Να δείτε που θα μας πούνε ότι ο ελληνικός λαός τους ψήφισε για να πουλήσουν στους ιδιώτες ακόμα και το νερό

Ο θείος (Κ.Καραμανλής) έδιωξε την Ούλεν & ο ανιψιός την «φέρνει» πίσω μετά από 65 χρόνια: Ιδιωτικοποιούν το νερό!

Θα πουν ότι ευθύνεται και ο κορωνοϊός για την πώληση του νερού;

Σε μία αιφνίδια κίνηση προχώρησε η κυβέρνηση και ο υπουργός Υποδομών Κωνσταντίνος Καραμανλής, καθώς εκχωρεί σχεδόν το 80% των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας και τη διαχείριση του νερού σε ιδιώτες υπό τον μανδύα των ΣΔΙΤ (σύμπραξης ιδιωτικού & δημόσιου τομέα).
Συγκεκριμένα πρόκειται για το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ που εκτείνεται σε τέσσερις νομούς, Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής, περιλαμβάνει τα φράγματα του Μόρνου, του Ευήνου και το κανάλι με το οποίο το νερό έρχεται στην Αθήνα, την λίμνη Υλίκη, αντλιοστάσια, κτλ., δηλαδή σχεδόν το 80% των αποθεμάτων νερού της Ελλάδας. Τα νερά αυτά που υδροδοτούν την Αττική, τα διυλίζει και τα διαχειρίζεται η ΕΥΔΑΠ.
Τις τελευταίες ημέρες «αιφνιδιαστικά», όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στην ΕΥΔΑΠ, αναρτήθηκαν οι προκηρύξεις για τη διενέργεια τριών παράλληλων διαγωνισμών για την σύναψη συμβάσεων παροχής υπηρεσιών νομικού, χρηματοοικονομικού και τεχνικού συμβούλου με σκοπό τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για τη  διαχείριση, συντήρηση και λειτουργία του Ε.Υ.Σ της Αθήνας μέσω Σ.Δ.Ι.Τ.
Η δαπάνη έκαστης προκήρυξης ανέρχεται στο ποσό των 138.424 ευρώ η κάθε μια, κάτι που σημαίνει πως δεν χρειάζεται να γίνει ανοιχτός διαγωνισμός.
Πολλές ξένες πολυεθνικές εταιρίες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά της ΕΥΔΑΠ.
Μάλιστα αυτό συμβαίνει τη στιγμή που η ΕΥΔΑΠ παρουσιάζει κερδοφορία και τα διανεμόμενα κέρδη της εταιρείας σε μετόχους αυξήθηκαν στο 70%.
Η κίνηση αυτή εκτιμάται από κύκλους κοντά στην υπόθεση ότι «μικραίνει» την κερδοφόρα εταιρεία, καθώς εκτιμάται ότι θα στερήσει από την ΕΥΔΑΠ ετήσια έσοδα που ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια ευρώ, ενώ παράλληλα διακυβεύονται και περίπου 200 θέσεις εργασίας, όσες και οι άνθρωποι, οι οποίοι αυτήν την στιγμή απασχολούνται στον τομέα της υδροληψίας.
Σύμφωνα με το σωματείο των μηχανικών της ΕΥΔΑΠ, για την επιχείρηση νερού η απόσπαση της υπηρεσίες αυτής «θα επιφέρει μεγάλη επισφάλεια στην αδιάλειπτη υδροδότηση του Λεκανοπεδίου, καθώς η ΕΥΔΑΠ η οποία έχει αναλάβει την ευθύνη για την αδιάλειπτη υδροδότηση της Αττικής, δεν θα μπορεί πλέον να ελέγξει τις διαδικασίες ασφαλούς υδροληψίας και μεταφοράς του αδιύλιστου νερού, με το οποίο τροφοδοτούνται οι μονάδες επεξεργασίας νερού και το δίκτυο διανομής του καθαρού νερού».
Το νερό αποτελεί ζωτικό αγαθό, χωρίς το οποίο ο άνθρωπος δεν επιβιώνει πάνω από 3 ημέρες, έρευνες έχουν δείξει πως στις χώρες που ιδιωτικοποιείται το νερό, εκτοξεύονται οι τιμές, ενώ η ποιότητά του πέφτει κατακόρυφα.
Όλα τα παραπάνω επαναφέρουν στην μνήμη δηλώσεις βουλευτή της Νεάς Δημοκρατίας ο οποίος είχε δηλώσει πριν λίγους μήνες πως «το νερό (στην Ελλάδα) είναι απαράδεκτα φθηνό».
pronews.gr

 ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ

Ο συγκλονιστικός Βολιβιανός αγώνας για την κατοχή του νερού ενάντια στους ξένους, που αντί για κατακτητές πήγαν με τη μορφή των πολυεθνικών για να αγοράσουν και να εκμεταλλευθούν  τα φυσικά αγαθά της χώρας υπό την προστασία νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων.

ο Ακόμα και η βροχή (ισπανικά: También la lluvia) είναι ισπανική δραματική ταινία του 2010 σε σκηνοθεσία της Ιθίαρ Μπογιαΐν και σε σενάριο του Πολ Λάβερτι.
Βασίζεται στις εξεγέρσεις του 2000 στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού^[1].
Ο κινηματογραφικός παραγωγός Κόστα και ο σκηνοθέτης Σεμπάστιαν ταξιδεύουν από την Ισπανία στη Βολιβία για να γυρίσουν μια ταινία στην Κοτσαμπάμπα, περιοχή όπου ζουν ιθαγενείς. Το θέμα της ταινίας αφορά τον Χριστόφορο Κολόμβο και τη συμπεριφορά των κατακτητών Ισπανών απέναντι στους ιθαγενείς της περιοχής. Παράλληλα με τα γυρίσματα, ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας, αυτόχθονας Ντάνιελ, συμμετέχει στις εξεγέρσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού την οποία προωθεί η κυβέρνηση της Βολιβίας στην Κοτσαμπάμπα.
Μέσω της σχέσης τους με τον Ντάνιελ και των βιωμάτων τους κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων, ο Κόστα και ο Σεμπάστιαν αντιλαμβάνονται τελικά πως η αποικιοκρατία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απλώς με διαφορετική μορφή.

Ακόμα και η βροχή - Βικιπαίδεια