ΤΡΟΜΟΣ ΑΛΑ ΙΤΑΛΙΚΑ

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΜΟΡΓΚΑΝ

Το La vendetta di Lady Morgan 

 Ιταλική ταινία τρόμου του 1965 , που σκηνοθέτησε ο Massimo Pupillo  σε σενάριο του  Gianni Grimaldi .

ΠΑΙΖΟΥΝ 

• Gordon Mitchell  ως Ρότζερ
• Erika Blanc ως Λίλιαν
• Η Barbara Nelli ως κυρία κυρία Σούζαν Μόργκαν
• Paul Muller ως σερ Χάραλντ Μόργκαν
• Michel Forain ως Πιερ Μπρισάκ
•   Carlo Kechler ως σερ Νέβιλ Μπλακχάουζ

ΥΠΟΘΕΣΗ
 Μια νεαρή γυναίκα παντρεύεται έναν αριστοκράτη που όμως διατηρεί παράλληλα σχέση με την οικονόμο του. Οι δυο τους σχεδιάζουν την δολοφονία της συζύγου. Όμως, όταν τελικά η νεαρή γυναίκα πεθαίνει, επιστρέφει ως φάντασμα αναζητώντας εκδίκηση...
 
ΚΡΙΤΙΚΗ


Το La Vendetta di Lady Morgan κυκλοφόρησε στις 16 Δεκεμβρίου 1965 και ήταν η τελευταία ταινία τρόμου του Ιταλού σκηνοθέτη Massimo Pupillo (1969-) , θεωρείται όμως από τους ειδικούς όχι μόνο η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη , αλλά και μία από τις πιο πετυχημένες ταινίες "γκόθικ¨όλων των εποχών 

Ξεχασμένο, σχετικά σπάνιο γοτθικό θρίλερ από την Ιταλία, την εποχή που η ιταλική παραγωγή θρίλερ αναβίωνε τον γοτθικό τρόμο της δεκαετίας του '30 και του '40. Αν και διατηρεί κάπως αργούς ρυθμούς, με το πρώτο μισό της ταινίας να αναλώνεται κυρίως στον τρόπο με τον οποίο θα μας συστήσει τους χαρακτήρες, ο θεατής αποζημιώνεται από το δεύτερο μέρος, όπου οι ρυθμοί του  αποκτούν μια ανατριχιαστική διάσταση, ικανή να υποβάλλει το κινηματογραφικό κοινό. Αν και το σενάριο δεν διεκδικεί κάποιο βραβείο πρωτοτυπίας, ο σκηνοθέτης Massimo Pupillo, καταφέρνει να δέσει σε ένα ικανοποιητικό τελικό αποτέλεσμα στοιχεία γοτθικού παραμυθιού, ιστορίας εκδίκησης και σκοτεινού ρομαντισμού με τον μεταφυσικό τρόμο που αποτελεί το βασικό θέμα της ταινίας. Επιπλέον, ο Pupillo, καταφέρνει να ενσωματώσει στην ταινία κάποιες ανεπαίσθητες χιτσκοκικές αναφορές με την τελική συνταγή να συμπληρώνεται από έντονο ερωτικό τόνο και μια διεστραμμένη σεξουαλικότητα. Το αρχικό μέρος της ταινίας ακολουθεί ένα πιο υπνωτικό ρυθμό, με τον σκηνοθέτη να δίνει χώρο ώστε να αναπτυχθούν τα πρόσωπα της ιστορίας, να υφανθεί το μυστήριο και να προσθέσει μια τραγικότητα στην εξέλιξη των συμβάντων. Σταδιακά η ταινία αποκτά μια πιο τρομακτική διάσταση, με τον σκηνοθέτη να βαραίνει την ατμόσφαιρα οικοδομώντας ένα πιο εφιαλτικό κλίμα. Βάζοντας στη συνταγή μερικές έξυπνες ανατροπές και χειραγωγώντας τις αντιλήψεις των θεατών με έξυπνες εναλλαγές ανάμεσα σε όσα παρουσιάζει και όσα υπονοεί, ο Pupillo δημιουργεί έναν όμορφο συνωμοσιολογικό ιστό, κάνοντας παιχνίδι με τις σκιές και τους υπαινιγμούς και δημιουργώντας ένα ικανοποιητικό λαβύρινθο από καταστάσεις που κινούνται πάνω στη γραμμή που χωρίζει την πραγματικότητα από την παραίσθηση. Η γοτθική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Pupilo και κάποια κιτρινο-ειδή στοιχεία που συνυπάρχουν στην εξέλιξη της ιστορίας προσφέρουν ικανές ποσότητες από εφιαλτικές εικόνες, οι οποίες τελικά θα οδηγήσουν σε ένα αποκαλυπτικό κι ανατριχιαστικό φινάλε. Οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές, ιδιαίτερα από το τρίο των "κακών" της ταινίας, με πρώτη από όλες τις άλλες την σατανική κι ερωτικά φορτισμένη παρουσία της Erica Blanc.
 ******************************
 ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΓΚΟΘΙΚ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ


Classical Music for Horror Atmosfere
1. Toccata and Fugue in D Minor
2. Requiem: Dies Irae (02:40)
3. Symphony No. 5 in C Minor Op. 67 (04:37)
4. Overture Coriolan C Minor Op. 62 (11:54)
5. Symphony No. 7 in A Major Op. 92 (19:14)
6. Requiem: Tuba Mirum (27:00)
7. Rinaldo: HWV 7 Act II – Aria «Lascia Ch'io Pianga» (27:50)
8. Overture Tragica in Re Minore Op. 81 (33:00)
9. Ride of the Valkyries (46:00)
10. Egmont Overture (52:00)
11. Symphony No. 40 - 1st movt (01:01:00)
12. Nutcracker: Dance of the Sugar (01:09:00)
13. Pauperes Milites Christi (01:10:00)