Η Σκύλα - La Chienne 1931 / Ένα κλασικό κοινωνικό δράμα με στοιχεία νουάρ από τον κορυφαίο σκηνοθέτη Ζαν Ρενουάρ

Η σκύλα – La Chienne (1931)

• Ηθοποιοί: Alexandre Rignault, Christian Argentin, Georges Flamant, Henri Guisol, Jane Pierson, Janie Marèse, Jean Gehret, Lucien Mancini, Marcel Courmes, Max Dalban, Michel Simon, Mlle Doryans, Pierre Desty, Roger Gaillard, Romain Bouquet
• Σκηνοθεσία:
  

  Ζαν Ρενουάρ - Βικιπαίδεια (1894-1979)
  

   
• Είδος: Κοινωνικό δράμα
  
• Γλώσσα: Γαλλικά

Ένα σκοτεινό αστυνομικό ψυχολογικό δράμα του μεγάλου Ζαν Ρενουάρ, την οποία γύρισε ριμέικ στο "Scarlet Street" το 1945, ο άλλος μεγάλος Γερμανός σκηνοθέτης Φριτς Λανγκ. Ο ταμίας Μορίς Λεγκράντ είναι παντρεμένος με την Αντέλ, αλλά ο γάμος τους περνάει από κρίση. Κατά τύχη, θα γνωρίσει τη Λουλού κι αυτή θα γίνει ερωμένη του. Ενώ αυτός πιστεύει ότι επιτέλους γνώρισε την αγάπη, η Λουλού είναι μια κοπέλα του δρόμου, ερωτευμένη με τον νταβατζή της, Ντεντέ. Ο μόνος λόγος που αφήνει δίπλα της τον Μορίς είναι για τα χρήματα που έχει τόσο ανάγκη ο Ντεντέ. Κοινωνικά τολμηρή και υπαρξιακά πικρή μελέτη των ανθρώπινων παθών και των πνιγηρών κοινωνικών συμβάσεων που προκαθορίζουν και ελέγχουν την ανθρώπινη μοίρα και μια από τις κορυφαίες ταινίες της φιλμογραφίας του Ζαν Ρενουάρ.

Ο Χρήστος Μήτσης έγραψε  στο Αθηνόραμα για την ταινία:

 «Η ταινία που χάρισε τη διεθνή αναγνώριση στον Ζαν Ρενουάρ είναι ένα δράμα… Ή μάλλον μια κωμωδία… Ή ίσως και τα δυο μαζί, όπως η ίδια η ζωή – σε ό,τι ακριβώς δηλαδή καταλήγει και ο τσακωμός τριών μαριονεττών, οι οποίες στην αρχή του φιλμ μας εισάγουν στα όσα θα παρακολουθήσουμε επί της οθόνης. Πρόκειται για μια από τις πολλές ευχάριστες εκπλήξεις αυτής της πικρά αμοραλιστικής ιστορίας, την οποία ο σπουδαίος Γάλλος σκηνοθέτης γύρισε σε φυσικούς χώρους της Μονμάρτρης, υιοθετώντας ένα «εικαστικά ρεαλιστικό» ύφος, ψυχολογικά σκληρό και κοινωνικά καυστικό (η ταινία προβλήθηκε στις ΗΠΑ μόλις το 1976).
Η πλοκή της αφορά έναν παντρεμένο ταμία τράπεζας, ο οποίος ερωτεύεται μια νέα γυναίκα που δέχεται να γίνει ερωμένη του. Εκείνη όμως είναι στην πραγματικότητα πόρνη και μαζί με τον προαγωγό της τον εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο. Ο Ρενουάρ σαρκάζει πικρά, αλλά και συμπονά βαθιά τα ανθρώπινα πάθη, ενώ το χολιγουντιανό ριμέικ (1945) του Φριτς Λανγκ θα δώσει στην ταινία μια περισσότερο σκοτεινή και ντοστογιεφσκική διάσταση. »