Ρέημοντ Τσάντλερ - Βικιπαίδεια
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ ΤΟΥ ΝΟΥΑΡ ΜΕ ΗΡΩΑ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠ ΜΑΡΛΟΟΥ
"The High Window" , 1942. Το τρίτο βιβλίο του Ρέιμοντ Τσάντλερ , με ήρωα τον Φίλιπ Μάρλοου (Γυρίστηκε ταινία , το 1947, ως Brasher Doubloon.)
The High Window -PDF
«Ο ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου
Ο αγαπημένος
πρωταγωνιστής του Ρέιμοντ Τσάντλερ ήταν ο ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου, αυτός
που αναμφίβολα ξέφευγε από τις απλές φωτοσκιάσεις. Δημιουργημένος
προοδευτικά από το 1933 ως το 1939, πρώτα ως «Τζον Ντάλμας», έπειτα ως
«Κάρμαντι», «Μάλορι», «Τζον Εβανς», βαφτίστηκε οριστικά στον «Μεγάλο
ύπνο», το πρώτο μυθιστόρημα που ο Ρέιμοντ Τσάντλερ έγραψε σε ηλικία 51
ετών, και αντικατέστησε αναδρομικά όλους τους προκατόχους του στις
επανεκδόσεις των αρχικών διηγημάτων. Ρεαλιστής και ιδεαλιστής
ταυτόχρονα, σταυροφόρος ανοίκειων αξιών σε μια ξένη χώρα, κατέχει τον
Ελιοτ, τον Προυστ, τον Φλομπέρ και αγαπά τον Μότσαρτ, χωρίς αυτό να τον
παρεμποδίζει να ξυλοφορτώνει καθάρματα για 25 δολάρια συν τα έξοδά του,
να πίνει αδιάκριτα οινοπνευματώδη ή να αυτοσαρκάζεται επανειλημμένως. Οι
δύο τελευταίες συνήθειες παραπέμπουν στον προχωρημένο αλκοολισμό και
στην καυστικότητα του ίδιου του Τσάντλερ, υποδεικνύοντας[.....]
ότι ο δημιουργός είχε πλάσει τον χαρακτήρα κατ’ εικόνα και ομοίωση του
εαυτού του. Ενός εαυτού εσωτερικά αντιφατικού, πολιτικά αγνωστικιστή, με
μια απλουστευτική φιλοσοφία ζωής («σήμερα σου δίνουν ένα φιλικό χτύπημα
στην πλάτη, αύριο μια κλωτσιά στα δόντια»), αλλά ταυτόχρονα τολμηρού
σκαπανέα της λογοτεχνίας που έσπασε τα όρια λαϊκού και λόγιου.» (Δείτε :Ο Τσάντλερ αυτοαναλύεται)
"Το Ψηλό παράθυρο" πρωτοδημοσιεύτηκε το 1942. Η αναζήτηση ενός ανεκτίμητου
συλλεκτικού χρυσού νομίσματος -του δουβλόνιου Μπράσερ- φέρνει τον
ιδιωτικό ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου αντιμέτωπο με τον υπόκοσμο της
Καλιφόρνιας και τις περίπλοκες υποθέσεις ενός νεκρού συλλέκτη
νομισμάτων.Ο Τσάντλερ έγραψε στους εκδότες του για το Ψηλό παράθυρο : " [...] Φοβάμαι ότι το βιβλίο θα σας είναι άχρηστο. Δεν έχει δράση, δεν έχει συμπαθητικούς χαρακτήρες, δεν έχει τίποτα. Ο ντεντέκτιβ δεν κάνει τίποτα. [...] Αυτό που με γονατίζει είναι ότι όταν γράφω κάτι σκληρό, γρήγορο, γεμάτο φόνους και μακελειό, με κατηγορούν ότι γράφω όλο για τέτοια πράγματα, και όταν προσπαθώ να χαμηλώσω τον τόνο και ν' αναπτύξω το θέμα από την εγκεφαλική και συναισθηματική πλευρά του, με κατηγορούν διότι άφησα έξω τα προηγούμενα. Ο αναγνώστης περιμένει από τον Τσάντλερ να γράψει κάτι με τον τρόπο που το έχει ήδη κάνει, όμως παράλληλα τον πληροφορούν ότι θα ήταν προτιμότερο να μην το είχε γράψει μ' αυτόν τον τρόπο. "
ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου