Άουσβιτς: Ο Λέον Σβάρτσμπαουμ θυμάται
«Το θέμα με απασχολεί καθημερινά. Γιατί σκότωσαν τους γονείς μου; Ήταν καλοί άνθρωποι. Γιατί το έκαναν αυτό; Ήταν υποχρέωση των γερμανικών αρχών να σκοτώσουν τους γονείς μου; Μέχρι σήμερα δεν έχω λάβει απάντηση σε αυτό. Δεν έχω απάντηση». Ο ίδιος όμως όπως είπε γνωρίζει την απάντηση. Ήταν ο «αστείρευτος φθόνος» της πλειοψηφίας των Γερμανών έναντι των Γερμανών Εβραίων. «Φθόνος που εξελίχθηκε σε ρατσισμό και μανία εξόντωσης. Αυτή είναι η σωστή απάντηση, την οποία όμως ήλπιζε να έχει ακούσει από έναν από τους δράστες,» επισημαίνει ο Λέον Σβάρτσμπαουμ και εξηγεί πως μέχρι και σήμερα όμως αυτό δεν έχει συμβεί. Από τους μη Εβραίους σύγχρονους μάρτυρες της ναζιστικής θηριωδίας γνωρίζει μόνον μια αντίδραση: τη σιωπή.
Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος ο 97χρονος θέλει να στείλει το εξής μήνυμα στους Γερμανούς «να επισκεφτούν τα πρώην στρατόπεδα συγκέντρωσης και να θυμηθούν την πρόσφατη ιστορία τους».
«Δεν μπορεί να διανοηθεί και να φανταστεί κανείς πόσο υπέφεραν οι άνθρωποι. Το τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε άλλο άνθρωπο με συνοδεύει μια ζωή» αναφέρει ο 97χρονος.
Τον Ιούνιο του 1943 όλη η οικογένεια του Λέον Σβάρτσμπαουμ μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς, όπου και δολοφονήθηκε. Δυο μήνες αργότερα βρέθηκε στο κολαστήριο και ο ίδιος, σε ηλικία 22 ετών. «Στο στρατόπεδο δεν υπήρχε τίποτα εκτός από πείνα, ψείρες, ξύλο και φόβο. Φόβο είχαν όλοι» τόνισε.
«Ήθελα να πεθάνω, αλλά δεν είχα τη δύναμη»
Για πολλές δεκαετίες προσπαθούσε απλώς να ξεχάσει τη φρίκη που έζησε: «Ήθελα να ζήσω, να ζήσω και να ξεχάσω. Όλη μου η οικογένεια δολοφονήθηκε. Σκεφθείτε να χάνετε μέσα σε μια μέρα τα αγαπημένα σας πρόσωπα. 35 άνθρωποι που αγαπούσα. Ήθελα να πεθάνω. Αλλά δεν είχα τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να το κάνω».
Σήμερα ο Λέον Σβάρτσμπαουμ θεωρεί χρέος του να διηγείται την ιστορία του. Το 2016 ήταν πολιτικός ενάγων στη δίκη του πρώην φρουρού και μέλους των SS Ράινχολντ Χάνινγκ. Ο Λέον Σβάρτσμπαουμ είχε απευθυνθεί πολλές φορές με επιστολές στον λεγόμενο φρουρό του Άουσβιτς ζητώντας απαντήσεις. Ο τελευταίος δεν ανταποκρίθηκε ποτέ. Αυτή η σιωπή των δραστών και η μη παραδοχή της ενοχής τους είναι αυτή που τον ακολουθεί μια ζωή, όπως λέει. Και την οποία βίωσε και πάλι κάποια στιγμή σε ένα γαμήλιο τραπέζι. «Στο τραπέζι μας καθόταν ένας άνδρας με άσπρο σακάκι. Κάποια στιγμή, αργά, γύρισε και μου είπε: «Εσύ πού ήσουν σύντροφε; Εγώ ήμουν στα SS». Τότε τού είπε η γυναίκα μου: «Ο άνδρας μου ήταν στο Άουσβιτς. Σηκώθηκε και έφυγε». Και μάλιστα φανερά ενοχλημένος και απογοητευμένος.
Πηγή: DW
Διαβάστε επίσης: Στάθης Ασημακόπουλος, και Λουκάς Κόκκινος: Οι βασανιστικές μνήμες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ( συγκλονιστικές μαρτυρίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου