Ο Τσίπρας δεν μένει πια εδώ

Tου Γιάννη Πανούση 

13 Σεπτεμβριου 2017
anoixtoparathyro.gr 

Έκανε το θαύμα του  ξανά,ύστερα από χρόνια

Κατάφερε και αναστήθηκε για δεύτερη φορά

Εκεί που όλοι νόμιζαν πως ήταν χαμένος για πάντα

Αίφνης ξύπνησε από το λήθαργο,την παραίτηση,τη φθορά

Αντώνης Μακρυδημήτρης, Μώλυ

Τις αιφνίδιες ή μη-αναμενόμενες αλλαγές τόσο στην πολιτική πλεύση όσο και στις προσωπικές [ανα]θεωρήσεις ο καθένας μπορεί να τις χαρακτηρίσει οβιδιακές μεταμορφώσεις, ιδεολογικές παραμορφώσεις ή ενδείξεις ασταθούς ψυχισμού. Όλα αυτά συχνά έχουν βάση. Δεν αποκλείουν όμως τη δυνατότητα ενός ανθρώπου ν’αλλάζει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν.Να βλέπει μιάν άλλη οπτική της πραγματικότητας, να ξαναδιαβάζει το βιβλίο των αναγκαιοτήτων, να συνδέει πείρα και λάθη με μία νέα γραμμή κοσμοθεωρητικής προσέγγισης, εντελώς διαφορετικής από την αρχική. Η ταχεία προσαρμογή στο ευμετάβλητο περιβάλλον είναι άλλωστε προτιμότερη από την άβουλη εμμονή στις πάγιες θέσεις.
Σε κάθε περίπτωση, όπως αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία διόρθωσης παλαιών λαθών, έτσι πρέπει και να μην καταδικάζουμε εκ των προτέρων όποιον δείχνει ότι προσπαθεί ν’αλλάξει τον ίδιον του τον εαυτό.
Μ’αυτά και μ’αυτά ο Τσίπρας του 2015 ουδεμία σχέση έχει με τον Τσίπρα του 2017. Δεν ξέρω αν ωρίμασε πολιτικά, ψήθηκε ευρωπα’ι’κά ή γοητεύθηκε παγκόσμια. Δεν ξέρω αν μερικές φορές δεν άντεξε τις πιέσεις των ισχυρών. Δεν ξέρω αν όλες του οι κινήσεις υπακούουν σε κάποιο[αριστερό;] σχέδιο ή αν ακολουθεί την τακτική’’ δια της δοκιμής και πλάνης’’.
Αυτό όμως για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι ο ΠΘ ‘κάνει παιχνίδι’ και δεν πάει συνεχώς πάσο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που ενδιαφέρουν τη χώρα.
Υπήρξαν στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας ριψάσπιδες Πρωθυπουργοί, πρωτοπόροι Πρωθυπουργοί, ισορροπιστές Πρωθυπουργοί. Όλους αυτούς θα τους κρίνει η Ιστορία με βάση τα ντοκουμέντα και τη συγκυρία της κάθε εποχής.
Αυτό που μπορούμε να πούμε σήμερα είναι ότι ο Τσίπρας δεν φαίνεται να θέλει να φορέσει ακόμα τη νεοφιλελεύθερη γραβάτα που ταιριάζει με το ευρωπαϊκό κουστούμι το οποίο ράφτηκε στη Wall Street.
Έχει κάνει λάθη εκτίμησης, έχει επιλέξει λάθος ανθρώπους, είχε λαθεμένη αντίληψη της Ιστορίας.Είναι όμως η χώρα σε λάθος γεωπολιτική/γεωστρατηγική πορεία; Τόσο λεπτά θέματα δεν προσεγγίζονται με την εσωστρεφή λογική του’’ εκλογές εδώ και τώρα’’. Ο  ΠΘ , ο κάθε ΠΘ,  πρέπει να κρίνεται στο τέλος της τετραετίας και συνολικά. Αν ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ελπίζω, απαλλαγεί από τα βαρίδια των ακραίων, τις ισορροπιστικές αδράνειες των καρεκλάκηδων, τις εφόδους στην εξουσία των ιδεοληπτικών τότε θα έχει επισήμως και μόνιμα εγκατασταθεί σε νέα πολιτική διεύθυνση.
Μέχρι τότε, εχθροί και φίλοι του, να μη του στέλνουν γράμματα στην παλαιά διεύθυνση.
Ο  Τσίπρας δεν μένει πια εκεί.


ΥΓ. Πολλοί από τους παλαιούς πολιτικούς κατηγορούν τον ΠΘ  ότι δεν διαθέτει την ‘προσήκουσα’ πολιτική παιδεία, λησμονώντας πως το απερχόμενο σύστημα ποτέ δεν δίδαξε ηθική, τουλάχιστον, παιδεία.