Σατιρικοί στίχοι3

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ (1811-1901)

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΘΥΣΙ

Το πολιτικό μεθύσι
μ' έζησε και θα με ζήσει
μ' ενθουσιάζει, με τραβάει
και ζιζάνια μου φυσάει,
κι είναι μέθη αγαπητή
που μου ευφραίνει την ψυχή.
Θέλω επιρροή στον Τόπο.
Τήνε θέλω μ' ό,τι τρόπο.
Να μπορώ να μεταθέτω
δικαστάς, και να διαθέτω
θέσες στους ευνοϊκούς μου,
και να διώχνω τους εχθρούς μου.
Θέλω να 'χω κ' εξουσία,
πέτε τήνε και μανία,
μα γι' αυτήνε ξεψυχώ
θέλω να κυριαρχώ.
Τι τη θέλω τη ζωή,
αν δεν έχω επιρροή;
Τι τη θέλω την Πατρίδα,
χωρίς εξουσίας ελπίδα;
Να με ιδεί εξουσιαστή
η Πατρίδα , και ας χαθεί.
λυτρωτή της να με κράξει,
και στο Διάολο, ας βουλιάξει.
Εμέ η δόξα μου να ζήσει,
και το Έθνος ας ψοφήσει.

Τση (=της)εξουσίας το μεθύσι,
ως κ' εκειό (=εκείνο) το θέλει η φύση,
κι αν η φύση μας το θέλει,
θαν το θέλω, τι σας μέλλει
ηθικοδιδάσκαλοί μας;
Μήπως οι αντιπρόσωποί μας,
ή όσοι άλλοι κυριαρχούνε
άλλο μέτρο αυτοί βαστούνε;
Όλοι παν τον ίδιο δρόμο,
με τον εδικό μου νόμο,
και σκουντρούνε τον πλησίον τους
όλοι, για το μεγαλείον τους.

Ω θρησκεία σεβαστή,
έλα βόηθα μου και συ,
ν' ανεβώ στην Εξουσία.
Έλα, έλα, βοήθησέ με
και στον όχλο σύστησέ με
δώσ' μου βάιο ναν' το βάλω
κια μ' εκείνο να προβάλω
χριστιανός λειτουργημένος
κ' έτσι να 'μαι ψηφισμένος,
εις την πρώτην εκλογή,
για οποιαδήποτε Αρχή.
Γιατί εγώ σε προσκυνώ,
και με ζήλο σε ακλουθώ
για την μόνην επιθυμία
ν' αξιωθώ την Εξουσία.

Τσ' εξουσίας το μεθύσι,
ως κ' εκειό το θέλει η φύση.
Είναι η φύση που το θέλει

κι ό,τι πείτε δε με μέλλει.

[ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ]

Εδώ τα οστά του Δικαστή Σκουτέρη,
που επληρωνότουν κι οχ (=από) τα δύο μέρη,
γιατί, εις αποφυγήν παντοίου μώμου (= μομφής),
ήθελε ισότητα έναντι του νόμου.