Η Κλειώ στον κήπο-Ο θάνατος του "φίλου του λαού"Jean-Paul Marat (13 Ιουλίου 1793)

Δύο πίνακες με το ίδιο θέμα, τη δολοφονία δηλαδή του Μαρά ,
του αδιάλλακτου ζηλωτή , που ζητούσε καθημερινά ,
μέσω της εφημερίδας του "Ο φίλος του λαού", περισσότερα
κεφάλια αντεπαναστών, για να εδραιωθεί η Γαλλική Επανάσταση.
Ο πρώτος έγινε το 1793 από το σπουδαίο ζωγράφο L. David,
που ήταν φίλος του Μαρά και του διαβόητου Ροβεσπιέρου.
Ο δεύτερος ζωγραφίστηκε το 1860 από τον Paul Jacques Aimé Baudry.
Στον πρώτο απουσιάζει η δολοφόνος του Μαρά ,
η εικοσιπεντάχρονη Charlotte Corday,
ενώ στο δεύτερο η δολοφόνος
αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο του πίνακα.
Και οι δύο πίνακες εξιδανικεύουν τις κυρίαρχες μορφές.
Ο David εικονίζει
ένα Μαρά χωρίς τα σημάδια του δερματικού νοσήματος από το οποίο
υπέφερε. Το πρόσωπό του έχει τη γαλήνια όψη του ανθρώπου
που έμεινε πιστός στο καθήκον του έως το μαρτυρικό του τέλος.
Στο δεξί του χέρι κρατάει την πένα από φτερό, με την οποία
έχει προλάβει να γράψει πριν πεθάνει στο χαρτί το όνομα
της δολοφόνου του, προφανώς για να στιγματίσει αιώνια
το ανθρώπινο τέρας που έκοψε το νήμα της ζωής ενός
μεγάλου επαναστάτη.

Ο Baudry, αντίθετα,
εξιδανικεύει τη μορφή της Corday,
που την παρουσιάζει σαν μια όμορφη γυναίκα, στο βλέμμα
της οποίας διακρίνεται η αποφασιστικότητα
του ατόμου που διακατέχεται από ηρεμία συνείδησης.
Η γυναίκα έτσι αναδεικνύεται σε σύμβολο του πατριωτισμού,
σε μία ηρωίδα που απάλλαξε τη χώρα της από
το επαναστατικό τέρας.
Το γεγονός αυτό υποδηλώνεται εμφανώς από το χάρτη της Γαλλίας,
που κρέμεται από πίσω της.
Ο εμφανώς υποβαθμισμένος Μαρά έχει σχεδόν βουλιάξει στην μπανιέρα
του. Το αριστερό χέρι είναι γραπωμένο από το χείλος της,
σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να αποφύγει το μοιραίο, ενώ
στο πάτωμα κείτεται το άχρηστο πια "όπλο" του,
η μισητή εφημερίδα που εξέδιδε.
Σημειώνουμε ότι ο δεύτερος πίνακας ζωγραφίστηκε στην εποχή
της Δεύτερης Αυτοκρατορίας.
Άλλη μια απόδειξη ότι η Τέχνη είναι πάντοτε παιδί της εποχής της...