Ψήφιζε και μη ερεύνα

Το μαγαζάκι του ΥΠΕΠΘ

Ψήφιζε και μη ερεύνα

Απογοήτευση και δυσαρέσκεια. Απογοήτευση επειδή «εγκαταλείπεται η έρευνα στην Ελλάδα». Δυσαρέσκεια εξαιτίας της αδιαφορίας της υπουργού Παιδείας για τις θέσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας που σύσσωμη (διοικήσεις, καθηγητές, φοιτητές) αντιτίθεται στα σχέδια της κυβέρνησης για το χώρο της έρευνας και της τεχνολογίας, όπως τουλάχιστον αυτός φαίνεται να διαμορφώνεται με τις διατάξεις του σχετικού προσχεδίου των υπουργείων Ανάπτυξης και Παιδείας. Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στην κοινότητα της Ανώτατης Εκπαίδευσης μετά την απόφαση της κυβέρνησης να δρομολογήσει εν κρυπτώ, εντός θερινού τμήματος της Βουλής, την ψήφιση του σχετικού σχεδίου νόμου, σύμφωνα με δημοσίευμά της Ελευθεροτυπίας (19/7/2007).
Βασικά σημεία τριβής και αναμενόμενης σύγκρουσης κυβέρνησης και πανεπιστημιακής κοινότητας, τα «μορφώματα έρευνας ιδιωτικού δικαίου» εντός πανεπιστημίου, η μη χρηματοδότηση του ίδιου του πανεπιστημίου για έρευνα, η μη ισότιμη ενίσχυσή του με τα αντίστοιχα ερευνητικά κέντρα της χώρας και από την άλλη ο περιορισμός ουσιαστικά της πανεπιστημιακής έρευνας στο επίπεδο των μεταπτυχιακών (πρόταση για επανίδρυση των Ερευνητικών Πανεπιστημιακών Ινστιτούτων στο σχέδιο νόμου για τα μεταπτυχιακά).
Κ. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ, Πρύτανης Ε.Μ. Πολυτεχνείου
«Στις μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα επικρατεί ένας πληθωρισμός που δεν συναντάται σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Εχουν ιδρυθεί ακρίτως, αναξιολογήτως και αδικαιολογήτως, άνω των 400 μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, πολλά εκ των οποίων είναι κάτω του μετρίου.
Σε τμήματα χωρίς επαρκές διδακτικό προσωπικό για προπτυχιακές σπουδές και με ανεπαρκέστατη υποδομή λειτουργούν έως και δύο προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών με πολύ μέτρια αποτελέσματα και σε γνωστικά αντικείμενα έως και απίθανα. Προέχει η αξιολόγησή τους και ο εξορθολογισμός του αριθμού και του επιπέδου τους ώστε, πέραν των άλλων, να μην υπάρχει και σπατάλη πόρων.
Πρόβλεψη λειτουργίας μορφωμάτων έρευνας ιδιωτικού δικαίου στο πλαίσιο δημόσιων πανεπιστημίων απαιτεί πολλή προσοχή. Χρειάζονται πολλές δικλίδες ασφαλείας και ελέγχου ώστε να μην εκφύγουν του ρόλου ενός δημόσιου πανεπιστημίου. Επικρατεί απογοήτευση στην πανεπιστημιακή κοινότητα».
ΣΤ. ΠΑΝΑΣ, Διευθυντής του εργαστηρίου Τηλεπικοινωνιών στο ΑΠΘ και εκ των συγγραφέων των προτάσεων της συνόδου των πρυτάνεων για το σχέδιο νόμου σχετικά με την έρευνα και την τεχνολογία
«Οι προτάσεις της συνόδου της Κρήτης δεν ελήφθησαν υπ' όψιν στη διαμόρφωση του κειμένου για την έρευνα απ' ό,τι φαίνεται, αν και δεν είναι γνωστό το τελικό κείμενο, το οποίο πιθανώς να έχει κάποιες αλλαγές. Αν ωστόσο δεν υπάρξουν αλλαγές σημαντικές προς την κατεύθυνση των προτάσεων των πανεπιστημίων, τότε θεωρώ ότι υποβαθμίζεται ο ρόλος της έρευνας που γίνεται στα πανεπιστήμια.
Ιδιαίτερα δεν διαφαίνεται η σύνδεση της έρευνας με την εκπαίδευση, προπτυχιακή και μεταπτυχιακή, γεγονός που αποτελεί μοντέλο προτεινόμενο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου τα πανεπιστήμια παίζουν κυρίαρχο ρόλο.
Η έλλειψη σαφούς θεσμοθέτησης ερευνητικών κέντρων μέσα στα πανεπιστήμια με το ίδιο νομικό καθεστώς των πανεπιστημίων δεν επιτρέπει την περαιτέρω ανάπτυξη εφαρμοσμένης και βασικής έρευνας των καταξιωμένων ερευνητικών ομάδων των ΑΕΙ.
Φαίνεται, τελικά, ότι η προσπάθεια που θα μπορούσε να ενισχύσει αποτελεσματικά την έρευνα στην Ελλάδα είναι ημιτελής. Εγκαταλείπεται. Τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία ή δεκαπενταετία, ειδικά αν λάβουμε υπ' όψιν ότι, καθ' ομολογία παραγόντων του υπουργείου Ανάπτυξης, τα πανεπιστήμια συνεισφέρουν στο 60 με 70% της έρευνας στην Ελλάδα και έχουν ενισχύσει με επιστήμονες τα ερευνητικά κέντρα.
Σε ό,τι αφορά τις μεταπτυχιακές σπουδές, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση. Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του δημόσιου πανεπιστημίου.
Φαίνεται όμως ότι, με τα κίνητρα που δίνονται, μεταφέρεται ένα πολύ μεγάλο μέρος της δραστηριότητας των μεταπτυχιακών στα εξωπανεπιστημιακά κέντρα και στα ΕΠΙ νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου».

Γ. ΜΑΪΣΤΡΟΣ, Αντιπρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ
«Η κυβέρνηση συνεχίζει το γκρέμισμα του πανεπιστημίου. Μετά την έρευνα επιχειρεί να ξεχρεώσει τα υπόλοιπα γραμμάτια προς τους ανυπόμονους ιδιώτες που αναμένουν το πράσινο φως για να εισβάλουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση! Τα παραμύθια για αύξηση των δαπανών για την παιδεία αποκαλύπτονται πλήρως με τα πιο σκοτεινά χρώματα.
Η εφαρμοσμένη έρευνα ξεπουλιέται σε κρατικοδίαιτες ιδιωτικές εταιρείες για να μην... ξοδευτούν φτιάχνοντας δικά τους Τμήματα Ερευνας. Ερευνητικό δυναμικό, πανεπιστημιακοί και ερευνητές γυμνασμένοι στην έρευνα, από το πανεπιστήμιο και τα ερευνητικά κέντρα, θα βγουν στην 'αγορά υπηρεσιών' για να εξομοιώσουν την έρευνα που δεν θα έχουν στον δημόσιο τομέα. Η βασική έρευνα αποτελεί πλέον είδος υπό εξαφάνιση στα ΑΕΙ, αφού δεν θα χρηματοδοτείται!
Οι μεταπτυχιακές σπουδές μετατρέπονται σε εμπόρευμα και ανταλλάξιμες μονάδες για νέους που επιδιώκουν πρόσληψη στο Δημόσιο (μέσω ΑΣΕΠ). Οι καθηγητές των πανεπιστημίων με αποδοχές πενιχρές, με απώλειες κοντά στο 30% τα τελευταία 10 χρόνια, αποκτούν κίνητρα για να... κάνουν το καθήκον τους: Να διδάσκουν στα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Σε λίγο θα εισάγουμε έτοιμους ερευνητές από την Ιρλανδία, υπηρεσίες από τη Λετονία, καθηγητές από τη Γερμανία και δεν θα έχουμε ανάγκη από εγχώρια παραγωγή νέας γνώσης. Γιατί να ξοδεύεται η χώρα να σπουδάζει έναν Μπαμπινιώτη κι έναν Κουμάντο ή έναν Τσάτσο! Θα παίρνει κάθε φορά, αυτόν που έχει ανάγκη, έτοιμο! Μοιάζει να λέει η κυβέρνηση: 'Αφού δεν θέλετε να ιδρυθούν κολέγια από ιδιώτες, θα μετατρέψουμε τα δημόσια πανεπιστήμια σε ιδιωτικά!'».

Αναδημοσίευση από το e.paideia.net