ENAΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ 29ό ΑΙΩΝΑ

Φάινινγκερ, Λάιονελ (Lyonel Charles Adrian Feininger, Νέα Υόρκη 1871 – 1956). Αμερικανός ζωγράφος. Ανήκε σε οικογένεια μουσικών γερμανικής καταγωγής και το 1887 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη. Σπούδασε καλές τέχνες στο Βερολίνο, στο Αμβούργο και στο Παρίσι (1887-93). Κατόπιν ασχολήθηκε με το σκίτσο και συνεργάστηκε με γερμανικά έντυπα και με την εφημερίδα Chicago Tribune έως το 1908.
Επηρεασμένος από τους κυβιστές και ιδιαίτερα από τον Ρομπέρ Ντελονέ (βλ. λ.), στράφηκε, από το 1911, στη ζωγραφική και συμμετείχε στην έκθεση που παρουσίασαν στο Βερολίνο, το 1913, τα μέλη της εξπρεσιονιστικής ομάδας Der Blauer Reiter (= Γαλάζιος Καβαλάρης). Ο Φ. προσανατολίστηκε προς μια ζωγραφική αναγόμενη στον κυβισμό (Γκελμερόντα II, 1913· Γέφυρα III, 1917) αλλά συνδεδεμένη και με τον φουτουρισμό.
 Διετέλεσε καθηγητής στο Μπαουχάους, πρώτα στη Βαϊμάρη (1919-25) και κατόπιν στο Ντεσάου (1926-32), ενώ ίδρυσε το 1924, μαζί με τον Πάουλ Κλέε, τον Βασίλι Καντίνσκι και τον Αλεξέι φον Γιαβλένσκι, την ομάδα Τα τέσσερα γαλάζια, προσανατολισμένη στην αφαίρεση. Μετά την άνοδο του ναζισμού, ο Φ. επέστρεψε, το 1936, στις ΗΠΑ. Το 1937, κατασχέθηκαν στη Γερμανία 378 έργα του μαζί με άλλα μεγάλων σύγχρονων ζωγράφων που κρίθηκαν από τους χιτλερικούς ως εκφυλισμένη τέχνη.
Η ζωγραφική παραγωγή του Φ. στις ΗΠΑ (Νέα ζωή, 1947· Βραδινή παγωνιά, 1955 κ.ά.) διατήρησε τη δομή που βασίζεται σε ευθείες γραμμές, οι οποίες συμπλέκονται σε ένα παιχνίδι χρωμάτων λεπτών και διαφανών που θυμίζει την πρισματική ανάλυση του φωτός, τη δομή μερικών ορυκτών κρυστάλλων και τη θαλασσινή ατμόσφαιρα.