Μετασχηματισμός σε κόμμα - παράταξη η σε μηχανισμό εξουσίας;
Του δημοσιογράφου ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ
Απο το βράδυ των εκλογών που ο Αλεξης Τσίπρας άνοιξε το θεμα του μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ενα κομμα της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης ανοιχτό στην κοινωνία, άρχισε μια συζήτηση με δύο σκέλη:
-Αν επιδιώκει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ, μια συζήτηση παγίδα που έσπευσε να την μαζέψει ο ίδιος όταν μερικές μέρες προσμετρώντας προφανώς και τις …σιωπηλές αντιδράσεις – διαφωνίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, είπε οτι κανείς δεν θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ θέλει να λέγεται έτσι…
-Αν θα ανοίξει διάλογος με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ για συνεργασία η κοινή πορεία, μία συζήτηση που όμως δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο ΚΙΝΑΛ.
Ας τα δούμε ένα – ένα:
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς κέρδισε δύο φορές τις εκλογές με ποσοστά που έφθασαν στι 36%΄. Επίσης παρά τους αναγκαίους συμβιβασμούς που έκανε ως κυβέρνηση, την αναγκαστική ανακολουθία με τις ιδεολογικές/πολιτικές του αρχές, και τη φυσιολογική φθορά, που υπέστη , πάλι ως κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς κατόρθωσε να αποσπάσει 31,5%, ποσοστό εξαιρετικά μεγάλο. Σε όλες τις περιπτώσεις ψηφίσθηκε απο ψηφοφόρους, που στην μεγάλη τους πλειοψηφια αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί, σοσιαλδημοκράτες , πρωην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Στην πράξη δηλαδή όλοι αυτοί αποδέχονται τον ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως είναι και όχι ως κάτι άλλο πιο κεντρώο, πιο σοσιαλδημοκρατικό, πιο…ντεμί. Εχουν πλέον ενσωματωθεί στο ΣΥΡΙΖΑ και του έχουν δώσει πλέον το δικαίωμα να λέει ότι είναι πολύ κοντά ο στόχος να γίνει κόμμα/παράταξη. Με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ επί της ουσίας έχει ήδη πετύχει εκ των πραγμάτων και εκ των εκλογικών αποτελεσμάτων, να καλύψει το χώρο της ευρύτερης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης.
Οποιαδήποτε συζήτηση λοιπόν για τον μετασχηματισμό του κι όποιοι σχεδιασμοί και αποφάσεις δεν λάβουν σοβαρά υπόψιν του αυτά τα σταθερά δεδομένα, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο ΣΥΡΙΖΑ να απωλέσει την αριστερή του φυσιογνωμία και να δώσει ζωτικό χώρο να αναπτυχθούν στα αριστερά του άλλες δυνάμεις ικανές και φιλόδοξες. Και ο ίδιος να γίνει ένας μηχανισμός εξουσίας, όπως είχε γίνει το ΠΑΣΟΚ απο το 1996 και μετά με χαλαρούς δεσμούς με την κοινωνία και με κριτήρια πελατειακής αντίληψης.
2. Διάλογος του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει πόσο μάλλον να συνεργασθούν και το ξέρουν καλά και στα δύο κόμματα αυτό. Οχι τόσο γιατί έχουν διαφορετικες ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες όσο γιατί τις σχέσεις τους τις χαρακτηρίζει η φράση » ο θάνατός σου η ζωή μου». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατακτήσει τον ζωτικό ζώρο του ΚΙΝΑΛ το οποίο ξέρει πολύ καλά πως όσο αυτός στεριώνει τους δεσμούς του στην κοινωνία , τόσο είναι ορατός ο κίνδυνος το ίδιο να μειώνει περαιτέρω την επιρροή του στο εκλογικό σωμα. Το μόνο που μπορεί να πετύχουν αυτά τα δύο κόμματα είναι με την πάροδο του χρόνου να κατορθώσουν, να δημιουργήσουν τις συνθήκες για μία, αν χρειασθεί, κυβερνητική συνεργασία στο μέλλον αν και όταν η Ν.Δ χάσει την εξουσία. ΚΙ αυτό υπό την προυπόθεση ότι στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ θα υπερισχύσουν οι απόψεις εκείνες που πιστεύουν σε αυτη την προοπτική και οι οποίες αυτη τη στιγμή είναι μειοψηφικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου