Ο ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Πηγή: neoplanodion.gr
*
Για την προσωπικότητα, το έργο, την ακούραστη ανιδιοτέλεια του κοιμηθέντος Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου (Γιαννουλάτου, 1929-2025), αλλά και για την συνεχή προσφορά των χαρισμάτων του στους ανθρώπους αντί για την ατομική τους χρήση, περιττεύει να μιλήσουμε εδώ. Θα μιλήσουν και θα γράψουν πολλοί, θα πουν πολλά. Και τίποτα δε θα συνιστά υπερβολή. Ο άνθρωπος, άλλωστε, μίλησε μια ζωή με το έργο του. Και είναι αυτό, όπως και η όλη του παρουσία, που του προσέδωσε το γιγαντιαίο ηθικό του κύρος στη συνείδηση του συνόλου του ελληνικού λαού, ένα ηθικό κύρος χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις που δύσκολα θα το βρούμε να έχει αποδοθεί τόσο αδιαμφισβήτητα σε οποιονδήποτε άλλον.
Θα υπάρξουν όμως νεκρολογίες, από πρόσωπα και από θεσμούς, που θα έχουν και μιαν άλλη λειτουργία: αυτήν του «πλυντηρίου» για τους ίδιους τους νεκρολογούντες. «Αιωνία η μνήμη» του Αναστασίου σημαίνει: να τα θυμόμαστε κι αυτά, ή να τα θυμίζουμε. Διότι ο τελευταίος μεγάλος αγώνας του Αναστασίου, τα τελευταία χρόνια, αφορούσε στη δημόσια και ρητή του διαφωνία με τις επιλογές της δικής του εκκλησιαστικής αρχής, του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ως προς τον τρόπο με τον οποίο έλαβε χώρα η αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, ως προς τη βιασύνη και το καινοφανές (δηλαδή: το εκκλησιαστικά απαράδεκτο) πολλών μεθόδων υπό το φως της εκκλησιαστικής ιστορίας και του κανονικού δικαίου για να επιτευχθεί συμπιλημματικά κάτι τέτοιο χωρίς επαρκή έγνοια για θεμελιώδη ζητήματα όπως η αποστολική διαδοχή, ως προς την ιστορικών συνεπειών φρίκη ενός μείζονος σχίσματος (Κωνσταντινουπόλεως-Μόσχας) μέσα στο σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την οποία ζητωκραυγάζουμε αμέριμνοι στο πλαίσιο της «σωστής πλευράς της ιστορίας».
Άλλοι θα προσέθεταν σε αυτά: την επιτυχή και ταχύτατη μετατροπή ενός πανάρχαιου θεσμού με αιώνες πείρας στη διπλωματία, και με άλλοτε συναίσθηση του βάρους της ιστορίας και των αιώνων πέρα από την επικαιρότητα και της ισορροπίες της στιγμής, σε παίγνιο και άθυρμα συγκεκριμένης πτέρυγας της αμερικανικής εξουσίας: στη μετατροπή του σε βραχίονα θρησκευτικής πολιτικής του State Department. Ή στην εκ των υστέρων κατανόηση (όπως βλέπουν σήμερα έως και οι τυφλοί) του ουκρανικού αυτοκεφάλου ως μιας από τις ενορχηστρωμένες πράξεις που μας οδήγησαν στον πόλεμο του ενός εκατομμυρίου νεκρών στην ευρωπαϊκή ήπειρο, και παραλίγο στον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όμως ο Αναστάσιος δεν πολιτικολογούσε. Μιλούσε για τα ζητήματα εκκλησιαστικής τάξης και για το διακύβευμα της ενότητας της Εκκλησίας. Και μιλούσε για ζητήματα της δικής του υπερκείμενης εκκλησιαστικής αρχής (πλέον αυτοκέφαλη η Εκκλησία της Αλβανίας και άρα ανεξάρτητη, μα ο Αναστάσιος ξεκίνησε ως Έξαρχος του Φαναρίου στην Αλβανία το εκεί έργο του), του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κάτι που έχει κόστος. Για τις αμαρτίες του Πατριαρχείου Μόσχας ας μιλήσουν Ρώσοι. Το εύκολο είναι να λέμε ο ένας τ’ αλλουνού, το δύσκολο είναι η ειλικρινής αυτοκριτική.
Υπό κανονικές συνθήκες, η υπερκείμενη εκκλησιαστική αρχή θα αφουγκραζόταν τα ζητήματα που εγείρει ένας σημαίνων ιεράρχης της, Αρχιεπίσκοπος αυτοκέφαλης εκκλησίας, πόσω δε μάλλον όταν έχει τέτοιο ηθικό κύρος στη συνείδηση τόσων πολλών. Θα σκεφτόταν μήπως έχει και τα δίκια του. Αντ’ αυτού, παρακολουθήσαμε έκπληκτοι ένα γαϊτανάκι επιθέσεων κατά του Αναστασίου προερχόμενων από την αυλή του Φαναρίου.
Αδιανόητο να ξεχαστεί η κατακλείδα λιβελλογραφήματος του Άρχοντος Δικαιοφύλακος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, οφφικιάλιου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Παναγιώτη Ανδριόπουλου: ο Αλβανίας Αναστάσιος, λέει ο Άρχων Δικαιοφύλαξ του Φαναρίου, «θα πεθάνει αμετανόητος» (12 Αυγούστου 2023). Το κείμενο είναι ένα από τα πολλά που βρίσκουμε στην ημι-επίσημη ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Φως Φαναρίου και σε άλλες του ίδιου κλίματος, εάν βεβαίως δεν έχουν κατέβει μέχρι την ανάρτηση αυτού εδώ του σημειώματος. Όταν λέμε «ημι-επίσημο», κυριολεκτούμε: «ημι-επίσημο» σημαίνει να μπορείς πάντοτε να αρνείσαι ότι είναι δικό σου, αλλά να τιμάς αυτούς που το έφτιαξαν και το τρέχουν με οφφίκια όπως «Άρχων Δικαιοφύλαξ», δείχνοντας την εύνοια και την ευδοκία σου στο έργο τους εν τοις πράγμασι, όχι στα λόγια.[.............................................]
Συνεχίστε την ανάγνωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου