Κυκλοφορούν καθημερινά ντυμένοι στο καντίνι.Τα ακριβότερα ρούχα γι' αυτούς και τα δύο παιδιά τους. Όλα επώνυμα. Και γνήσια, όχι απ' τις μαϊμούδες που κυκλοφορούν κατά χιλιάδες στην πιάτσα, προσδίδοντας μια πατίνα ευμάρειας στους κατόχους τους.
Τέσσερα , παρακαλώ, τσίλικα αυτοκίνητα είναι παρατεταγμένα στο πεζοδρόμιο , έξω από το αυθαίρετο απ' την κορυφή ως τα νύχια σπίτι τους, και ετοιμάζεται να πάρει θέση και το τζιπάκι που παράγγειλε η μάνα. Προς το παρόν σταθμεύουν το επαγγελματικό του πατέρα (είναι πλακατζής) και τα υπόλοιπα, μοιρασμένα σ' αυτόν και στους δύο κανακάρηδές του, εκ των οποίων ο ένας είναι λίαν ανεπρόκοπος και σκυλορεμπέτης της συμφοράς.
Όλη την ημέρα καυγαδίζουν με τους πάντες προασπίζοντας τα συμφέροντά τους. Πότε γιατί κάποιος παρκάρει το αμάξι τους στο δικό τους “ζωτικό” χώρο , πότε γιατί το σκυλάκι ενός διερχόμενου φιλόζωου κατούρησε στα όρια της δικής τους επικράτειας, πότε για τον ένα ή τον άλλο ασήμαντο λόγο.
Κάθε φορά που τους βλέπω να χυδαιολογούν εκτοξεύοντας, γονείς και παιδιά συνασπισμένοι, ακατανόμαστες βρισιές ή ενίοτε συμπεριφερόμενοι ως κοινοί τραμπούκοι μού έρχεται πάντα στο μυαλό το τσιτάτο του Μιχάλη Καραγάτση:
“ Ο γάμος είναι βιτρίνα που πρέπει να φαντάζει,
αδιάφορο αν το μαγαζί είναι δημόσιο καταγώγι.”.
Κοινώς μπουρδέλο...αδιάφορο αν το μαγαζί είναι δημόσιο καταγώγι.”.
2 σχόλια:
Καλά ξεσάλωσες δεν το συζητώ.
50 ολόκληρες ώρες μακρυά από το λάπτοπ. Πως άντεξες;
Καλά τι έκανες 2 μέρες χάζευες τους απέναντι.
Ήμουν σε παραθαλάσσια ... μυστική αποστολή κατά διαταγήν του Γεροντάκου και απ' ό,τι φαίνεται θα με ξαναστείλει αρκετές φορές.
Εσύ την περασμένη Πέμπτη έμαθα ότι την πέρασες παίζοντας τάβλι με τον ...παππού στο καταπληκτικό κηπάριό του.
Δημοσίευση σχολίου