Χιούμορ εστί

Σπύρος Γραμμένος

 Λιπαρά 


 Θέλω μαζί σου να γεράσω
Θέλω να σου κρατάω το χέρι
Και να σου δείχνω ένα αστέρι
 Στου ουρανού την αγκαλιά

 Θέλω μαζί σου να γεράσω
Και να σε πάω σε ξένα μέρη
Θέλω να είμαστε δυο γέροι
 Ερωτευμένοι σαν παιδιά

 Θέλω μαζί σου να γεράσω
Τη σύνταξή μου να χαλάσω
 Μαζί με αυτή που με αγαπάει
Και μου κρατάει συντροφιά

 Όμως εγώ για να γεράσω
 Τα πάντα πρέπει να ξεχάσω
 Να σταματήσω τα ξενύχτια
 Να σταματήσω τα ποτά

 Πρέπει να κόψω το τσιγάρο
 Και στο φαΐ μου να φρενάρω
 Πρέπει να κόψω το αλάτι
 Να κόψω τα τηγανιτά

Πρέπει ν’ αρχίσω να αθλούμαι
Πρέπει να κόψω τις πατάτες
 Να τρώω σκέτες τις σαλάτες
 Και να μην τρώω παγωτά

Οπότε λέω αφού σε βρήκα
 Και χρεοκόπησε και το Ικα
 Κι αφού θα κόψουν τις συντάξεις
 Ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά

 Απόψε φίλα με στα ματιά
 Και πιες να γίνουμε κομμάτια
 Πάμε να φάμε μια κρέπα
 Και πάμε σπίτι μου μετά

 Κι όπως θα είμαστε πιωμένοι
 Χαρούμενοι και φαγωμένοι
Να κάνουμε έρωτα όλη νύχτα
 Όπως την πρώτη μας φορά

 Κι όταν μας βρουν παγωμένους
 Χαρούμενους μα πεθαμένους
Να γράψουν οι εφημερίδες
 Πως αυτοί ζήσανε καλά
 Έφαγαν τόσα λιπαρά