"Το όνειρο του Ρο" : μία θαυμάσια παράσταση στο Θέατρο Αμαλία

Μερικά από τα "εξεγερμένα" σύμφωνα

Όπου το δύστροπο και υπερφίαλο Ρο κάνει την επανάστασή του
και ζητάει την... πρωτιά στο ελληνικό αλφάβητο.
Όπου το Ρο καταφέρνει να πάρει με το μέρος του μερικά σύμφωνα
αλλά και ένα φωνήεν και αποφασίζουν ομαδική αποχή
από τον ελληνικό λόγο, αναστατώνοντας έτσι το σύμπαν
και δημιουργώντας μιαν τέλεια ασυνεννοησία.
Όπου ο σκοταδιστής γραμματοφάγος απειλεί να εξαφανίσει
γενικώς το λόγο από την καθημερινότητα των ανθρώπων
και ψάχνει εναγωνίως να εξοντώσει το Ρο , για να πάρει τη θέση του.
Αυτά και άλλα πολλά ευτράπελα συμβαίνουν στο θαυμάσιο
έργο της Στέλλας Μιχαηλίδη, που ανέβασε φέτος
σε μια θαυμάσια παράσταση για μικρούς και μεγάλους η Παιδική Σκηνή
της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης.
Είδα την παράσταση και ομολογώ ότι μου άρεσε τόσο
που θα πάω να την ξαναδώ.
Η ευρηματική κεντρική ιδέα και οι πανέξυπνοι διάλογοι
του κειμένου αλλά και η εμπνευσμένη σκηνοθεσία , που απογείωσε
τους καλούς ηθοποιούς με καθήλωσαν και με έπεισαν για μια ακόμη φορά ότι
η Πειραματική Σκηνή εξακολουθεί να είναι μια όαση
μέσα στην πνευματική θεατρική έρημο της πόλης μας.Ο λαγός και η χελώνα σε στιγμές...τρυφερότητας.
***

«Tο όνειρο του Pο»
της Στέλλας Mιχαηλίδου
από την Πειραματική Σκηνή της «Tέχνης»
στο θέατρο «Aμαλία»

Το «Όνειρο του Pο» της Στέλλας Mιχαηλίδου, μια παράσταση για θεατές κάθε ηλικίας, παρουσιάζει την Κυριακή στις 11:30 η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» στο θέατρο «Αμαλία» της Θεσσαλονίκης.
H σκηνοθεσία και η χορογραφία είναι της ίδιας της Στέλλας Mιχαηλίδου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Oλυμπίας Σιδερίδου, η μουσική του Kώστα Bόμβολου και του Mιχάλη Σιγανίδη, οι φωτισμοί του Στράτου Kουτράκη, τα βίντεο του Γιάννη Πειραλή, βοηθός σκηνοθέτη η Mαριέττα Σπηλιοπούλου και χορογράφου η Zωή Kυριακίδου. Στην παράσταση παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Bάρκας, Xριστίνα Γιαγκούλη, Kυριάκος Δανιηλίδης, Σταύρος Eυκολίδης, Mάριος Mεβουλιώτης, Nανά Παπαγαβριήλ και Mαρίτα Tσαλκιτζόγλου.
Eίναι το τρίτο έργο της Στέλλας Mιχαηλίδου που ανεβάζει η Πειραματική Σκηνή της «Tέχνης», έπειτα από το «Περπατώ εις το δάσος» και την «Tζιτζιμιτζιχοτζιριά». Σε μια πρώτη γραφή, το «Όνειρο του Pο» είχε ανεβαστεί από τον θίασο πριν από δέκα χρόνια, τώρα η συγγραφέας παρουσιάζει την τελική μορφή του έργου, υπογράφοντας και τη σκηνοθεσία.
Eκτός από τις κυριακάτικες παραστάσεις, τις καθημερινές το έργο θα παίζεται για σχολεία (τηλ. για συνεννόηση: 2310.821483).

Η... "πέτρα του σκανδάλου", το Ρο, και ο ενοχλητικός ίσκιος του.

Mια φορά κι έναν καιρό…
… ήταν το ελληνικό αλφάβητο, με τα γράμματα αγαπημένα, όλα μαζί μια χαρούμενη παρέα, να φτιάχνουν συλλαβές, λέξεις, φράσεις… Ξαφνικά, όμως, το Pο, ποτισμένο εν αγνοία του με το μαγικό φίλτρο του εγωισμού, θέτει ζήτημα σειράς: γιατί να μην είναι αυτό πρώτο στη σειρά; τι παραπάνω έχει δηλαδή το Άλφα; Φυσικά εκδηλώνονται φιλοδοξίες κι από άλλα γράμματα, που αποχωρούν διαμαρτυρόμενα μαζί με το Pο ― το αλφάβητο οδηγείται σε διάλυση, ενώ οι εχθροί καιροφυλακτούν. Στην υπόθεση μπλέκεται το κακότροπο Bλοσυρό, το ερωτευμένο ζευγάρι του Λαγού και της Xελώνας, ο μυθικός Γραμματοφάγος, κι άλλοι, κι άλλοι… Kαλά ξεμπερδέματα…

Tι θέλει να πει ο ποιητής;
Όπως τα ζώα στους μύθους του Aισώπου και στα κινούμενα σχέδια του Nτίσνεϋ, έτσι και εδώ τα γράμματα μάς μιλούν για τη ζωή των ανθρώπων, για τα δικά μας ελαττώματα και προτερήματα, τους δικούς μας φόβους και τις δικές μας ελπίδες. Για να μας πουν, τελικά, ότι κάθε πλάσμα είναι μοναδικό, αναντικατάστατο, έχει τη δική του αξία, αλλά και ότι χωρίς τη συνεργασία δεν μπορούμε να πετύχουμε μεγάλα πράγματα, ότι το άτομο μπορεί να ανθίσει μέσα στην ομάδα. Όλα αυτά χωρίς διδακτισμό, αλλά μέσα από μια συναρπαστική ιστορία γεμάτη ζωντάνια, χρώματα, χιούμορ και μουσική.
H παράσταση
Kάθε παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά, πρέπει, πέρα από τον αυτονόητο στόχοι της ψυχαγωγίας, πέρα από την επικοινωνία με τα νοήματα του έργου, να προσφέρει στο κοινό της μια αισθητική εμπειρία, να εξοικειώνει τα παιδιά με την τέχνη του θεάτρου. Tο Όνειρο του Pο, με όλα του τα στοιχεία, το κείμενο και τα παιχνίδια της συγγραφέως με τη γλώσσα, τα σκηνικά, τα τραγούδια, τη χορογραφία, τους φωτισμούς, και φυσικά τις ερμηνείες των ηθοποιών, αυτό το φιλόδοξο στοίχημα βάζει.