Εκλεκτές εκδόσεις

R. Paul Thomson, Ross E. G. Upshur

Φιλοσοφία της ιατρικής. Μια εισαγωγή

Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Μαραγκός

Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2018

Σελίδες: 428

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-524-516-0

 

Αρχέγονη συνιστώσα του πολιτισμού, μαγική σχεδόν κλινική τέχνη, ισχυρή σήμερα επιστήμη, η ιατρική έχει μύχιους δεσμούς με την ανθρώπινη ζωή. Από την πρώτη έως την τελευταία ώρα. Σε στιγμές κρίσιμες, σε στιγμές ελπίδας, σε στιγμές άφατης οδύνης. Για να θεραπεύσει, να ανακουφίσει, να παρηγορήσει. Η ιατρική, ως πρακτική, ως γνώση, ως θεσμός, συνυφαίνεται με το πώς βιώνουμε και το πώς σκεφτόμαστε την ύπαρξή μας.

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η ιατρική, συνεπικουρούμενη από τη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία και την τεχνολογία έχει να επιδείξει προόδους στη διάγνωση, στην πρόγνωση, στη θεραπεία, που δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό τις υποσχέσεις και τις προσδοκίες. Η ιατρική αναπτύσσει τις δυνάμεις της σε πολλά επίπεδα – το μοριακό, το κυτταρικό, το οργανισμικό, το κοινωνικό. Από το προσκέφαλο του ασθενούς έως τη δημόσια υγεία, καθορίζει αποφάσεις και πράξεις, και το αποτύπωμά της στην οικονομία και στην πολιτική είναι βαθύ. Μερικοί θα έλεγαν πως η ιατρική αποτελεί μια έκφανση του πώς δομείται και ασκείται η πολιτική ισχύς στις σύγχρονες κοινωνίες.

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται με ενάργεια η πολλαπλότητα και η ποικιλία που χαρακτηρίζουν την ιατρική ως γνώση και ως πράξη, αλλά και η πολλαπλότητα και η ποικιλία στους τρόπους αναστοχαστικής θεώρησης της ιατρικής. Υπό το κριτικό πρίσμα της φιλοσοφίας των επιστημών, οι συγγραφείς αναδεικνύουν τις μεταφυσικές, γνωσιολογικές, μεθοδολογικές, ανθρωπολογικές και ιδεολογικές παραδοχές που πάνω τους εδράζεται το γνωστικό και το πρακτικό κεκτημένο της ιατρικής. Με παραδείγματα από την ιστορία της ιατρικής και από την κλινική καθημερινότητα των ιατρών, παρουσιάζουν με τρόπο κατανοητό πώς συγκροτούνται οι θεμελιώδεις έννοιες και τα θεωρητικά υποδείγματα που προσανατολίζουν την ιατρική πράξη. Καταδεικνύουν πόσο σπουδαίο έργο επιτελεί η θεωρία των πιθανοτήτων και η στατιστική στη σύσταση της ιατρικής γνώσης και στη λήψη των ιατρικών αποφάσεων, αποκαλύπτοντας παράλληλα ότι οι μαθηματικές θεωρίες, όπως εφαρμόζονται, ενέχουν ουσιωδώς μείζονες ερμηνευτικές παραδοχές. Μπορούμε έτσι να κατανοήσουμε καλύτερα τον προβληματισμό σχετικά με την αντικειμενικότητα της ιατρικής γνώσης και τον επισφαλή χαρακτήρα τής ιατρικής συλλογιστικής.

Οι συγγραφείς δεν περιορίζονται να εκθέσουν τις κυρίαρχες απόψεις σχετικά με την ιατρική, αλλά παρουσιάζουν με τρόπο κατατοπιστικό και απροκατάληπτο ευρεία κλίμακα από σημαντικές εναλλακτικές θεωρήσεις – από τις προσηλωμένες στην επιστημονική «αντικειμενικότητα» ως ιδεώδες, έως τις ασθενοκεντρικές και πρωτοπρόσωπες. Με το έργο τους αυτό συνθέτουν μια στοχαστικά εμβριθή εικόνα για την ιατρική ως πολυεπίπεδο, δυναμικό εγχείρημα.

Ο R. Paul Thomson είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, στο Τμήμα Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας, και στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

Ο Ross E.G. Upshur είναι ιατρός και καθηγητής στο Τμήμα Οικογενειακής και Κοινοτικής Ιατρικής και στη Σχολή Dalla Lana για τη Δημόσια Υγεία, του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Είναι επίσης επικεφαλής του Τομέα Κλινικής Δημόσιας Υγείας στη Σχολή Dalla Lana για τη Δημόσια Υγεία, του Πανεπιστημίου του Τορόντο, επιστημονικός διευθυντής στο Bridgepoint Collaboratory for Research and Innovation of Public Health, και βοηθός διευθυντής στο ερευνητικό ινστιτούτο Lunenfield Tanenbaum, του Sinai Health Systems.

(πηγή: ΠΕΚ)

 

●●● / ●●●

 

Émile-Honoré Destelle

Ημερολόγιο 1897

Σειρά: Μαρτυρίες, αρ. 10

Μεταγραφή κειμένου: Jean Pierre Destelle

Μετάφραση: Εμμανουέλα Τζεδάκη

Επιμέλεια – Σημειώσεις: Μαρία Σωρού

Ηράκλειο, Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών 2018

Σελίδες:413, με α/μ εικόνες

Διατάσεις: 12 x 17 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-9480-42-0

4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1897 [ΚΥΡΙΑΚΗ]. [...] Το απόγευμα είναι πλούσιο σε γεγονότα. Ανταλλάσσονται πυροβολισμοί ανάμεσα στους επαναστάτες και στις προωθημένες τουρκικές φρουρές. Μια σφαίρα πέφτει δίπλα σ' έναν στρατιώτη μας που βρισκόταν στη σκοπιά. Σταματώ αυτές τις ανοησίες και όλα τίθενται υπό έλεγχο. Ο διοικητής Hennique μου γράφει ότι έλαβε την επιστολή από τα μέλη της Επιτροπής όπου απαντούν στις χθεσινές του προτάσεις. Οι επαναστάτες παραχωρούν την ουδέτερη ζώνη για τα γυναικόπαιδα, αλλά ζητούν ως αντάλλαγμα να αντικατασταθούν οι τουρκικές σκοπιές της νοτιοδυτικής πλευράς από Γάλλους στρατιώτες. Καλώ αμέσως τον καϊμακάμη και τον Τούρκο διοικητή του στρατού και τους εξηγώ την πρόταση. Την αποδέχονται ευχαρίστως.

Ο ανώτατος διοικητής καταφθάνει τη στιγμή που αποχωρούσα. Είναι έξω φρενών και θέλει να φυλακίσει τον καϊμακάμη με την κατηγορία ότι από την ώρα που ήρθε δημιουργεί προβλήματα στην περιοχή.

Ο ναύαρχος αναγγέλλει στον διοικητή ότι ο αποκλεισμός της Κρήτης έχει αποφασιστεί και θα τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Τι θα είχε αυτό σαν αποτέλεσμα; Εάν έθετε τέλος σε αυτήν την κατάσταση τουλάχιστον, θα μας ικανοποιούσε όλους πάρα πολύ.

 

●●● / ●●●

 

Λάμπρος Βαζαίος

Ανεξάρτητος. Η δημοκρατική εφημερίδα της επανάστασης του 1821

Αθήνα, Εκδόσεις Μένανδρος 2018

Σελίδες: 407, με α/μ εικόνες

Διατάσεις: 17 x 24 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-618-5033-80-4

 

Ο Καθηγητής και συγγραφέας κ. Λάμπρος Βαζαίος παρουσιάζει μέσα από το έργο του όλη την πορεία και τη δράση της εφημερίδας «Ανεξάρτητος Εφημερίς της Ελλάδος», η οποία ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ύδρα, την ώρα που η Επανάσταση ψυχορραγούσε. Ήταν η πρώτη εφημερίδα στη νεότερη Ελλάδα που εκδόθηκε από ιδιώτη δημοσιογράφο και η μόνη που κυκλοφορούσε τη συγκεκριμένη εποχή, εκτός από το επίσημο όργανο της προσωρινής διοίκησης, τη «Γενική Εφημερίδα». 

Ο εκδότης της -και ταυτόχρονα τυπογράφος, κειμενογράφος,

μεταφραστής, σχολιαστής και πολιτικός αναλυτής- ήταν ο Παντελής Κ. Παντελή, πρόγονος του Καθηγητή Λ. Βαζαίου. Ο εκδότης και η εφημερίδα του διακρίθηκαν για την οξύτατη αρθρογραφία τους ενάντια στους Κοτζαμπάσηδες, τους Φαναριώτες και τους Βαυαρούς. Στάθηκαν απέναντι στα κομματικά πάθη της εποχής, την Εθνική Διχόνοια και τα οικονομικά σκάνδαλα. Πρωταγωνίστησαν σε όλους τους Αγώνες για την Ελευθερία του λόγου και την ανεξαρτησία του Τύπου, τη Συνταγματική τάξη και τη Δημοκρατία, μέχρι το 1859 που έπαψε, μετά από 32 χρόνια, να κυκλοφορεί ο «Ανεξάρτητος».

 

●●● / ●●●

 

Νίκος Παναγιωτόπουλος

Η πρακτική του κοινωνιολόγου. Στοιχεία για την αναστοχαστική ανθρωπολογία του Πιερ Μπουρντιέ

Πρόλογος, επιστημονική επιμέλεια: Θεόδωρος Β. Θάνος

Αθήνα, Αλεξάνδρεια 2018

Σελίδες: 507

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-221-783-2

 

Στον παρόντα συλλογικό τόμο περιλαμβάνονται κείμενα του Καθηγητή Κοινωνιολογίας Ν. Παναγιωτόπουλου, με τα οποία έχει εισαγάγει στο ελληνικό κοινωνιολογικό πεδίο το έργο του P. Bourdieu, του πιο πολυμεταφρασμένου κοινωνικού επιστήμονα σ’ όλο τον κόσμο.

Προτρέποντάς μας να διαχειριστούμε το έργο του μεγάλου Γάλλου κοινωνιολόγου στην προοπτική μιας ενεργού χρήσης μέσα στην ίδια την επιστημονική πρακτική, τα κείμενα αυτά αποσκοπούν, παράλληλα, να διαχύσουν τις αρχές ενός νέου τρόπου παραγωγής της κοινωνιολογίας, μιας κοινωνιολογίας δημόσιας, θεωρητικά θεμελιωμένης και εμπειρικά επιβεβαιωμένης.


Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων της Ελλάδας και του εξωτερικού, Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Bourdieu (Ελβετία), μέλος συντακτικών επιτροπών διεθνών επιστημονικών περιοδικών και επιθεωρήσεων, και Διευθυντής της ετήσιας τρίγλωσσης επιθεώρησης κοινωνικών ερευνών Κοινωνικές Επιστήμες.

Ο Θεόδωρος Β. Θάνος είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται σε θέματα κοινωνικοποίησης του παιδιού, κοινωνικών ανισοτήτων, μετάβασης πτυχιούχων στην αγορά εργασίας, φύλου, ετερότητας, σχολικής βίας και σχολικής διαμεσολάβησης.

●●● / ●●●

 

Γιάννης Μαρής

Σφαίρες για τον Αρχιεπίσκοπο. Το μυθιστόρημα που δεν γράφτηκε ποτέ…

Πρόλογος – Εισαγωγή - Επίμετρο: Γιώργος Α. Λεονταρίτης

Αθήνα, Εκδόσεις Άγρα 2018

Σελίδες: 88, με α/μ εικόνες

Διαστάσεις: 12 x 21 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-505-332-1

H ΔΙΑΤΑΓΗ ΕΙΧΕ ΕΛΘΕΙ από τα άδυτα του Πενταγώνου: «Σκοτώστε τον Μακάριο»! Στην πάντα ταραγμένη Μέση Ανατολή, το 1973 η Κύπρος βρισκόταν στο στόχαστρο πολλών δυνάμεων, τα συμφέροντα των οποίων συγκρούονταν. Οι σχέσεις του εθνάρχη της Μεγαλονήσου με το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη στην Αθήνα ήσαν εξαιρετικά τεταμένες. Όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους για το επόμενο βήμα. Στο ημίφως των διπλωματικών παρασκηνίων, η σκοτεινή μορφή του ραδιούργου Κίσσινγκερ κινούσε τα νήματα. Ο «Κάστρο της Μεσογείου» έπρεπε να φύγει από τη μέση! Μέχρι την τελευταία στιγμή, ο Μακάριος δεν πίστευε ότι οι στρατηγοί θα τολμούσαν. Και οι Τούρκοι περίμεναν να γίνει το εγκληματικό πραξικόπημα για να προχωρήσουν στην εισβολή. Η επίθεση με καταιγισμό σφαιρών στο Προεδρικό Μέγαρο άνοιξε την αυλαία της κυπριακής τραγωδίας.

Ο Γιάννης Μαρής δίνει το χρονικό που συγκλόνισε τον ελληνισμό. Πώς έγινε η επίθεση, ποιος ήταν ο ρόλος των διαφόρων πλευρών, πώς διέφυγε ο Μακάριος. Ο ίδιος ο εθνάρχης δίνει τη μαρτυρία του στον δημοφιλή συγγραφέα. Και ο Γιώργος Λεονταρίτης, άμεσος συνεργάτης του Μαρή στη δημοσιογραφική του πορεία, συμπληρώνει το πολιτικό σκηνικό της εποχής με άγνωστα στοιχεία. Διότι οι Σφαίρες για τον αρχιεπίσκοπο είχαν και άλλους στόχους: Ένα ανάγνωσμα με «σασπένς», που θυμίζει τα πιο συναρπαστικά μυθιστορήματα κατασκοπείας. Κι όμως, δεν επρόκειτο για μυθιστόρημα, αλλά για τη μεγάλη περιπέτεια του Κυπριακού Ελληνισμού…

●●● / ●●●

 

Simon Critchley

Σημειώσεις περί αυτοκτονίας

Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά

Επίμετρο: David Hume «Περί αυτοκτονίας»

Αθήνα, Εκδόσεις Ποταμός 2018

Σελίδες: 128

Διαστάσεις: 14 x 19 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-545-110-3

Με εμπειρική λεπτότητα και θεωρητική αιχμηρότητα, η Λίλυ Χουλιαράκη δείχνει πώς η συμπόνια για την ανθρώπινη οδύνη μετατράπηκε από πράξη οίκτου σε ναρκισσιστικό θέαμα. Υπερασπίζεται, ωστόσο, τη θεατρική διάσταση του ανθρωπισμού ως ηθική δύναμη, αρκεί αυτή να ελέγχεται από την κριτική σκέψη. Το βιβλίο, λοιπόν, ρίχνει το φως που χρειαζόμασταν στα ΜΜΕ και την ηθική σήμερα.

(Τζον Ντάραμ Πίτερς, Πανεπιστήμιο του Γέιλ)

Σε αυτή την πρωτότυπη έρευνα, η Λίλυ Χουλιαράκη αντιμετωπίζει με "σκεπτικιστική αισιοδοξία" το πώς ασκείται σήμερα η ανθρωπιστική πολιτική. Με τη θεωρητική του λεπτότητα και την πλούσια τεκμηρίωσή του, «Ο ειρωνικός θεατής" δείχνει τους μετασχηματισμούς που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια η αλληλεγγύη, καθώς οι πολίτες επιχειρούν να συνδεθούν συναισθηματικά με έναν τραγικό αλλά απόμακρο κόσμο. 

(Σάμιουελ Μόιν, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ,

 συγγραφέας του The Last Utopia: Human Rights in History)

Το βιβλίο πετυχαίνει έναν σπάνιο συνδυασμό: ανοίγει ένα καινούριο αναλυτικό και θεωρητικό πεδίο, τηρώντας την ίδια στιγμή τη δέσμευση σε υποθέσεις που αφορούν τους ανθρώπους - και είναι επείγουσες. 

(The British Journal of Sociology)

Το βιβλίο αυτό διερευνά πώς εκδηλώνεται η ανθρωπιστική αλληλεγγύη στο σύγχρονο μιντιακό περιβάλλον. Υποστηρίζει ότι η συμμετοχή σε ροκ συναυλίες, η αγορά περιβραχιονίων ή το "τουιτάρισμα" αγαπημένων διασημοτήτων λένε πολύ περισσότερα από το σκοπό που προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Αποτυπώνουν το πώς φανταζόμαστε τον κόσμο πέρα από εμάς.

Δείχνοντας την ιστορική αλλαγή στις εκκλήσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, στις συναυλίες Live Aid και Live 8, στις συνηγορίες της Όντρεϊ Χέμπορν και της Αντζελίνα Τζολί, καθώς και στις ειδήσεις του BBC για σεισμούς, η Λίλυ Χουλιαράκη δείχνει πώς η αλληλεγγύη έχει γίνει σήμερα όχι ζήτημα πεποίθησης αλλά επιλογής, όχι ζήτημα αξιών αλλά κατανάλωσης, όχι όραμα αλλά λάιφ-στάιλ. Πώς η εστίασή της, με άλλα λόγια, έχει μεταφερθεί από τους άλλους στον εαυτό μας - μετατρέποντάς μας σε ειρωνικούς θεατές της ανθρώπινης οδύνης.

 

●●● / ●●●

 

Λίλυ Χουλιαράκη

Ο ειρωνικός θεατής. Η αλληλεγγύη χτες και σήμερα

Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας

Αθήνα, Εκδόσεις  νήσος 2017

Σελίδες: 387, με α/μ εικόνες

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-589-047-6

 

Με εμπειρική λεπτότητα και θεωρητική αιχμηρότητα, η Λίλυ Χουλιαράκη δείχνει πώς η συμπόνια για την ανθρώπινη οδύνη μετατράπηκε από πράξη οίκτου σε ναρκισσιστικό θέαμα. Υπερασπίζεται, ωστόσο, τη θεατρική διάσταση του ανθρωπισμού ως ηθική δύναμη, αρκεί αυτή να ελέγχεται από την κριτική σκέψη. Το βιβλίο, λοιπόν, ρίχνει το φως που χρειαζόμασταν στα ΜΜΕ και την ηθική σήμερα.

(Τζον Ντάραμ Πίτερς, Πανεπιστήμιο του Γέιλ)

Σε αυτή την πρωτότυπη έρευνα, η Λίλυ Χουλιαράκη αντιμετωπίζει με "σκεπτικιστική αισιοδοξία" το πώς ασκείται σήμερα η ανθρωπιστική πολιτική. Με τη θεωρητική του λεπτότητα και την πλούσια τεκμηρίωσή του, «Ο ειρωνικός θεατής" δείχνει τους μετασχηματισμούς που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια η αλληλεγγύη, καθώς οι πολίτες επιχειρούν να συνδεθούν συναισθηματικά με έναν τραγικό αλλά απόμακρο κόσμο. 

(Σάμιουελ Μόιν, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ,

 συγγραφέας του The Last Utopia: Human Rights in History)

Το βιβλίο πετυχαίνει έναν σπάνιο συνδυασμό: ανοίγει ένα καινούριο αναλυτικό και θεωρητικό πεδίο, τηρώντας την ίδια στιγμή τη δέσμευση σε υποθέσεις που αφορούν τους ανθρώπους - και είναι επείγουσες. 

(The British Journal of Sociology)

Το βιβλίο αυτό διερευνά πώς εκδηλώνεται η ανθρωπιστική αλληλεγγύη στο σύγχρονο μιντιακό περιβάλλον. Υποστηρίζει ότι η συμμετοχή σε ροκ συναυλίες, η αγορά περιβραχιονίων ή το "τουιτάρισμα" αγαπημένων διασημοτήτων λένε πολύ περισσότερα από το σκοπό που προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Αποτυπώνουν το πώς φανταζόμαστε τον κόσμο πέρα από εμάς.

Δείχνοντας την ιστορική αλλαγή στις εκκλήσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, στις συναυλίες Live Aid και Live 8, στις συνηγορίες της Όντρεϊ Χέμπορν και της Αντζελίνα Τζολί, καθώς και στις ειδήσεις του BBC για σεισμούς, η Λίλυ Χουλιαράκη δείχνει πώς η αλληλεγγύη έχει γίνει σήμερα όχι ζήτημα πεποίθησης αλλά επιλογής, όχι ζήτημα αξιών αλλά κατανάλωσης, όχι όραμα αλλά λάιφ-στάιλ. Πώς η εστίασή της, με άλλα λόγια, έχει μεταφερθεί από τους άλλους στον εαυτό μας - μετατρέποντάς μας σε ειρωνικούς θεατές της ανθρώπινης οδύνης. 

●●● / ●●●

 

Σταύρος Ζουμπουλάκης

Στ΄αμπέλια

Αθήνα, Εκδόσεις Πόλις 2018

Σελίδες: 89

Διαστάσεις: 12 x 21 εκ.

ISBN χαρτόδετου: 978-960-435-641-6

 

Δεν βρίσκω τίποτε πιο βαρετό από το να ακούς ή να διαβάζεις για τα παιδικά χρόνια κάποιου, πρέπει πράγματι να τον αγαπάς πολύ για να το αντέξεις. Δεν είχα καμιά διάθεση να διηγηθώ εδώ τα δικά μου παιδικά χρόνια, παρά τόσο μόνο όσο χρειαζόταν για να αποτυπωθεί το χνάρι αυτού του αιωνόβιου, χτεσινού μα και οριστικά καταποντισμένου κόσμου. Αυτός ο κόσμος με συγκινεί βαθιά, όχι γιατί είναι ο κόσμος της παιδικής μου ηλικίας -δεν ήταν άλλωστε αποκλειστικά-, αλλά γιατί είναι ο κόσμος των αγαπημένων μου ανθρώπων, των ανθρώπων που με αγάπησαν και τους αγάπησα πολύ. Τον σκέφτομαι πάντα με συγκίνηση, αλλά δεν τον νοσταλγώ. Υπάρχει συγκίνηση χωρίς νοσταλγία, ίσως μάλιστα να είναι έτσι πιο αδρή.

Στ. Ζ.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

●●● / ●●●

 

Δέσποινα Μ. Τσούργιαννη

Θάλεια Φλωρά-Καραβία

Αθήνα, Peak Publishing 2018

Σελίδες: 230, με έγχρωμες και α/μ εικόνες

Διαστάσεις: 24 x 29 εκ.

«...Η μονογραφία αυτή αρθρώνεται στις ακόλουθες ενότητες:

Α. Βιογραφικά στοιχεία της ζωγράφου. Στη συγκεκριμένη ενότητα παρουσιάζονται οι σπουδές της Φλωρά-Καραβία στο Μόναχο, σε ελεύθερες σχολές ζωγραφικής – καθώς η φοίτηση στην περίφημη Ακαδημία Καλών Τεχνών ήταν αδύνατη για τις γυναίκες – αλλά και πλάι σε σπουδαίους δασκάλους, όπως ο Νικόλας Γύζης και ο Γέωργιος Ιακωβίδης. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στη μόνιμη εγκατάστασή της στην Αίγυπτο  και στον γάμο της με τον δημοσιογράφο και διανοούμενο Νικόλαο Καραβία, στην παρουσία της στη γραμμή του πυρός σε δύο πολέμους, στα ταξίδια της σε Ευρώπη και Αμερική, και, τέλος, στην εικοσαετή διαμονή της στην Αθήνα.

Β. Μελέτη της εργογραφίας της ζωγράφου με βάση ορισμένα αντιπροσωπευτικά έργα, τα οποία οργανώνονται ειδολογικά σε πορτραίτα, νεκρές φύσεις, ηθογραφικά θέματα, τοπία καθώς και συμβολιστικά και ιστορικά θέματα.

Γ. Ειδική αναφορά στην πολεμική παραγωγή της ζωγράφου που αποτελείται από τη σειρά έργων της, κυρίως σκίτσων, από τους Βαλκανικούς Πολέμους, τη Μικρασιατική Εκστρατεία και τον Πόλεμο του 1940.

Η μελέτη ολοκληρώνεται με εκθεσιολόγιο ατομικών και ομαδικών εκθέσεων της ζωγράφου καθώς και με τον αναλυτικό κατάλογο των έργων που έχουν έως τώρα εντοπιστεί από την έρευνα...».