Εργάζομαι σε ένα ραδιόφωνο που όλα τα ξεχωριστά τα φυλάει σαν κόρη οφθαλμού και μας δίνει τη δυνατότητα να παράγουμε ραδιοφωνικό έργο παλιάς εποχής. Σαν εργόχειρο. Χωρίς μέχρι σήμερα καμία παρέμβαση στη δουλειά μας, πλην τα βάρβαρα δυο χρόνια του λουκέτου στην ΕΡΤ.
Αυτό το θεωρώ ευλογία και για αυτό συνεχίζω να αγαπώ τόσο πολύ το ραδιόφωνο…Έτσι τέλειωνα το κείμενο μου πέρσι τον Αύγουστο γιορτάζοντας 35 χρόνια ζωής στο ραδιόφωνο. Από αυτά, τα 30, τα έζησα στον 958fm, που σήμερα σβήνει τα τριάντα του κεράκια.
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ραδιόφωνο Πολιτισμού στην Ελλάδα που να θεωρείται πια ιστορικό. Δεν ξέρω επίσης τι θα ήταν η δική μου ζωή χωρίς την ύπαρξη του. Αν ξεκινούσα να απαριθμώ συναισθήματα, αναμνήσεις, περιστατικά αυτών τριων τριών δεκαετιών θα χρειαζόμασταν μερόνυχτα.
Ο 958fm της ΕΡΤ3 δεν στέγασε μόνο τα ραδιοφωνικά μας όνειρα. Κατάφερε να γίνει η φωνή μιας πόλης που στέρεψε από φωνές στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα που συμπληρώνουμε 30 χρόνια ζήτησα από τους συναδέλφους μου, τους συν-ταξιδευτές μου σε αυτό το ταξίδι, να σας πουν τι είναι για κείνους 958. Να σβήσουμε παρέα αυτά τα κεράκια που γιορτάζουν τη δική μας ζωή. Τους ευχαριστώ που ανταποκρίθηκαν.
Ο χρόνος κινείται χωρίς να μας υπολογίζει.
Άλλοτε τον παρακολουθούμε ενοχλημένοι και άλλοτε με θαυμασμό σκεπτόμενοι τι έγινε σε κάποια από τις περιόδους του. 30 χρόνια . Μεγάλωσα κι όμως χαίρομαι γιατί ο 9.58 έγινε 30.
1994 Φεβρουάριος και η Βάνα Χαραλαμπίδου υπό την γενική διεύθυνση του Μιχάλη Αλεξανδρίδη και τις ευλογίες της Μελίνας Μερκούρη τότε υπουργού πολιτισμού δημιουργούν τον 9.58 το πολιτιστικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ 3.
Τα στούντιο της Γεωργικής Σχολής- εκεί στεγάζονταν τότε τα ραδιόφωνα της ΕΡΤ 3- γέμισαν κόσμο. Πολλές πνευματικές- καλλιτεχνικές φωνές της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο πέρασαν από τα μικρόφωνα του 9.58 και μετά οι εκπομπές τους έγιναν βιβλία και CD με την επιμέλεια του Γιώργου Καλιεντζίδη.
Ακολούθησαν μετά άλλου είδους δράσεις. Θεατρικό έργο με SMS ακροατών με επιμέλεια της Ελένης Κουρτίδου και του Θανάση Γωγάδη και ανέβηκε στο ΚΘΒΕ. Ξεναγήσεις ακροατών σε μουσεία και εκθέσεις με την Αναστασία Γρηγοριάδου.
Μετά το πικρό μάυρο ο Γιάννης Τσολακίδης και η αφεντιά μου φροντίσαμε για συναυλίες και ποιητικές βραδιές. Όλα γίνονται από τους λιγοστούς ανθρώπους που εργάζονται για να βγεί στο αέρα το πρόγραμμα και να γίνουν αυτές οι δράσεις. Τεχνικοί δημοσιογράφοι παραγωγοί διοικητικό προσωπικό. Τους ευχαριστώ όλλους για όσα έχω ζήσει μαζί τους.
Εύχομαι τα 40 χρόνια να γιορταστούν ακόμα καλύτερα από τα 30.
Δημήτρης Νικολούδης, προϊστάμενος 958 έως σήμερα
Ο 958, 30 χρονώ… Ωραία ηλικία.
Όλο και συχνότερα τελευταία έχω την αίσθηση ότι ο 958 δεν είναι μια συχνότητα, ένα ραδιόφωνο, ούτε μια συμπαγής ομάδα ανθρώπων, ούτε ένα target group μερικών χιλιάδων followers, αλλά ένας από μόνος του Ζωντανός Οργανισμός.
Που αυτονομήθηκε στο πέρασμα αυτών των χρόνων και κυριάρχησε επί των «υπηκόων» του (όλων ημών των εργαζόμενων σ’ αυτόν) ως μια ζώσα Κουλτούρα σκέψης, συμπεριφοράς, προβληματισμού κι αντίστασης, καθώς και του ακροατηρίου του.
Ο ισχυρότατος και ιστορικός αρχικός πυρήνας του, γέννα αδιαμφισβήτητη της Βάνας Χαραλαμπίδου, με 8-10 ρομαντικά παιδιά μαζί με προσωπικότητες των Γραμμάτων και της Τέχνης λειτούργησε ως Κιβωτός Διαθήκης για κάθε επόμενο βήμα.
Ο 958 με τρόπο μοναδικό στα ραδιοφωνικά πράγματα, αφομοίωσε κι έβαλε στην υπηρεσία του κάθε νέο πρόσωπο, σαν κύτταρο που τον τρέφει αλλά κι όλα μαζί τρέφονται από αυτόν.
Τα χρόνια που με αξίωσε στο τιμόνι του, ήταν τιμή κι ευθύνη για όσα κάναμε: Η αντιμετώπιση του χάους που άφησε το «Μαύρο» στην ΕΡΤ, η επαναφορά στη Συμφιλίωση. Η αναδιοργάνωση με τη συνεργασία του πολύτιμου φίλου και συναδέλφου, σημερινού προϊστάμενου, Δημήτρη Νικολούδη. Και μετά μια εποχή νέας άνθησης.
Οι μεγάλες εξωστρεφείς εκδηλώσεις για την Ποίηση, τη Μουσική, οι εξωτερικές μεταδόσεις από τα Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ, από τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης ακόμη και η μετάδοση της Χριστουγεννιάτικης γιορτής του Σχολείου δεύτερης ευκαιρίας από τις φυλακές Διαβατών, το σώμα και το πνεύμα του 958 έθρεψαν.
Η «ιδέα 958» είναι αυτή που συνεχίζει να καθορίζει τις εκπομπές μας, είμαι βέβαιος. Μακροημέρευση να έχει, όπου να ‘ναι εμείς θα περάσουμε στα «ληγμένα» κύτταρα, γεννιούνται όμως διαρκώς νέα, ευτυχώς με DNA «958fm, Σταθμός στον Πολιτισμό».
Γιάννης Τσολακίδης, ραδιοφωνικός παραγωγός Προϊστάμενος 958, Νοέμβριος 2015-Μάρτιος 2020.
Της ζωής μου το ταξείδιον…
Ένα ταξίδι που δεν θέλω να τελειώσει είναι για μένα ο 9.58. Και στο ταξίδι τούτο γνώρισα πολλούς, πάρα πολλούς ανθρώπους. Με κάποιους γίναμε φίλοι.
Πολλοί από όσους συνάντησα τα τριάντα αυτά χρόνια δεν ζουν πια – μάλλον έχω μεγαλώσει. Κρατώ στο δισάκι μου τα βιβλία που γεννήθηκαν από εκπομπές-συνεντεύξεις με τον Δημήτρη Δημητριάδη, τον Κλείτο Κύρου, τον Κώστα Λαχά και τον Νίκο Μπακόλα.
Μαζί και τους ψηφιακούς δίσκους με ποιητές/τριες και πεζογράφους που αυτοανθολογούνται. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτά τα «παιδιά» μου. Και τις επιμέλειες που έκανα στις εκπομπές (Μάρκου Μέσκου, Νίκου Μουτσόπουλου, Αντώνη Σουρούνη, Χρίστου Τσολάκη, Γιώργου Χουρμουζιάδη, Ντίνου Χριστιανόπουλο) πολύ τις αγάπησα.
Έμαθα να ακούω τον άλλον. Ευχαριστίες οφειλόμενες: στη Βάνα Χαραλαμπίδου για το ξεκίνημα του ταξιδιού. Σε όσες κι όσους μοιραστήκαμε το ίδιο όνειρο. Στον ποιητή-πεζογράφο και φίλο Πρόδρομο Μάρκογλου, που πάντα είναι δίπλα μου, και στη σύντροφο της ζωής μου, τη Σταυριανή Κουτσού, για την υπομονή και την υποστήριξή της.
Αν μπορούσα, θα ξαναέκανα αυτό το ταξίδι αλλά.
Γιώργος Καλιεντζίδης, δημοσιογράφος, παραγωγός της εκπομπής ”Βουστροφηδόν”.
[...............................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου