Τρίτη, Οκτωβρίου 23, 2018

Τρυφερό παλιομοδίτικο


Σιμόνα,
μεγαλώνεις
το ταξίδι σου
έχει χαραχτεί στο δέρμα σου
Σιμόνα,
μακάρι να ήξερα
αυτό που έμοιαζε τόσο δυνατό
ήρθε κι έφυγε!

θα σε έπαιρνα τηλέφωνο κάθε Σαββατόβραδο
και θα μέναμε και οι δύο έξω μέχρι το πρωινό φως
και  θα τραγουδούσαμε ''εδώ είμαστε και πάλι''
και παρόλο που ο καιρός περνάει, πάντα θα είμαι
σε ένα κλαμπ μαζί σου στο 1973
τραγουδώντας, ''εδώ είμαστε και πάλι''

Σιμόνα,
μακάρι να ήμουν νηφάλιος
για να δω καθαρά τώρα
ότι η βροχή έχει σταματήσει.
Σιμόνα,
μάλλον έχει τελειώσει.
Η μνήμη μου παίζει
το ίδιο παλιό τραγούδι...

θα σε έπαιρνα τηλέφωνο κάθε Σαββατόβραδο
και θα μέναμε και οι δύο έξω μέχρι το πρωινό φως
και θα τραγουδούσαμε ''εδώ είμαστε και πάλι''
και παρόλο που ο καιρός περνάει, πάντα θα είμαι
σε ένα κλαμπ μαζί σου στο 1973
τραγουδώντας, ''εδώ είμαστε και πάλι''

θα σε έπαιρνα τηλέφωνο κάθε Σαββατόβραδο
και θα μέναμε και οι δύο έξω μέχρι το πρωινό φως
και θα τραγουδούσαμε ''εδώ είμαστε και πάλι''
και παρόλο που ο καιρός περνάει, πάντα θα είμαι
σε ένα κλαμπ μαζί σου στο 1973
τραγουδώντας, ''εδώ είμαστε και πάλι''

και παρόλο που ο καιρός περνάει, πάντα θα είμαι
σε ένα κλαμπ μαζί σου στο 1973
τραγουδώντας, ''εδώ είμαστε και πάλι''

Δεν υπάρχουν σχόλια: