Jan Stanislawski (1860-1907)- Polish modernist painter and founder of various innovative art groups-Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος και ιδρυτής διαφόρων καινοτόμων ομάδων τέχνης

Ο Jan Grzegorz Stanisławski (24 Ιουνίου 1860, Vilshana – 6 Ιανουαρίου 1907, Κρακοβία, Αυστροουγγαρία) ήταν Πολωνός μοντερνιστής ζωγράφος, εκπαιδευτικός τέχνης και ιδρυτής και μέλος διαφόρων καινοτόμων ομάδων τέχνης και λογοτεχνικών εταιρειών.

.
«Τα έτη 1885-1895 ήταν πολύ ευνοϊκά για πολυάριθμα ταξίδια. Επισκέπτεται τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελβετία, την Τσεχία. Τα θέματα, ίσως τα πιο αγαπημένα στον καλλιτέχνη, βρίσκονται στην πατρίδα του, στην Ουκρανία. Ο καλλιτέχνης, ερωτευμένος με τη γη, περιγράφει την ατμόσφαιρα των εξοχικών τοπίων και των στεπών. Την περίοδο αυτή η ζωγραφική του συνδέεται με τη ρεαλιστική αναπαράσταση. Ο Stanisławski συνεργάζεται με άλλους επιφανείς καλλιτέχνες. με τον Wojciech Kossak συμμετείχε στη δημιουργία του πανοράματος “Przejscie przez Berezyne” και με τον Jan Styka ετοίμασε το “Golgota”. Το 1897 μετακόμισε στην Κρακοβία και ανέλαβε την έδρα του τοπίου στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Η ζωγραφική του εξελίσσεται προς τον ιμπρεσιονισμό, ανάλογα με τον τόπο και την ώρα της ημέρας που εστιάζει στις καταστάσεις της ατμόσφαιρας. Ο πίνακας «Ule na Ukrainie» (1895) αποκαλύπτει τον στόχο του καλλιτέχνη: να μεταγράψει το φως εφαρμόζοντας χρώματα σε αντιπαρατιθέμενες πινελιές. Το τοπίο λουσμένο στο φως του ήλιου και τα σκούρα μπλε περιγράμματα δίνουν την εντύπωση δόνησης φωτός και χρωμάτων. Η φύση είναι πηγή ομορφιάς, αλλά η προσοχή του καλλιτέχνη αιχμαλωτίζεται από τα μυστικά της και είναι από εδώ και πέρα ​​προς αυτή την κατεύθυνση που θα συνεχίσει την καλλιτεχνική του δημιουργία. Η έρευνά του είχε ως αποτέλεσμα περίπου εκατό τοπία. «Topole nad woda» (1900), το δραματικό τοπίο περιέχει μια σύνθεση εντυπώσεων που προέρχονται από τη φύση. Είναι έντονα εμποτισμένο με συμβολικά μοτίβα. Η επιφάνεια του νερού εκφράζει το ρευστό και το εφήμερο.

 

Αυτό το φαινόμενο στο κίνημα Young Poland αντιστοιχεί στην ψυχή. Βαριά σύννεφα διαπερνούν τον ουρανό μπλε αναγγέλλει μια τραγωδία. Οι λεύκες που γέρνουν προς τη γη από τη δύναμη του ανέμου μας μιλούν για τις δυνάμεις της φύσης. Ο Stanisławski χρησιμοποιεί την παλέτα των σκούρων χρωμάτων, που κατά καιρούς φωτίζονται από τα λευκά σύννεφα που εισχωρούν στον γαλάζιο ουρανό που αποτυπώνει τέλεια τις φευγαλέες εντυπώσεις. Την παρόμοια ατμόσφαιρα βρίσκουμε στο «Stodoly w Pustowarni» (1898), τα βαριά σύννεφα δίνουν την εντύπωση ότι είναι φορτωμένα με μόλυβδο, μεταφέροντας άσχημα νέα που κυριαρχούν στο τοπίο. Το έργο αντανακλά την ψυχική κατάσταση: είναι ένα εσωτερικό τοπίο.

Οι συχνές παραμονές στην Ουκρανία, στο Κίεβο, τα έτη 1898-1903, έφεραν ποικίλα θέματα στον καλλιτέχνη. Ζωγράφισε πολλές εκδοχές του μοναστηριού Michajlowski, της ορθόδοξης εκκλησίας Sofijska και του καμπαναριού της. Εφαρμόζει μεγάλες χρωματικές πινελιές: λευκό, κίτρινο και χρυσό.
Επιστρέφει στα αγαπημένα του μοτίβα, τοπία με φαρδιές στέπες, μαιάνδρους του Δνείπερου, ανεμόμυλους, ζαφείρι μπλε ποτάμια που παρατηρούνται με διαφορετικό φως. μια ηλιόλουστη μέρα, στο γκρίζο. Καταγράφει αντανακλάσεις φωτός στην επιφάνεια του νερού και αλλαγές στα χρώματά του.
Στα έργα που ζωγράφισε το 1904 «Dnieper», «Dnieper niebieski», «Dnieper szafirowy» εφαρμόζει μια κυματιστή γραμμή περιγραμμάτων που κλείνουν χρωματικές πινελιές.

Ένα άλλο θέμα που γοητεύει τον καλλιτέχνη είναι τα ευαίσθητα φυτά που καλύπτουν ουκρανικά χωράφια και στέπες. Συμβολίζουν τις ζωτικές δυνάμεις που κρύβει η φύση.
Ο Stanisławski εμπνέεται επίσης από την ιταλική αρχιτεκτονική, «Forteca w Weronie» (1902), θέα στον καθεδρικό ναό της Σιένα ή στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, βαμμένα βιαστικά με χοντρές πινελιές.
Η ζωγραφική του εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Από την αναπαράσταση των «γωνιών της φύσης» γοητεύεται από τα συναισθηματικά λυκόφωτα, των ουκρανικών περιβόλων, φτάνοντας μέχρι τη μυστικιστική κλίση και το τρέμουλο των φύλλων από τις λεύκες  στην άκρη του νερού».

Πηγή: https://beskid.com/jan-stanislawski/(μετάφραση)

Bικιπαίδεια=>Jan Stanisławski (painter)

Händel: Cantata "Delirio Amoroso" (HWV 99) / Kateryna Kasper, Freiburger Barockorchester, René Jacobs

Il delirio amoroso, George Frideric Handel

René Jacobs(1946)

Kateryna Kasper(1986)

Οι εγκληματικές κακοτεχνίες των δημόσιων έργων και η μόνιμη ατιμωρησία των υπευθύνων . Ένα παράδειγμα

 

Πληρώνει κανείς ποτέ για όσα εγκληματικά γίνονται σε αυτή την πόλη;

Γιώργος Τούλας

parallaximag.gr 

2–3 λεπτά

---

Parallax View

Θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να κινηθεί αυτεπάγγελτα; Θα λογοδοτήσει ο πρώην δήμαρχος, ο αρμόδιος πρώην αντιδήμαρχος, ο εργολάβος; Θα τιμωρηθεί κανείς;

Διασχίζω κάθε πρωί τη οδό Κρήτης, έναν μεγάλο σε μήκος δρόμο στα ανατολικά της πόλης. Ο δρόμος αυτός ασφαλτοστρώθηκε από το δήμο Θεσσαλονίκης πρόσφατα.

Η νέα άσφαλτος έπεσε και διαφημίστηκε δεόντως με κείνα τα πανηγυρικά δελτία τύπου που διαφήμιζαν έργα…

Το οδοστρώμα, που ήταν σε κακό χάλι άλλαξε όψη. Όχι για πολύ όμως.

Το οδόστρωμα θυμίζει πια δρόμο στη Δαμασκό. Είναι ανατιναγμένο. Έχει διαλυθεί.

Δεν άντεξε ούτε ενάμιση χρόνο.

Και μπαίνει τώρα βασανιστικά το ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει για αυτή την απίστευτη κακοτεχνία; Ποιος θα βρεθεί υπόλογος στη δικαιοσύνη για τον τρόπο που εκτελέστηκε το έργο, για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, για την κακοτεχνία, για την εξαπάτηση του πολίτη, για την νέα ταλαιπωρία που θα υποστεί για να ξανά ασφαλτοστρωθεί;

Θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να κινηθεί αυτεπάγγελτα; Θα λογοδοτήσει ο πρώην δήμαρχος, (Κωνσταντίνος Ζέρβας και Εφραίμ Κυριζίδης) ο αρμόδιος πρώην αντιδήμαρχος, ο εργολάβος; Θα τιμωρηθεί κανείς;

Υπάρχει πάντα η κουλτούρα της αιώνιας ατιμωρησίας. Εκεί βασίζεται η ασυδοσία, η αλαζονεία, η αίσθηση της  του ανέγγιχτου. Η διαρκής αίσθηση της ματαίωσης, της απώλειας της πίστης στα αυτονόητα. Μέχρι πότε;

Γυμνοί στον Ηλιο/ Plein Soleil (1960): το "αγέραστο" νουάρ της Χάισμιθ με τον "ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ" στο ξεκίνημα της εγκληματικής δράσης του και η καλύτερη μεταφορά του στο σινεμά από τον Ρενέ Κλεμάν

 

Γυμνοί στον Ηλιο

Plein Soleil

του 

ΡΕΝΕ ΚΛΕΜΑΝ (1913-1996)

Ο ηλιοκαμένος Αλέν Ντελόν στην πρώτη - και για πολλούς καλύτερη - διασκευή του διάσημου best seller της Πατρίσια Χάισμιθ, «Ο Ταλαντούχος Κος Ρίπλεϊ»

_____________________________

 

LIFO/Μυρτώ Αθανασοπούλου=>Patricia Ηighsmith: Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ

___________________________

Κριτική της ταινίας : Τάσος Χατζηευφραιμίδης

flix.gr 

4–5 λεπτά

---

Θα αρκούσε το «Γυμνοί στον Ηλιο» για να θεοποιηθεί η ηλιοκαμένη μορφή του Αλέν Ντελόν σε ένα από τα πιο εμβληματικά πρότυπα ολύμπιας ομορφιάς που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Για να ανακηρυχθεί η Μαρί Λαφορέ το παντοτινό «κορίτσι με τα χρυσά μάτια». Για να αναγνωριστεί η αξία του Ρενέ Κλεμάν ως ενός από τους σημαντικότερους Γάλλους σκηνοθέτες του προηγούμενου αιώνα. Κι αν ο καθένας από αυτούς έχτισε το δικό του μικρό ή μεγάλο μύθο, είναι αυτή η (κατά πολλούς καλύτερη) κινηματογραφική διασκευή του «Ταλαντούχου Κυρίου Ρίπλεϊ» της Πατρίσια Χάισμιθ η ταινία που άρρηκτα συνδέθηκε στη συλλογική κινηματογραφική συνείδηση με το καλοκαίρι και παραμένει, εξήντα ακριβώς χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, αισθησιακή και μυστηριώδης, ηδυπαθής και επικίνδυνη, ένα αιώνιο καλοκαίρι της μεγάλης οθόνης.

Σε μια άψογα φωτογραφημένη από τον θρυλικό Ανρί Ντεκέ Ιταλία, σαγηνευτική κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο και υποδόρια απειλητική, οι ζωές του Τομ, του Φιλίπ και της Μαρτζ θα διασταυρωθούν σε ένα τρίγωνο ανομολόγητων παθών και απωθημένων. Ο πρώτος, φτωχός αλλά πανέξυπνος καιροσκόπος, έχει έρθει από το Σαν Φρανσίσκο κατ’ εντολή του πατέρα του δεύτερου προκειμένου να πείσει τον άσωτο bon viveur γιο να γυρίσει στο σπίτι. Ο Φιλίπ δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση και χρησιμοποιεί τον Τομ όχι μόνο ως σύντροφο στις κραιπάλες του, αλλά και για να ξεσπά πάνω του υποτιμώντας τον, σε μια ξεκάθαρα εξουσιαστική σχέση υποταγής και λανθάνοντος (υποσυνείδητου;) ομοερωτισμού. Ο Τομ, από τη μεριά του, γοητεύεται τόσο από την προσωπικότητα και τη ζωή του πλούσιου φίλου του, που θα κάνει το παν να την οικοιοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια μιας θαλάσσιας εκδρομής στη Νότια Ιταλία με το γιοτ του Φίλιπ και υπό την καταλυτική παρουσία της Μαρτζ, της Γαλλίδας φιλενάδας του, οι διαρκείς ταπεινώσεις, αλλά και τα προσωπικά του καταχθόνια σχέδια που θα έρθουν σταδιακά στην επιφάνεια, θα οδηγήσουν τον Τομ στο (πρώτο του) έγκλημα. Είναι πλέον ελεύθερος να ζήσει τη ζωή που πάντα ονειρευόταν. Ποιο θα είναι, όμως, το τίμημα;

Ο Κλεμάν χτίζει στο πρώτο μέρος μαεστρικά το μυστήριο πίσω από την προσωπικότητα του Τομ Ρίπλει για να παραδοθεί αμαχητί σ’ αυτή στο δεύτερο. Η (ιδανικά) αγγελική μορφή του Αλέν Ντελόν μοιάζει με ένα προσωπείο πίσω από το οποίο ελλοχεύει κάτι βαθύτερο και σατανικό, ένας δαιμονικός αμοραλισμός που γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος λόγω της εύθραυστης παιδικότητας του προσώπου του. Τα κίνητρά του ιχνηλατούνται, αλλά ποτέ δεν αποκαλύπτονται, η πραγματική του ταυτότητα παραμένει άγνωστη, αντιθέτως από την αρχή γίνεται φανερή η επιθυμία του να υποκλέψει την ταυτότητα (και την ερωμένη) του Φιλίπ, καθοδηγούμενος όχι μόνο από (τα αναμφίβολα) υλιστικά ελατήρια, αλλά και από μια σχεδόν υπαρξιακή αναγκαιότητα.

Η συγκλονιστική σκηνή του φιλιού στον καθρέφτη, φορώντας τα ρούχα του άσπονδου φίλου του και μιμούμενος τη φωνή του, δεν μαρτυρά μόνο αυτό τον απελπισμένο χαμελαιοντισμό, αλλά αποκαλύπτει και μια ναρκισσιστική και (όχι και τόσο) υπαινικτική τελικά ομοερωτική επιθυμία για ένα φαύλο είδωλο. Οι ανέμελες μέρες του κρασιού και των λουλουδιών, όπου οι δύο άνδρες μπορούν να ξοδεύουν τα νιάτα και την ομορφιά τους, κοροϊδεύοντας τυφλούς περαστικούς στους δρόμους της Ρώμης, μοιάζουν νομοτελειακά καταδικασμένες να τελειώσουν, όχι μόνο λόγω της αγεφύρωτης ταξικής διαφοράς που μοιάζει να υπαγορεύει την υπεροπτικά χειριστική συμπεριφορά του ανέμελα πλούσιου Φιλίπ, αλλά και μιας αναπόδραστης τελικά ροπής προς το έγκλημα.

Κι αν η ομορφιά των τοπίων και των πρωταγωνιστών αιχμαλωτίζει τον αμφιβληστροειδή, η ηθική αμφισημία είναι εκείνη που τελικά δίνει στην ταινία την κλασική της πλέον αξία και τη διαχρονικότητά της. Εκείνη η αίσθηση της χιτσκοκικής παρανομίας του να γοητεύεσαι από τον εγκληματία και να ζητάς ταυτόχρονα την καταδίκη και τη διαφυγή του. Η ίδια η Χάισμιθ είχε απογοητευτεί από το φινάλε της ταινίας θεωρώντας το ηθικοπλαστικό, όμως η τραγική ειρωνεία της τελευταίας σκηνής που αφήνει τον Τομ Ρίπλεϊ μετέωρο από τον οριστικό θρίαμβο στην αμετάκλητη καταδίκη αντικατοπτρίζει τελικά καλύτερα αυτή την δισυπόστατη απόλαυση.

Βικιπαίδεια:Γυμνοί στον ήλιο

Παρουσίαση των 42 υποψηφίων της Νέας Αριστεράς -Η ομιλία του Αλέξη χαρίτση

 

Τους 42 υποψήφιους-ες ενόψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου παρουσίασε η Νέα Αριστερά

Κατά την ομιλία του ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, Αλέξης Χαρίτσης, επεσήμανε μεταξύ άλλων πως«στην κάλπη των Ευρωεκλογών πρέπει να σταλεί ένα σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ».

«Στην κάλπη των ευρωεκλογών το μεγάλο στοίχημα είναι να προκύψει μια προοδευτική πλειοψηφία. Με σαφές το κοινωνικό και οικολογικό αποτύπωμα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση» πρόσθεσε ο κύριος Χαρίτσης και σημείωσε παράλληλα πως «είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ μια δυναμική και μαχητική αριστερά προκειμένου να ανασχεθεί η διάβρωση των θεσμικών κεκτημένων».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΚΟ της Νέας Αριστεράς ανέφερε: «Οι πολίτες της χώρας μας κοιτάζουν την κεντρική πολιτική σκηνή με απέχθεια· με απογοήτευση· με αγανάκτηση· ίσως με κάποιο δειλό ενδιαφέρον· ίσως και με κάποια ελπίδα που όμως πολύ δύσκολα θα την αφήσουν να εκδηλωθεί και να μετατραπεί σε εμπιστοσύνη. Γιατί βλέπουν τις αντικοινωνικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Τις πολιτικές που προσβάλλουν τους πολίτες, εντείνουν τις ανισότητες, υπονομεύουν τις προοπτικές των νέων ανθρώπων. Βλέπουν και τις επιλογές της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Μιας αντιπολίτευσης που αδυνατεί να εκφράσει την κοινωνική δυναμική. Μιας αντιπολίτευσης βολικής για την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Όλα τα ονόματα τα ονόματα των υποψηφίων ευρωβουλευτών έχουν ως εξής:

Ακριβούλη Ζωή, Οικονομολόγος, Μέλος ΔΣ Επιμελητηρίου Λάρισας
Αλή Αλή, Πληροφορικός
Αμπλάς Θέμης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας
Γιαννακάκη Μαρία , Ιστορικός-Διεθνολόγος
Γιαννοπούλου Έφη, Μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων
Δούκα Μάρω, Συγγραφέας
Θεοδωρίδου Δανάη, Σκηνοθέτρια και ερευνήτρια σύγχρονων παραστατικών τεχνών
Καλομενίδης Γιάννης, Καθηγητής Πνευμονολογίας. Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ Νοσοκομείο “Ο Ευαγγελισμός”
Καμτσίδου Ιφιγένεια, Αν. Kαθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή Α.Π.Θ
Καραμέρης Δημήτρης, Εργαζόμενος στη ΛΑΡΚΟ
Καραμεσίνη Μαρία, Καθηγήτρια πανεπιστημίου, πρώην διοικήτρια ΟΑΕΔ
Καραμήτσος Φιλήμων, Δημοσιογράφος
Καρπόζηλος Κωστής, Ιστορικός
Κασσίμης Χαράλαμπος ,Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρώην γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης
Κατσαρού Αλίκη , Αρχειονόμος & Βιβλιοθηκονόμος – MA Πολιτισμική Κληρονομιά, ελεύθερη επαγγελματίας
Κεραμυδά Δήμητρα, Δικηγόρος αφιερωμένη στην κοινωνικά προσανατολισμένη υπερασπιστική δικηγορία
Κονταράκης Ανδρέας, Αιθουσάρχης, διανομέας ταινιών
Κούλογλου Στέλιος , Δημοσιογράφος, ευρωβουλευτής
Κουλουμπή Νάντια, Γιατρός-ενδοκρινολόγος
Κυμιγκέλη Αθανασία, Υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Αθηνών / Ελεγκτής Είσπραξης της ΑΑΔΕ
Λυμπεράκης Πέτρος , Δρ. Οικολογίας. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης – Πανεπιστήμιο Κρήτης (ΜΦΙΚ-ΠΚ)
Μπάκας Σπύρος, Σχολικός διαμεσολαβητής κοινοτήτων Ρομά, Φοιτητής Δημοσιογραφίας
Μπόγρης Αντώνης, Ερευνητής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών. Έχει διατελέσει σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας
Μυλόπουλος Νικήτας, Καθηγητής Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Νάσση Όλγα, Ανθρωπολόγος
Νταρουίς Λατίφ, Καθηγητής πανεπιστημίου, εκπρόσωπος Παλαιστινιακής Παροικίας
Παραδέλλης Θεόδωρος, Πανεπιστημιακός
Ρωμανού Νατάσα, Ερευνήτρια της ΝΑΣΑ στη Μοντελική Ωκεανογραφία και το Κλίμα. Διδάσκει ως συμβεβλημένη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης
Σακελλαρίδης Γαβριήλ, Οικονομολόγος-επικεφαλής πολιτικού σχεδιασμού Νέας Αριστεράς
Σακισλόγλου ‘Ακης, Δημοσιογράφος
Σαράντη Κατερίνα, Πρωταθλήτρια παρατριάθλου
Σιώζου Ινώ, Ειδική σε θέματα ενεργειακής πολιτικής και περιβάλλοντος
Σταθάκης Γιώργος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πρ. Υπουργός
Στεφανοπούλου Τασία, Γιατρός-παθολόγος
Συγγενιώτου Μαργαρίτα, Λυρική τραγουδίστρια, συνδικαλίστρια
Τόσκας Λάζαρος, Μέλος του κινήματος κατά της εξόρυξης χρυσού-χαλκού στις Σκουριές Χαλκιδικής , πρώην περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας
Τσελεπή Αννέτα, Πολιτικός Μηχανικός, ελεύθερη επαγγελματίας
Φίλης Νίκος, Δημοσιογράφος, πρώην βουλευτής και υπουργός Παιδείας
Φιλίππου Πέτρος, πρώην Δήμαρχος Σαρωνικού, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής
Φλώρου Κατερίνα, Υποψήφια Διδακτόρισσα, εργαζόμενη με μπλοκάκι
Χατζηνικολάου Κορίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχοπαθολογίας ΑΠΘ
Χρηστίδη Έλενα–Όλγα, Ψυχολόγος, ακτιβίστρια ΛΟΑΤΚΙ+, συνετέλεσε επιστημονικά συνυπεύθυνη του Orlando LGBT+

«Στο δικαστήριο κάθισαν αυτός, ο Τόνης και ο Αλβανός»...

 

Δυο φορές ντροπή(διήγημα)

Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας*

anoixtoparathyro.gr

Έλεγαν πως ήταν ένα ζωηρό παιδί από γεννησιμιού του , ο Στράτος. Έτσι τον βάφτισαν. Και όταν μεγάλωσε και πήγε σχολείο,ξεπέρασε το ‘’ζωηρό’’ και έγινε άτακτο.
Κάθε τόσο η δασκάλα φώναζε την μάνα του για να της πει πως κάτι έπρεπε να κάνει, γιατί το παιδί δεν πειθαρχούσε με τίποτα.
Προσπάθησε λοιπόν η φουκαριάρα η μάνα να αφοσιωθεί περισσότερο μαζί του, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο.
 Το πρωί στην δουλειά-δημοτική υπάλληλος ήταν- και το απόγευμα να τα προλάβει όλα στο σπίτι. Βλέπεις είχε μείνει νωρίς χήρα, και όλα περνούσαν από το χέρι της.
Όλοι έλεγαν πως στο παιδί έλειπε ο πατέρας του, και αυτός ήταν αυτός ο λόγος που έγινε ανυπάκουος. Μπορεί…

Είχε και μία αδελφή, τρία χρόνια μεγαλύτερη του, που ποτέ όμως δεν είχε  βάλει το σπίτι σε μπελάδες. Και δεν ήταν μόνο ήσυχη, αλλά προσπαθούσε το καημένο το κορίτσι να βοηθήσει την μάνα όσο μπορούσε.
-Δεν βλέπεις την αδελφή σου! Εσύ πως βγήκες έτσι; ήταν η μόνιμη  παρατήρηση που συνοδεύονταν από το ανάλογο τράβηγμα του αυτιού.

Όταν πήγε στο γυμνάσιο, τα πράγματα χειροτέρεψαν.
 Δεν ήταν λίγες οι φορές  που γύριζε σακατεμένος από το σχολείο, και άλλες τόσες, που έστελνε στο σπίτι , κάποιον συμμαθητή του, επίσης σακατεμένο.
Και από γράμματα, άστα. Με το ζόρι τον έσπρωχναν οι καθηγητές από τάξη σε τάξη, θες γιατί λυπόταν την φουκαριάρα  την μάνα του, θες γιατί ήθελαν να τον διώξουν μια ώρα αρχύτερα και να ησυχάσουν απ’ αυτόν.

Τον μόνο σύμμαχο που είχε ο Στράτος, ήταν ο θείος του ο Αντώνης , ο αδελφός της μάνας του. Ο  Τόνης, όπως ήταν γνωστός στην πιάτσα.

-Καλά κάνει το παιδί και είναι ζωηρό! Το θέλεις να γίνει πρόβατο σαν κάποια άλλα; Ο Στράτος έχει τσαγανό. Τέτοια παιδιά πάνε μπροστά και όχι εκείνα που είναι δεμένα στο βρακί της μάνας τους!.
Τέτοια έλεγε στην αδελφή του και την έβαζε στον ύπνο.

Η μάνα του Στράτου είχε λίγο μυαλό παραπάνω από τον Τόνη, τέλειωσε μία οικονομική σχολή και στο τέλος βολεύτηκε διοικητική υπάλληλος στο δημαρχείο. Και όσο ζούσε ο μακαρίτης ο άντρας της, όλα πήγαιναν καλά. Μέχρι που τον έχασε σε τροχαίο.
Ο αδελφός της  όμως, είχε άλλη άποψη για την ζωή . Ασχολήθηκε με τα πατρικά χωράφια και εδώ που τα λέμε, πήγε καλά ιδίως  με τα θερμοκήπια και τα πρώιμα που έβγαζε.
Ήταν και γλεντζές όμως ο Τόνης και το σκορπούσε το χρήμα.
Κάποια μπουζουξίδικα και κάποια απόμερα μπαρ, τα είχε χρυσώσει, μαζί με τα ‘’κορίτσια’’ που δούλευαν σ’ αυτά.
Είχε να λέει η πιάτσα για τον θείο του Στράτου!
Έκανε λοιπόν υπομονή η μάνα να τελειώσει κουτσά, στραβά το σχολείο ο γιος της, και να πήγαινε στρατιώτης αφού δεν είχε μυαλό για γράμματα, με την ελπίδα πως στον στρατό θα έπηζε το μυαλό του, και θα έστρωνε.

Τα πράγματα όμως στράβωσαν περισσότερο στην τελευταία  τάξη.
Δεν ήταν μόνο τα τσιγάρα που έβρισκε   στην τσέπη του – από καιρό ήξερε ότι κάπνιζε- ήταν και το  ΄΄χόρτο΄΄ που βρήκε μια μέρα  στο μπουφάν του , μαζί με το τσιγαρόχαρτο για το στρίψιμο.
Άλλες φασαρίες  άρχισαν. Ήταν η πρώτη φορά  που τον είπε "αλήτη" και πως θα τον έδιωχνε  από το σπίτι, άμα συνέχιζε.
Έλα όμως που μπήκε στην μέση ο θείος που ανέλαβε να τακτοποιήσει το θέμα και ο ανεψιός του ορκίστηκε πως δεν θα ξανακάνει μπάφο.
-Έτσι για πλάκα, είχε καπνίσει μερικές φορές, απολογήθηκε.

Καλοκαίρι ήταν , μόλις είχε αποφοιτήσει   το σχολείο, και περίμενε να πάει στρατιώτης.
Εκείνη την εποχή κάλεσαν την μάνα του στο αστυνομικό τμήμα.
Είχαν τσιμπήσει τον  λεβέντη της  σε ένα μαθητικό στέκι να μοιράζει χόρτο.
Έκλαψε, παρακάλεσε, παιδί ήταν, αλλά ο εισαγγελέας τον έστειλε στο ακροατήριο.
Τρεις μήνες φυλακή με τριετή αναστολή.
Η φουκαριάρα, δεν τόλμησε να πάει στο δικαστήριο , τέτοια ήταν η ντροπή της!
Και στη δουλειά δεν πήγε. Πήρε δέκα μέρες αναρρωτική για να γλυτώσει από τα σχόλια.
 Έβαλε μόνο τον αδελφό της να του βρει δικηγόρο και να πάει μάρτυρας να πει πόσο καλό παιδί ήταν ο ανεψιός του και πόσο μετάνοιωσε για αυτό που έκανε.

Και σιγά μην έστρωνε ο Στράτος στον στρατό.
Τώρα που την έβρισκε την πρέζα εκεί μέσα, αυτός και η ψυχή του ήξερε.
Τον τσίμπησαν μια , δυο φορές αλλά γλίτωσε το στρατοδικείο , γιατί ο διοικητής του, βρέθηκε πατριώτης από τα μέρη τους, και παλιός γνώριμος του μακαρίτη του πατέρα του.
Ωστόσο, δεν την έβγαλε καθαρή εκεί μέσα. Τους τσαμπουκάδες στο στρατό, τους ξεχρέωσε με τέσσερις μήνες φυλακή.

Στο σπίτι η μάνα του , με το ζόρι τον δέχτηκε. Είχε βλέπεις και κόρη της παντρειάς που μόλις είχε τελειώσει ένα Τ.Ε.Ι. λογιστικής και έψαχνε για δουλειά. Και χρειαζόταν το κορίτσι ένα καλό όνομα στην αγορά και όχι ένα αδελφό πρεζόνι.
Τον περιμάζεψε όμως ο  θείος  που τα του συγχωρούσε όλα, τον χαρτζιλίκωνε και τον καμάρωνε.
-Γιατί έτσι πρέπει να είναι ο άνθρωπος, τσαμπουκάς και ανυπότακτος και με γούστα, έστω και παράνομα.  Όπως αυτός. Τυχαία ήταν ο Τόνης με το όνομα, στην πιάτσα;

-Θα σε πάρω εγώ στη δουλειά στο κτήμα,  του έλεγε. Μέχρι τότε κοίτα να το γλεντήσεις και να ξεστραβωθείς από τον στρατό.
 Και άρχισε να τον κουβαλάει μαζί,  στα στέκια του και τα ξενύχτια του.

Κάποια βραδιά σε ένα μπαρ ανάμεσα σε δυο, τρία ποτά, έσκυψε το κεφάλι ο θείος και του ψιθύρισε στο αυτί.
-Στράτο, μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη;
Τι κουβέντα ήταν αυτή! Και βέβαια! Τάφος! Άκου λέει! 
-Λοιπόν αύριο θα πάμε στο κτήμα, θέλω να σου δείξω κάτι και να πιάσεις δουλειά.
-Ρε μπάρμπα, δεν είμαι εγώ για ζαρζαβατικά και τέτοια!  του απάντησε μισομεθυσμένος.

-Για άλλη δουλειά μιλάμε. Δεν σε θέλω για τα μποστάνια.

Την άλλη μέρα τον πήγε σε μία άκρη του κτήματος, δίπλα σε μια ρεματιά. Εκεί του έδειξε το απομονωμένο θερμοκήπιο.
Έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
-Πόσα φυτά έχεις εδώ μέσα; , ρώτησε ξαφνιασμένος.
-Όσα ζητάει η πιάτσα. Και είναι πρώτο πράγμα.
-Και εγώ τι θα κάνω; Θα έρχομαι να ποτίζω τα χασίσια;
-Όχι. Αυτό είναι δουλειά δική μου και  του  Αλβανού , του Μπερί. Εσύ θα αναλάβεις   την διανομή κατά πως θα σου πω. Τα ζαρζαβατικά που βγαίνουν στο υπόλοιπο κτήμα, είναι και βιτρίνα. Αφήνουν καλά λεφτά ,δεν λέω, αλλά τα καλύτερα βγαίνουν από  δω μέσα.
-Και πού θα το πασάρουμε το πράγμα; Χρειάζονται βαποράκια…
-Στράτο, τι νομίζεις πως κάνω στα ξενυχτάδικα που γυρνάω… Για να πηδάω τις πουτάνες πάω; Αυτή την δουλειά θέλω να την αναλάβεις  εσύ. Είσαι ο μόνος που εμπιστεύομαι. Θα παίρνεις  το τζιπάκι και  θα κάνεις διανομή σε μερικά σίγουρα στέκια. Εκεί μέσα που γίνεται και η κατανάλωση, κατάλαβες; Εμένα δεν με παίρνει άλλο να κάνω αυτή δουλειά .Παραγνωρίστηκα και είναι επικίνδυνο. Θα αναλάβεις εσύ λοιπόν. Για λίγο καιρό και με ασφάλεια, μέχρι να κάνουμε γερή κονόμα, και να επενδύσουμε αλλού. Έχω υπόψη μου κάτι  σχέδια για τυποποίηση στα κηπευτικά, μόνο που χρειάζεται κεφάλαιο.
-Και τον Αλβανό δεν τον φοβάσαι μήπως και καρφώσει;
-Τι να φοβηθώ, τον έχω καλοταϊσμένο. Ύστερα μέσα στο κόλπο είναι. Θα καρφώσει τον εαυτό του;

Έτσι λοιπόν άρχισε η ιστορία της διανομής  στα στέκια που του είχε υποδείξει ο θείος ο Τόνης, και οι τσέπες του Στράτου χόρτασαν γερό χαρτζιλίκι.
-Μόνο μην ξοδεύεις πολλά και γίνεις στόχος στην μπατσαρία ,τον συμβούλεψε ο θείος.
 Και έτσι έκανε.

Έλα όμως που η αστυνομία, ήξερε την δουλειά της και δεν άργησε να τον υποψιαστεί. Γι΄ αυτό έριξε δίπλα του την  Ρομίνα. Ουκρανή ήταν και επιδέξιος χαφιές.
Καλό κομμάτι  η Ρομίνα  και στο μπάρ που σύχναζε ο Στράτος  έκανε πιάτσα.

Τον διπλάρωσε, και στην αρχή του είπε τι όμορφο αγόρι ήταν. Στην συνέχεια πως ήταν το πιο λεβεντόπαιδο που έμπαινε στο μαγαζί και στο τέλος πως τον είχε ερωτευτεί!
Ένα βράδυ λοιπόν, ύστερα από ένα ολονύχτιο πήδημα, τον ξεψάχνισε, και μάλιστα  την στιγμή που το κεφάλι του ήταν γεμάτο από ουίσκι και μαστούρα.

Στο δικαστήριο κάθισαν αυτός,  ο Τόνης και ο Αλβανός.
Η μάνα του ούτε που πάτησε στην δίκη. Ήταν η δεύτερη φορά που ντράπηκε τόσο πολύ.
Η μόνη που παραβρέθηκε ήταν η Ρομίνα. Σαν μάρτυρας κατηγορίας.

Christos.gim@gmail.com

*Χρήστος Γκίμτσας

ΠΟΙΟΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟ ΕΣΥ; ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ή Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ; Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑΣ ΣΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΛΙΑΝΟ

Εσείς που έχετε διαλύσει το ΕΣΥ θα το πληρώσετε ακριβά.

Γιάννης ΚαλλιάνοςΒ

Ιωάννης Καλλιάνος

 

Από χτες βλέπουμε στο διαδίκτυο τα κλάματα και την καταγγελία όχι κάποιου που έμεινε ανασφάλιστος για 100 ευρώ χρέη και δεν έχει πρόσβαση στο ΕΣΥ, όχι τα δάκρυα μιας γυναίκας που δεν έχει χρήματα να πληρώσει την βραχυθέραπεια για τον καρκίνο της (η ΝΔ έκλεισε την μοναδική μονάδα στην χώρα πριν 10 μέρες). Δεν βλέπουμε τα δάκρυα ασθενών που περιμένουν ένα χειρουργείο για τον καρκίνο τους και μέχρι να έρθει η ώρα, ο καρκίνος έχει αλλάξει στάδιο.

Βλέπουμε από χτες βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που θέλει όχι να μιλήσει για τα προβλήματα που αντιμετώπισε και να προτείνει λύσεις… αλλά να καταγγέλλει ένα δημόσιο νοσοκομείο γενικά, τους γιατρούς γενικά, τους νοσηλευτές γενικά. Βλέπουμε έναν βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να κάνει επικοινωνιακό όχημα την δική του εμπειρία για να απαξιώσει για ακόμη μια φορά τους χιλιάδες υγειονομικούς, που με αυταπάρνηση συνεχίζουν να δίνουν μάχη να κρατηθεί όρθιο το ΕΣΥ. Πριν καταγγείλει δημόσια συλλήβδην τα δημόσια νοσοκομεία και το ΕΚΑΒ και τους υγειονομικούς ας ξεκινήσει να κοιτάει τι έχει ψηφίσει ως Βουλευτής και τι εγκλήματα έχει κάνει το κόμμα του στην Υγεία από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι σήμερα.

Και τότε θα κλάψει πραγματικά γιατί :

τον Ιούλιο 2019 η ΝΔ ακυρώνει 2150 έτοιμες κοστολογημένες προσλήψεις γιατρών - νοσηλευτών.

Τον Σεπτέμβριο 2019 η νέα Δημοκρατία ανακοίνωσε τον τρόπο που θα λειτουργήσουν ιδιωτικές πτέρυγες εντός των δημοσίων νοσοκομείων.

τρία χρόνια μετά περιμένουμε τις 4000 προσλήψεις νοσηλευτών και την μονιμοποίηση που έταξε ο Kyriakos Mitsotakis στους συμβασιούχους.

Εν μέσω πανδημίας η Κομισιόν έδωσε την δυνατότητα στην κυβέρνηση να ξοδέψει όσα χρήματα έκρινε για την Υγεία. Η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο δεν έκανε χρήση αυτού αλλά ΚΟΛΛΗΣΕ και έτοιμη χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ για προσλήψεις στην Πρωτοβάθμια (ΤΟΜΥ) μέσω περιφέρειας Αττικής (41 εκατ. από τα 50 που υπέγραψε η Ρένα Δούρου). ΚΟΛΛΗΣΕ επίσης ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Αττικής (2018) 4.5εκατ για 60 ασθενοφόρα για το ΕΚΑΒ. Τυχαία σήμερα κυκλοφορούν 45 ασθενοφόρα και γίνονται υψηλού κόστους συμβάσεις νοσοκομείων με ιδιωτικά ασθενοφόρα. ίσως για αυτό να μην έβρισκε ασθενοφόρο.

η νέα Δημοκρατία ας κλάψει διότι με τις εγκληματικές επιλογές της έστειλε την χώρα μας στην χειρότερη θέση σε νεκρούς από την πανδημία στην Ευρώπη. Με δικά τους στοιχεία 17.200 συνάνθρωποι μας πέθαναν εκτός ΜΕΘ σε σύνολο 37.000 νεκρών.

Η νέα Δημοκρατία ας κλάψει και ας αναγνωρίσει επιτέλους τους 30 νεκρούς υγειονομικούς που πέθαναν στην πανδημία όταν ρίχτηκαν στην μάχη χωρίς τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας και με υγειονομικά πρωτόκολλα "λάστιχο".

η νέα Δημοκρατία ας κλάψει διότι παρέλαβε νοσοκομεία με 700 εκ πλεόνασμα και τώρα έχει πάνω από 1 δις χρέος.

ας κλάψει γιατί οι μισές σχεδόν αίθουσες χειρουργείων είναι κλειστές.

ας κλάψει γιατί οι ΜΕΘ κλείνουν η μια μετά την άλλη σε όλη την πατρίδα μας. ας κλάψει γιατί στον Ευαγγελισμό είναι εδώ και δυο χρόνια κλειστά 33 κρεβάτια ΜΕΘ.

ας κλάψει γιατί από αρχές του μήνα χιλιάδες συμπολίτες μας στην χώρα που βγήκε από τα μνημόνια το 2018 με 37 δις στα ταμεία, έμειναν εκτός υγειονομικής περίθαλψης λόγω οφειλών ενώ των 100 ευρώ στον ΕΦΚΑ. Μεταξύ αυτών και ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες της Θεσσαλίας. Το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε μνημόνια έδωσε πρόσβαση στην Υγεία σε 2.5 εκατ ανασφάλιστους πολίτες.

ας κλάψει που 300 γυναίκες έμειναν χωρίς θεραπεία για τον καρκίνο τους επειδή έκλεισαν την βραχυθεραπεία στο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ.

Ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας έχει δικαίωμα να αναδεικνύει ότι νομίζει, να καταγγέλλει, να διεκδικεί το δίκιο του στα δικαστήρια ή όπου κρίνει. Νόμοι και διαδικασίες υπάρχουν και είναι απολύτως θεμιτό να τις χρησιμοποιούν οι πολίτες. Αυτό όμως απέχει πάρα πολύ από το να βγει κάποιος και μάλιστα βουλευτής της Συμπολίτευσης και να διασύρει τα δημόσια νοσοκομεία...μιλώντας γενικά ένα δημόσιο νοσοκομείο...που δεν μας λέει ποιο είναι...και κάποιους γιατρούς και μια "νοσοκόμα" που περνούσε κάθε 4 ώρες...

Αν δεν γνωρίζει κάποιος που λέγεται βουλευτής πως πρέπει να μιλάει δημόσια, ποιες είναι οι προβλεπόμενες οδοί για την ανάδειξη του δίκιο του, το τι σημαίνει τεκμήριο αθωότητας, το τι σημαίνει το να απειλεί δημόσια "γιατρούς" βάζοντας στο κάδρο εκατοντάδες γιατρούς. Αν δεν ξέρει πως να μιλάει δημόσια χωρίς να προσβάλλει συλλήβδην τους υγειονομικούς, τότε λυπάμαι ειλικρινά, αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει εκείνον και όχι τους λειτουργούς του ΕΣΥ. Αν αυτός και ο αδερφός του που έχει κάνει ειδικότητα στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας και ξέρει τα προβλήματα μιλάνε έτσι δημόσια και απειλούν…

Τότε όλα αυτά χαρακτηρίζουν εκείνους και Οχι το δημόσιο σύστημα υγείας. Χαρακτηρίζουν τον ίδιο τον βουλευτή που με την πολιτική του κόμματος του και τις ψήφους του διαλύεται συστηματικά επί 4 ½ χρόνια κυβέρνησης Νέα Δημοκρατία.

ΥΓ. Δεν υπερασπίζομαι κανέναν συγκεκριμένο υγειονομικό. Υπερασπίζομαι τους χιλιάδες γιατρούς που δουλεύουν επί 36 ώρες κάνοντας 12-15 εφημερίες το μήνα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Υπερασπίζομαι τους χιλιάδες νοσηλευτές που σε άσχημες συνθήκες κάνουν απανωτές βάρδιες χωρίς να έχει περάσει το απαραίτητο 12 ξεκούρασης. Υπερασπίζομαι τους υγειονομικούς που δουλεύουν σε συνθήκες πολέμου και αυταρχισμού των δεξιών διοικήσεων.

Το ΕΣΥ, τα νοσοκομεία το ΕΚΑΒ, λειτουργούν ακόμη χάρις την υπεράνθρωπη προσπάθεια όλων μας.

Η ανάδειξη των κακώς κειμένων είναι κάτι που εμείς πρώτα κάνουμε εδώ και χρόνια διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες, πρώτα νοσηλείας για τους ασθενείς μας και ύστερα εργασίας για εμάς.

Μην μας προκαλείτε. Αρκετά.

Καρυστινάκη Φωτεινή

Νοσηλεύτρια

ΓΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ