεν άνθισε, στον ουρανό, κανένα
Με δυο φιλιά της μάνας μου, με φούχτα γη της γης μου.
7. Φύση, χαμόγελ' άστραψες κ' εγίνηκες δική του΄
ελπίδα, τόδεσες το νου μ' όλα τα μάγια πόχεις.
Νιος κόσμος όμορφος παντού χαράς και καλοσύνης.
8. Άστραψε φως και γνώρισεν ο νιος τον εαυτό του.
Απομεινάρι θαυμαστό ερμιάς και μεγαλείου.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
(1798-1857)
1. Η Κόλαση πάντ' άγρυπνη σου στάθηκε τριγύρου.
2. Κοιτάς του ρόδου τη λαμπρή πρώτη χαρά του ήλιου΄
ναι πρώτη, αλλ' όμως δεύτερη από το πρόσωπό σου.
4. Γελάς και συ στα λούλουδα χάσμα του βράχου μαύρο!
5. Πουλί, πουλάκι που σκορπάς το θαύμα της φωνής σου,
ευτυχισμός α δεν είναι το θαύμα της φωνής σου,
καλό στη γη δεν άνθισε, στον ουρανό, κανένα
Με δυο φιλιά της μάνας μου, με φούχτα γη της γης μου.
7. Φύση, χαμόγελ' άστραψες κ' εγίνηκες δική του΄
ελπίδα, τόδεσες το νου μ' όλα τα μάγια πόχεις.
Νιος κόσμος όμορφος παντού χαράς και καλοσύνης.
8. Άστραψε φως και γνώρισεν ο νιος τον εαυτό του.
Απομεινάρι θαυμαστό ερμιάς και μεγαλείου.
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου