Κάνιστρο εκλεκτής Ποίησης-Αριστοτέλης Νικολαΐδης

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
(1922-1996)

Μέσα του αιώνος

Πολύ μεγάλοι για το τέλος
πολύ μικροί για τις αρχές
εμείς παιδιά των μέσων του Αιώνος
παράξενους ακούμε ψίθυρους
και διφορούμενες ιαχές.

Από εγκαταλειμμένους δρόμους και κρυφούς
πλησιάζοντας στο επίκεντρο των γεγονότων.
Νύχτες βαθιές περνώντας σε νεκρά
των λογισμών αδιέξοδα και σε λησμονημένες
ειδήσεις εφημερίδων.
Η μπόμπα, η διάσπαση μες στις ψυχές
ή της αγάπης η αποσύνθεση;

" Από παντού είμαστε υπονομευμένοι"
και φράσεις άλλες σαν αυτές.
Και συνεχίζουμε τις συσζητήσεις
που μένουν ξαφνικά μονόλογοι
μέσα στις αίθουσες που αδειάσαν
ή μες στα πλήθη που χειροκροτούνε τους ηγήτορες.
Τα πλήθη που ετοιμάζουνε τον τάφο τους
που ανεπαισθήτως υποκύπτουν στην ανυπαρξία τους
με λάβαρα και τελετές.

Οι θεωρίες που ξεπεράστηκαν
μέσα στα σπίτια μας στριφογυρνούν
σαν εξημερωμένες ύαινες.
Πώς να δαμάσουμε τα ιδανικά
που σιωπηλά μετάλλαξαν σε τερατώματα;
Σα νόμος διοχετεύονται οι κραυγές
των γηρασκόντων δικτατόρων.Ω , δύσκολο να δώσεις ερμηνείες
την καθαρή να βρεις τομή
των αντιφάσεων.

Καθένας μας εξάλλου

συζητάει σε γλώσσα διαφορετική:
πώς να επικοινωνήσεις;
Οι αξίες είναι πια ένα δίκοπο σπαθί
και πώς να ζήσεις δίχως τις αξίες;

Πολύ μεγάλοι για το τέλος
πολύ μικροί για τις αρχές
εμείς παιδιά των μέσων του Αιώνος
παράξενους ακούμε ψίθυρους
και διφορούμενες ιαχές.