KANIΣΤΡΟ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

 

ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Ανέστης Ευαγγέλου
(1937-1994)

Α΄

ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

1. Έμπνευση, ένας ιδεαλιστικός (ρομαντικός) μύθος.
2. Υλικά της ποίησης: το ζωντανό κορμί του ποιητή
και τα πράγματα του κόσμου τούτου.
2.1. Σώμα του ποιητή: κρύπτη- μεμβράνη μυστική,
όπου εγγράφονται οι χαρακιές του Χρόνου.
2.2. Πράγματα- όχι αισθήματα, όχι ιδέες-: εργαλεία του Χρόνου.
2.2.1. Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα, υλικά, σκληρά:
μπορούν να χαράξουν.
2.2.2. Το κίβδηλο των αισθημάτων και των ιδεών.
2.2.3. Δάκρυ, που έχει πετρώσει, που έγινε πράγμα:
το πιο σκληρό, το πιο ανθεκτικό της ποίησης.
Τα δάκρυα, όταν πετρώσουν, ποτέ δεν ψεύδονται,
δεν φθείρονται, δεν παλιώνουν. Λάμπουν μέσα στα χρόνια
ακατάλυτα ως σκληροί αδάμαντες.
2.2.4. Η ποίηση είναι το άνθος του συγκεριμένου.
3. Κυοφορία του ποιήματος. Το ποίημα γράφεται-εγγράφεται-
στο σώμα του ποιητή κει εκεί ωριμάζει με τον καιρό
μυστικά και ανεπίγνωστα.
4. Αναγκαιότητα της μεταγραφής.
4.1. Ό,τι εγγράφεται ως ποίημα στο σώμα, δεν μεταγράφεται
κατ' ανάγκην ως τέτοιο στο χαρτί.
4.2. Ό,τι τελικά μεταγράφεται, ό,τι γίνεται ποίημα- στο-χαρτί,
είναι πάντα ό,τι πιο πολύ πιέζει από μέσα, ό,τι ασφυκτιά
στη σκοτεινιά του σώματος και αποζητά επίμονα το φως.
4.3. Υπάρχουν ποιήματα που δεν βγαίνουν ποτέ στο φως.
Τα ασθενικά, γιατί δεν μπορούν΄τα πολύ δυνατά, γιατί δεν
υπάρχουν λέξεις να σηκώσουν τη δύναμή τους.
4.4. Τα πιο ωραία ποιήματα ανήκουν στη σιωπή.
4.5. Η γραμμένη ποίηση ή είναι αποτέλεσμα της πιο μεγάλης
ανάγκης ή δεν υπάρχει.

ΕΝΝΕΑ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ.
Εκδόσεις Παρατηρητής. Θεσσαλονίκη 1990

____________________

ΠΑΝΤΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΨΩΜΙ

Παντού το κλέβουν το ψωμί.

Τ' αρπάζουν χέρια τοκογλύφων,
το παίρνουν Γραμματείς Εντεταλμένοι,
το χώνουμε σε υπόγεια, το στοιβάζουν.
Εκεί τ' αναλαμβάνουν ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι
και στα σοφά των δάκτυλα Ειδικοί,
χείλη ποιητών, αβρά, το κάνουν ύμνο
να τον μαθαίνουν τα παιδιά,
του πλέκουν φωτοστέφανο να λάμπει.

Εκεί αρχίζει η λεπτή διαδικασία,
οι απαραίτητες διεργασίες συντελούνται,
επέρχονται οι εκπληκτικές διαμορφώσεις

για να 'βγει θάνατος μια μέρα
για να 'βγει αίμα.

Παντού το κλέβουν το ψωμί
Θεέ μου, παντού.

"Αφαίμαξη, '66-'70". 1971.