Το κόψιμο του λαιμού των συνταξιούχων ως φιλικό για την ανάπτυξη δημοσιονομικό μείγμα

Μήπως, κύριε Ράις, πρέπει να κόψουμε και τον λαιμό μας;

Πολιτική

Πηγή : Η Αυγή /avgi.gr

---

Του Γιώργου Θ. Μιχαήλ*


Ο Τζέρι Ράις του ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η μείωση των συντάξεων είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ενός φιλικού για την ανάπτυξη δημοσιονομικού μείγματος.
Τι στ’ αλήθεια σημαίνει η έκφραση «φιλικό δημοσιονομικό μείγμα»; Μήπως οι επενδυτές περιμένουν, αφού αραιώσει ακόμη περισσότερο από τη δυστυχία ο πληθυσμός της χώρας, να κάνουν περισσότερο ελεύθεροι και απερίσπαστοι το επενδυτικό τους έργο;
Μία ακόμα μείωση των συντάξεων, καθώς φαίνεται λόγω ανέχειας, θα μειώσει ακόμη περισσότερο το προσδόκιμο των ηλικιωμένων ώστε να μην μπερδεύονται στα πόδια των επενδυτών, οι οποίοι βιάζονται να μας σπρώξουν στην ανάκαμψη...
Την εποχή που οι τράπεζες δάνειζαν αφειδώς με μεγάλους τόκους, όταν είδαν πως τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα υπολόγιζαν και έπρεπε να καλέσουν τους μετόχους τους να βάλουν πλάτη στην ανακεφαλαιοποίησή τους, αυτές με τη βοήθεια κάποιων σαν τον κ. Ράις και την κυρία Λαγκάρντ μετέτρεψαν ως διά μαγείας το ιδιωτικό χρέος των χρηματοπιστωτικών τους επιχειρήσεων σε δημόσιο.
Κάποιοι σαν τον κύριο Ράις και την κυρία Λαγκάρντ, στο ξεκίνημα της μεγάλης κρίσης, σε συνεργασία με επίορκους πολιτικούς, επέβαλαν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με 50 δισεκατομμύρια ευρώ από τα χρήματα του ελληνικού λαού.
Έπρεπε, λοιπόν, να ξελασπώσει τις τράπεζες ο ελληνικός λαός με 50 δισ. από τον κόπο του; Έπρεπε οι ελληνικές κυβερνήσεις να ξοδεύουν το χρήμα από τη φορολογία του λαού, και τον δανεισμό του κράτους από τις αγορές, για να το δίνουν στις χρεοκοπημένες τράπεζες και στις οφσόρ τους;
Όταν, λοιπόν, οι αγορές κατάλαβαν ότι η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου στέρεψε από την τεράστια σπατάλη των επίορκων κυβερνώντων πολιτικών και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, σταμάτησαν να δανείζουν.
Τότε οι επίορκοι πολιτικοί της εποχής, από το Καστελλόριζο, μας έδεσαν με το ΔΝΤ και τα Μνημόνια κόβοντας, χωρίς ίχνος ντροπής, από την πρώτη στιγμή τους μισθούς των εργαζομένων και τις συντάξεις των ηλικιωμένων, καταστρέφοντας την αγορά και την ανάπτυξη και οδηγώντας τον απλό Έλληνα πολίτη σε οικονομική ασφυξία και απελπισία (7.000 αυτοκτονίες). Ενώ οι μέτοχοι των τραπεζών μαζί με τους επίορκους πολιτικούς συνεργάτες τους έβγαλαν τα χρήματά τους στους οικονομικούς παραδείσους και στις οφσόρ τους.
Κανείς από όλους αυτούς δεν σκέφτηκε τον απλό Έλληνα πολίτη, που χωρίς μισθούς και με ελάχιστες συντάξεις δεν μπορούσε ούτε να ζήσει και φυσικά ούτε να να πληρώσει τις δόσεις για το σπιτάκι και το αυτοκίνητο που κάποτε ο δυστυχής πίστεψε ότι θα μπορούσε να αποκτήσει.
Όμως οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες από τα χρήματα του λαού, με απόλυτη απανθρωπιά, άρχισαν τους πλειστηριασμούς.
Κύριε Ράις, οι τράπεζες τελικά ανακεφαλαιοποιήθηκαν όπως επιθυμήσατε, οι μέτοχοί τους διατήρησαν τα κεφάλαιά τους και τις οφσόρ τους όπως επιθυμήσατε και ο ελληνικός λαός ανακάμπτει μετά από οκτώ χρόνια μαρτυρίου και θυσιών με τις προσπάθειάς μιας πραγματικά τίμιας ελληνικής αριστερής κυβέρνησης που αντιμετωπίζοντας ατέλειωτα εμπόδια παλεύει να βγάλει τη χώρα από την οικονομική ύφεση.
Τώρα κατά τη γνώμη σας, κύριε Ράις, μετά από όσα τραβήξαμε, πρέπει να κόψουμε κι άλλο τις συντάξεις; Μήπως για να προκύψει το κατάλληλο «δημοσιονομικό μείγμα», όπως λέτε, πρέπει να κόψουμε και τον λαιμό μας;...
* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτονας - βιομηχανικός σχεδιαστής