Pulchritudo et Salubritas ή πώς φτιάχνεται η Ιστορία

 

 Χρήστος Μουχάγιερ

Pulchritudo et Salubritas ή πώς φτιάχνεται η Ιστορία

Ξεπέζεψε ο Εδουάρδος  από το μαύρο άλογό του

και κάθισε κάτω από τη θαλερή   βελανιδιά να ξαποστάσει

απόλαυσε  λαγό στιφάδο που  πρώτα δοκίμασε ο δούλος

κι ήπιε άφθονο κρασί προγονικό από τη  Βουργουνδία

Ύστερα ρεύτηκε κι  έγειρε στο πλάι για να  κλέψει έναν υπνάκο

κατάχαμα και τ άρματά του  ξεχώριζε η ασπίδα με το οικόσημο.

Pulchritudo et Salubritas λαμποκοπούσαν πάνω στο μέταλλό της

Η Ομορφιά και η Υγεία , ζωγραφιστές, πλουμίδια όλο  χάρη .

 

Στ΄αλήθεια πίστευε σε τούτα τ΄ αγαθά μαζί ο τραγογένης

που μια ζωή έβγαζε κήρυγμα  πως σε άλλους ταίριαζαν τα εγκόσμια

αυτός ταγμένος στο Χριστό, πολέμους έκανε μόνο  για χάρη του 

παραδομένος όμως  ήτανε στα πάθη όλου του κόσμου;

 

Εντάξει , για την Υγεία  το καταλαβαίνω , χωρίς αυτή άχρηστο βάρος  είναι η ζωή,

αλλά  ποιο νόημα είχε  η Ομορφιά που τόσο λάτρευε ο αγροίκος

μήπως η Ουρανία  , αυτή με του Παράδεισου τις τέρψεις, ας γελάσω,

ή ίσως η ομορφιά του κόσμου , οι θάλασσες ,  οι κάμποι  , τα βουνά

και  τα κοτσύφια  να κελαηδάνε στις ιτιές  δίπλα στα γάργαρα νερά,

αυτά που είχε μπουχτίσει , με τόσες εκστρατείες    για το θρόνο ,

 

Μπορεί ακόμα , κι είναι το πλέον πιθανό  , να λάτρευε η ασχημόφατσα

τις όμορφες που ζούσαν στην Αυλή  , δεν άφησε καμία απείραχτη ,

καλλίπυγα κορμιά   , με στήθη λεμονάτα , μαντόνες που δεν ήξεραν το Όχι

σε κάθε του επιθυμία , αλλιώς τι βασιλιάς θα ήτανε αυτός...  αν δεν; 

 

Με τούτα και μ΄εκείνα διέδραμε   βίον  αμφιλεγόμενον ο  Εξομολογητής , 

έχοντας δίπλα  του καλόγερους προγάστορες  να τον δοξολογούν

ολημερίς τρωγόπιναν και ρίχνονταν με οίστρο  περίσσιο στα δουλικά

αυτό  το σκυλολόι που για ευχαριστώ του έφτιαξαν  μία αγιοσύνη μέγκλα .

 

Χρόνους πολλούς μετά από τούτη  με το ζόρι αγιοσύνη ήρθαν πανέξυπνοι εμπόροι

και  στήσανε  Real Estate   υγιεινό στα θαλασσοχώραφα του λεχρίτη βασιλιά

Θαλάσσια Ιαματικά Λουτρά τα ονόμασαν  και  κόβανε μονέδα  απ΄ τους φυματικούς του  Σίτι

και  από τους τυχοδιώκτες  που ήρθαν με μαλάρια   έχοντας τίγκα το πουγγί από τις αποικίες.

Μπόρνμουθ* τη βάφτισαν την  τυχερή , που ΄χει για  θυρεό το οικόσημο του βασιλιά

και καμαρώνει τώρα η πόλη  για την προκοπή της , περήφανη  που σε αυτήν γεννήθηκαν

 ο Δόκτωρ Τζέκιλ και ο μίστερ Χάιντ** , τέκνα εκλεκτά του φημισμένου Στίβενσον

όστις εγέννησε  μέσα στο βήχα αυτήν την Ομορφιά προς τέρψιν αΐδιον των φιλαναγνωστών.

*************************

  

Bournemouth Arms on the Car Park of the Bournemouth International Centre,

Το μότο  (κάτω μέρος της  ασπίδας) είναι Pulchritudo et Salubritas, γραμμένο στα λατινικά , λέξεις που σημαίνουν  «Ομορφιά και υγεία». Τα χρώματα της ασπίδας, του κύριου μέρους του οικόσημου, προέρχονται από το οικόσημο  του βασιλιά Εδουάρδου του Ομολογητή, στο βασιλικό κτήμα του οποίου βρισκόταν η περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως πόλη του   Μπόρνμουθ.

Εδουάρδος ο Ομολογητής, ενθρονισμένος, εναρκτήρια σκηνή της Ταπισερί  Bayeux

(Εδουάρδος ο Εξομολογητής (1003-166) - Βικιπαίδεια)

  Η τριάδα των Άγγλων Αγίων – Ο Εδμόνδος ο Μάρτυρας, ο Εδουάρδος ο Ομολογητής και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής σε μια εκκλησιαστική τοιχογραφία επί Ριχάρδου Β΄

 

  Μπόρνμουθ: Τέλη του 19ου αιώνα

*Μπόρνμουθ

Το Μπόρνμουθ σήμερα

** Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ (Βικιπαίδεια)

  See: Jekyll and Hyde were born in Bournemout. Robert Louis Stevenson wrote his famous story of transformation while living in Bournemouth in the 1880s