"Μην το πεις σε κανένα..."

Πρώτα κυκλοφόρησε το βιβλίο (2001),
που έγινε μπεστ σέλερ και μεταφράστηκε,
εν τω άμα και το θάμα, σε 27 γλώσσες.
Κλασικό αμερικάνικο θρίλερ, που τα έχει
όλα:έρωτα, μυστήριο, βία, δράση, ανατροπές.

Ύστερα το διάβασε ο νεαρός που μας χαμογελά στη φωτογραφία
και ονομάζεται Guillaume Canet. Χαρισματικός νέος, με αρκετούς
ενδιαφέροντες κινηματογραφικούς ρόλους στο ενεργητικό του
αλλά και μία ταινία, που άφησε καλές εντυπώσεις.
Διάβασε λοιπόν το βιβλίο, ξετρελάθηκε και αποφάσισε να το κάνει ταινία.
Η ταινία ,που παίζεται ήδη στους ελληνικούς κινηματογράφους
υπό τον τίτλο "Μην το πεις σε κανένα", απέσπασε
αμέσως καλές κριτικές και το κοινό τρέχει στους κινηματογράφους,
με την ελπίδα ότι θα δει ένα έργο που έρχεται απευθείας από
την παλιά των γαλλικών θρίλερ σχολή.
Είδαμε την ταινία και τη συμπαθήσαμε. Ειδικά για το καλοκαιράκι είναι
ό,τι πρέπει. Υπό το φως μάλιστα του φεγγαριού , με μια καλή
μπίρα στο χέρι και το σπλάχνο να ακουμπά το κεφάλι του
στον ώμο σου , υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι ευφορικά,
έστω κι αν λίγα χιλιόμετρα παραπέρα σιγοκαίει ακόμα η φωτιά
υπό την ελεγχόμενη επιτήρηση των πυροσβεστών.
Όχι , βέβαια, ότι πρόκειται περί αριστουργήματος, αλλά μπροστά
στις προτηγανισμένες πατάτες που τρώμε από την πέραν του Ατλαντικού
μεριά, ε , το ευρωπαϊκό πράμα είναι αλλιώς...
Και ποία είναι τα δυνατά σημεία του "Ne dis a personne!";
Το ότι έχει ένα καλοραμμένο σενάριο, μία στιβαρή σκηνοθεσία,
που ξέρει να χειρίζεται σωστά τους αξιόλογους ηθοποιούς
και ένα ρυθμό που σου κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον.
Βέβαια, το σενάριο έχει αρκετές τρυπούλες, που το καθιστούν
ιδιαίτερα αδύνατο στις επιθέσεις του ορθολογισμού μας ,
ενώ η συνολική σκηνοθετική αντίληψη που στηρίζεται στην αρχή
"φτιάξτε ευρωπαϊκά προϊόντα κοπιάροντας τα αμερικάνικα"
ενοχλεί όσους ενδιαφέρονται για αυθεντικά πράματα.
Εν πάση περιπτώσει, για να μη μας θεωρείτε γκρινιάρηδες,
σας διαβεβαιώνουμε ότι περάσαμε καλά χθες το βράδυ
στο Ελληνίς της Θεσσαλονίκης.
Είπαμε ο θερινός σινεμάς δεν παίζεται, όταν επιπλέον
διαθέτει και καλά λουκάνικα...Όλα ξεκίνησαν από αυτήν την καταραμένη λίμνη.
Αν το ερωτευμένο ζεύγος, δεν είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση
από αγνώστους, θα συνέχιζε να απολαμβάνει τον ιδιωτικό
παράδεισό του κι εμείς δε θα βλέπαμε την ταινία.

"Τρέξε , δόλιε, να σωθείς από τους κακούς!"
Οι καλύτερες στιγμές του έργου έχουν να κάνουν
με τη σκηνή της καταδίωξης του ήρωα από τους
συφοριασμένους ηλίθιους αστυνομικούς.

Όταν τα Mail ξυπνούν μετά από οχτώ χρόνια το παρελθόν σου ,
τότε κάτι θα σου συμβεί.
Καλό , κακό; Θα το μάθετε επί της οθόνης...

Ο λεβέντης αριστερά είναι κακοποιός. Αποδεικνύεται όμως
μεγάλο καρντάσι για τον ανεμοδαρμένο ήρωα
ενσαρκώνοντας το χαρακτηρισμό "αλήτης με χρυσή καρδιά".

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Σκηνοθεσία: Γκιγιόμ Κανέ
Σενάριο: Γκιγιόμ Κανέ, Φιλίπ Λεφέμπρ
Ηθοποιοί: Φρανσουά Κλουζέ, Αντρέ Ντισολιέ, Κριστίν Σκοτ Τόμας, Μαρί-Ζοσέ Κροζ, Φρανσουά Μπερλεάν, Ναταλί Μπαΐ, Γκιγιόμ Κανέ
Δ/νση Φωτογραφίας: Κριστόφ Οφενστάιν
Σκηνικά: Φιλίπ Σιφρ
Κουστούμια: Καρίν Σαρφατί
Μοντάζ: Ερβέ Ντε Λουζ
Μουσική: Μαθιέ Σεντί
Διάρκεια: 132΄