Ευγένιος και Ίρμα

Η αρχική της
απογοητευτική εντύπωση, ότι πρόκειται περί ενός "απλού, επίπεδου και
άσχημου" διανοούμενου, θα μετατραπεί σύντομα σε σφοδρό έρωτα, που θα
συνεπάρει και τον ποιητή.Το ειδύλλιό τους θα διαρκέσει έως το 1939, όταν η μούσα του ποιητή θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει εσπευσμένα την Ιταλία , προκειμένου να μη συλληφθεί λόγω της εβραϊκής καταγωγής της. Ο Εουτζένιο, μολονότι έχει αρχικά αποφασίσει να την ακολουθήσει στην Αμερική, τελικά δε θα το αποτολμήσει. Λίγους μήνες μετά τη φυγή της ερωμένης του, ο ποιητής θα χτυπηθεί από τα βέλη ενός νέου σφοδρού έρωτα.
Τη δεκαετία του ΄30 στην Ιταλία ανθούσαν, λόγω της πανίσχυρης φασιστικής λογοκρισίας, μόνο οι ταινίες και τα τραγούδια με σπαραξικάρδιο ερωτικό χαρακτήρα, που εξεφραζαν άλλωστε το ρομαντικό λυρισμό του Ιταλικού λαού.
Η μεγάλη επιτυχία του Μπεντζαμίνο Τζίλι "Μη με ξεχνάς" (1935) παιζόταν παντού όπου πήγαιναν μαζί οι δύο ερωτευμένοι. Η ανάρτησή του πασίγνωστου έως τις μέρες μας τραγουδιού μάς φέρνει πιο κοντά στο κλίμα της εποχής και αποτελεί μικρό φόρο τιμής στη μνήμη ενός μεγάλου δημιουργού της λογοτεχνίας.
Μέσα δεκαετίας του ΄30. Μια παρέα Ιταλών διανοουμένων.
Διακρίνονται:τρίτη από τα αριστερά η Ίρμα και τελευταίος ο Εουτζένιο.
Ο ποιητής θα αφιερώσει τη νέα του ποιητική συλλογή , Le occasioni,
στην ερωμένη του, που μόλις έχει αναχωρήσει για την Αμερική.
Εουτζένιο Μοντάλε - Βικιπαίδεια
E. Montale
Il lago di Annecy
Non so perché il mio ricordo ti lega
al lago di Annecy
che visitai qualche anno prima della tua morte.
Ma allora non ti ricordai, ero giovane
e mi credevo padrone della mia sorte.
Perché può scattar fuori una memoria
così insabbiata non lo so; tu stessa
m’hai certo seppellito e non l’hai saputo.
Ora risorgi viva e non ci sei. Potevo
chiedere allora del tuo pensionato,
vedere uscirne le fanciulle in fila,
trovare un tuo pensiero di quando eri
viva e non l’ho pensato. Ora ch’è inutile
mi basta la fotografia del lago.
al lago di Annecy
che visitai qualche anno prima della tua morte.
Ma allora non ti ricordai, ero giovane
e mi credevo padrone della mia sorte.
Perché può scattar fuori una memoria
così insabbiata non lo so; tu stessa
m’hai certo seppellito e non l’hai saputo.
Ora risorgi viva e non ci sei. Potevo
chiedere allora del tuo pensionato,
vedere uscirne le fanciulle in fila,
trovare un tuo pensiero di quando eri
viva e non l’ho pensato. Ora ch’è inutile
mi basta la fotografia del lago.
(6 giugno 1971)
da “Diario del ’71 e del ’72”, “Lo Specchio” Mondadori, 1973
Η ΛΙΜΝΗ ΑΝΕΣΥ*
Δεν ξέρω γιατί η μνήμη μου σε συνδέει
με την λίμνη Ανεσύ
που επισκέφτηκα μερικά χρόνια πριν απ’ τον θάνατό σου.
Tότε δεν σε θυμήθηκα, ήμουν νέος
και κύριος, πίστευα, της μοίρας μου.
Πώς γίνεται και ξεπηδά μια ανάμνηση
τόσο βαθιά καταχωνιασμένη δεν το ξέρω· κι εσύ η ίδια
μ’ έχεις σίγουρα θαμμένο στην λησμονιά χωρίς να το ξέρεις.
Τώρα ξεπροβάλλεις πάλι ζωντανή μα δεν υπάρχεις.
Μπορούσα τότε να ρωτήσω για το οικοτροφείο σου,
να δω τα κορίτσια να βγαίνουν στην σειρά
να βρω μια σκέψη σου από την εποχή που ζούσες
και δεν το σκέφτηκα. Τώρα που είναι ανώφελο
αρκούμαι σε μια φωτογραφία της λίμνης.
(6 Ιουνίου 1971)
Από το "Ημερολόγιο των '71 και '72", "O Καθρέφτης", Mondadori, 1973
[Μετάφραση: Gerontakos]
Η Αννεσύ*, ή Αννεσή ή Ανεσί ή Ανσί,
είναι η μεγαλύτερη πόλη της άνω Σαβοΐας,
τμήμα της περιοχής του Ροδανού
στη νοτιοανατολική Γαλλία.
Βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Λίμνης Αννεσύ,
35 χιλιόμετρα νότια της Γενεύης.
Έχει το προσωνύμιο «Η πέρλα των Γαλλικών Άλπεων».
el.wikipedia.org


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου