The Solipsist
by Fredric Brown
Walter B. Jehovah, for whose name I make no apology since it really was his name, had been a solipsist all his life. A solipsist, in case you don't happen to know the word, is one who believes that he himself is the only thing that really exists, that other people and the universe in general exist only in his imagination, and that if he quit imagining them, they would cease to exist.
One day, Walter B. Jehovah became a practicing solipsist. Within a week, his wife had run away with another man, he'd lost his job as a shipping clerk and he had broken his leg chasing a black cat to keep it from crossing his path.
He decided, in a hospital, to end it all.
Looking out the window, staring up at the stars, he wished them out of existence, and they weren't there anymore. Then he wished all other people out of existence, and the hospital became strangely quiet, even for a hospital. Next the world, and he found himself suspended in a void. He got rid of his body quite easily and then took the final step of willing himself out of existence.
Nothing happened.
Strange, he thought, can there be a limit to solipsism?
"Yes," a voice said.
"Who are you??" Walter B. Jehovah asked.
"I am the one who created the universe which you have just willed out of existence. And now that you have taken my place"---there was a deep sigh---"I can finally cease my own existence, find oblivion, and let you take over."
"But---how can I cease to exist? That's what I'm trying to do, you know."
"Yes, I know," said the voice. "You must do it the same way I did. Create a universe. Wait until someone in it really believes what you believed and wills it out of existence. Then you can retire and let him take over. Good-bye now."
And the voice was gone. Walter B. Jehovah was alone in the void and there was only one thing he could do. He created the heaven and the earth.
It took him seven days.
Ο Σολιψιστής*
Φρέντρικ Μπράουν
Μετάφραση: Βασίλης Κ. Μηλίτσης
Το ακόλουθο είναι ένα αλλόκοτα διασκεδαστικό διήγημα που προκλητικά εγγίζει τα όρια της ασέβειας.
Ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα (Ιεχωβάς), που για το όνομά του δε χρειάζεται να απολογηθώ, δεδομένου ότι αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα, υπήρξε σολιψιστικός όλη του τη ζωή. Σε περίπτωση που δεν τυχαίνει να γνωρίζετε, σολιψιστικός είναι εκείνος που πιστεύει πως μόνο αυτός πραγματικά υπάρχει, και οι υπόλοιποι άνθρωποι και εν γένει το σύμπαν υπάρχει μόνο στη φαντασία του, και ότι αν σταματήσει να τα φαντάζεται, θα πάψουν να υφίστανται.
Μια μέρα ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα έμαθε να εξασκεί τον σολιψισμό του. Μέσα σε μια βδομάδα η γυναίκα του τον εγκατέλειψε με άλλον άντρα, έχασε τη δουλειά του σαν υπάλληλος σε μια ναυτιλιακή εταιρία και έσπασε το πόδι του προσπαθώντας να εμποδίσει μια μαύρη γάτα να μπει στο δρόμο του.
Στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν, αποφάσισε να τα τελειώσει όλα.
Κοιτάζοντας από το παράθυρο και χαζεύοντας τα αστέρια, θέλησε να πάψουν να υπάρχουν, και αυτά δεν υπήρχαν πια. Κατόπιν θέλησε όλους τους ανθρώπους εκτός υπάρξεως, και το νοσοκομείο ησύχασε κατά παράξενο τρόπο, ακόμη και για νοσοκομείο. Κατόπιν έθεσε και ολόκληρο τον κόσμο στην ανυπαρξία και βρέθηκε κρεμασμένος στο κενό. Απαλλάχτηκε από το σώμα του πάρα πολύ εύκολα και μετά προχώρησε στο να βουληθεί τον εαυτό του εκτός υπάρξεως.
Δε συνέβη τίποτε.
Περίεργο, σκέφτηκε, μπορεί να υπάρξει όριο στον σολιψισμό;
«Ναι», απάντησε μια φωνή.
«Ποιος είσαι;» ρώτησε ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα.
«Είμαι αυτός που δημιούργησε το σύμπαν, το οποίο εσύ θέλησες να πάψει να υπάρχει. Και τώρα που έχεις καταλάβει τη θέση μου» - ακούστηκε ένας βαθύς αναστεναγμός – «μπορώ τελικά να αποσυρθώ από την ύπαρξή μου, να παραδοθώ στη λήθη και να σου παραχωρήσω τη θέση μου».
«Μα – εγώ θέλω να πάψω να υπάρχω. Αυτό προσπαθώ να κάνω, το ξέρεις».
«Ναι, το ξέρω», είπε η φωνή. «Πρέπει πρώτα κι εσύ να ακολουθήσεις τον δικό μου τρόπο. Να δημιουργήσεις ένα σύμπαν. Και τότε να περιμένεις μέχρι κάποιος μέσα στο δικό σου σύμπαν να πιστέψει ό, τι εσύ πίστεψες κι αυτός με τη σειρά του το παραδώσει στην ανυπαρξία. Τότε μπορείς ν’ αποσυρθείς και να του παραδώσεις τα σκήπτρα. Σ’ αποχαιρετώ τώρα».
Και η φωνή δεν ξανακούστηκε. Ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα έμεινε ολομόναχος στο κενό και υπήρχε μόνο ένα πράγμα να κάνει, κι έτσι δημιούργησε τον ουρανό και τη γη.
Χρειάστηκε εφτά μέρες.
______________________________________
*Ο σολιψισμός (από το λατινικό solus ipse = ο ίδιος μόνο) ή εγωμονισμός είναι ιδεαλιστική υποκειμενική θεωρία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο εκτός από το υποκείμενο, τον άνθρωπο και τη συνείδησή του. Όλα τα άλλα μέσα στο σύμπαν, ακόμα και το γένος των άλλων ανθρώπων, δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στη συνείδηση του υποκειμένου και η ύπαρξή τους δεν είναι παρά ένα παράγωγο της συνείδησής του. Έτσι το υποκειμενικό "Εγώ" μαζί με το συνειδησιακό του περιεχόμενο γίνεται το μοναδικό ον, ενώ όλα τα άλλα Εγώ είναι απλά ιδέες του "δικού μου Εγώ". Ως θεωρία βρίσκεται κοντά στον υποκειμενικό ιδεαλισμό.
Ο σολιψισμός είναι η πιο ακραία μορφή του γνωσιολογικού ιδεαλισμού. Θεωρεί τις παραστάσεις αυθαίρετες και κενές από κάθε περιεχόμενο αφού δεν αντιστοιχούν σε αντικειμενικές πραγματικότητες ενώ παραδέχεται τη μοναδικότητα του ανθρώπινου υποκειμένου αρνούμενος τη σωματικότητά του και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. (Βικιπαίδεια)
Ο συγγραφέας
Φρέντρικ Μπράουν (1906 – 1972)
Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου. Διακρίνεται για τη χρήση του χιούμορ σε πολύ σύντομα διηγήματα, όπως το διήγημα Ο Φρουρός "Sentry". Ένα από τα διηγήματα του Η Αρένα "Arena" αποτέλεσε τη διασκευή ενός επεισοδίου στην τηλεοπτική σειρά Star Trek.(Wikipedia)
by Fredric Brown
Walter B. Jehovah, for whose name I make no apology since it really was his name, had been a solipsist all his life. A solipsist, in case you don't happen to know the word, is one who believes that he himself is the only thing that really exists, that other people and the universe in general exist only in his imagination, and that if he quit imagining them, they would cease to exist.
One day, Walter B. Jehovah became a practicing solipsist. Within a week, his wife had run away with another man, he'd lost his job as a shipping clerk and he had broken his leg chasing a black cat to keep it from crossing his path.
He decided, in a hospital, to end it all.
Looking out the window, staring up at the stars, he wished them out of existence, and they weren't there anymore. Then he wished all other people out of existence, and the hospital became strangely quiet, even for a hospital. Next the world, and he found himself suspended in a void. He got rid of his body quite easily and then took the final step of willing himself out of existence.
Nothing happened.
Strange, he thought, can there be a limit to solipsism?
"Yes," a voice said.
"Who are you??" Walter B. Jehovah asked.
"I am the one who created the universe which you have just willed out of existence. And now that you have taken my place"---there was a deep sigh---"I can finally cease my own existence, find oblivion, and let you take over."
"But---how can I cease to exist? That's what I'm trying to do, you know."
"Yes, I know," said the voice. "You must do it the same way I did. Create a universe. Wait until someone in it really believes what you believed and wills it out of existence. Then you can retire and let him take over. Good-bye now."
And the voice was gone. Walter B. Jehovah was alone in the void and there was only one thing he could do. He created the heaven and the earth.
It took him seven days.
Ο Σολιψιστής*
Φρέντρικ Μπράουν
Μετάφραση: Βασίλης Κ. Μηλίτσης
Το ακόλουθο είναι ένα αλλόκοτα διασκεδαστικό διήγημα που προκλητικά εγγίζει τα όρια της ασέβειας.
Ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα (Ιεχωβάς), που για το όνομά του δε χρειάζεται να απολογηθώ, δεδομένου ότι αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα, υπήρξε σολιψιστικός όλη του τη ζωή. Σε περίπτωση που δεν τυχαίνει να γνωρίζετε, σολιψιστικός είναι εκείνος που πιστεύει πως μόνο αυτός πραγματικά υπάρχει, και οι υπόλοιποι άνθρωποι και εν γένει το σύμπαν υπάρχει μόνο στη φαντασία του, και ότι αν σταματήσει να τα φαντάζεται, θα πάψουν να υφίστανται.
Μια μέρα ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα έμαθε να εξασκεί τον σολιψισμό του. Μέσα σε μια βδομάδα η γυναίκα του τον εγκατέλειψε με άλλον άντρα, έχασε τη δουλειά του σαν υπάλληλος σε μια ναυτιλιακή εταιρία και έσπασε το πόδι του προσπαθώντας να εμποδίσει μια μαύρη γάτα να μπει στο δρόμο του.
Στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν, αποφάσισε να τα τελειώσει όλα.
Κοιτάζοντας από το παράθυρο και χαζεύοντας τα αστέρια, θέλησε να πάψουν να υπάρχουν, και αυτά δεν υπήρχαν πια. Κατόπιν θέλησε όλους τους ανθρώπους εκτός υπάρξεως, και το νοσοκομείο ησύχασε κατά παράξενο τρόπο, ακόμη και για νοσοκομείο. Κατόπιν έθεσε και ολόκληρο τον κόσμο στην ανυπαρξία και βρέθηκε κρεμασμένος στο κενό. Απαλλάχτηκε από το σώμα του πάρα πολύ εύκολα και μετά προχώρησε στο να βουληθεί τον εαυτό του εκτός υπάρξεως.
Δε συνέβη τίποτε.
Περίεργο, σκέφτηκε, μπορεί να υπάρξει όριο στον σολιψισμό;
«Ναι», απάντησε μια φωνή.
«Ποιος είσαι;» ρώτησε ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα.
«Είμαι αυτός που δημιούργησε το σύμπαν, το οποίο εσύ θέλησες να πάψει να υπάρχει. Και τώρα που έχεις καταλάβει τη θέση μου» - ακούστηκε ένας βαθύς αναστεναγμός – «μπορώ τελικά να αποσυρθώ από την ύπαρξή μου, να παραδοθώ στη λήθη και να σου παραχωρήσω τη θέση μου».
«Μα – εγώ θέλω να πάψω να υπάρχω. Αυτό προσπαθώ να κάνω, το ξέρεις».
«Ναι, το ξέρω», είπε η φωνή. «Πρέπει πρώτα κι εσύ να ακολουθήσεις τον δικό μου τρόπο. Να δημιουργήσεις ένα σύμπαν. Και τότε να περιμένεις μέχρι κάποιος μέσα στο δικό σου σύμπαν να πιστέψει ό, τι εσύ πίστεψες κι αυτός με τη σειρά του το παραδώσει στην ανυπαρξία. Τότε μπορείς ν’ αποσυρθείς και να του παραδώσεις τα σκήπτρα. Σ’ αποχαιρετώ τώρα».
Και η φωνή δεν ξανακούστηκε. Ο Γουόλτερ Β. Τζεχόβα έμεινε ολομόναχος στο κενό και υπήρχε μόνο ένα πράγμα να κάνει, κι έτσι δημιούργησε τον ουρανό και τη γη.
Χρειάστηκε εφτά μέρες.
______________________________________
*Ο σολιψισμός (από το λατινικό solus ipse = ο ίδιος μόνο) ή εγωμονισμός είναι ιδεαλιστική υποκειμενική θεωρία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο εκτός από το υποκείμενο, τον άνθρωπο και τη συνείδησή του. Όλα τα άλλα μέσα στο σύμπαν, ακόμα και το γένος των άλλων ανθρώπων, δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στη συνείδηση του υποκειμένου και η ύπαρξή τους δεν είναι παρά ένα παράγωγο της συνείδησής του. Έτσι το υποκειμενικό "Εγώ" μαζί με το συνειδησιακό του περιεχόμενο γίνεται το μοναδικό ον, ενώ όλα τα άλλα Εγώ είναι απλά ιδέες του "δικού μου Εγώ". Ως θεωρία βρίσκεται κοντά στον υποκειμενικό ιδεαλισμό.
Ο σολιψισμός είναι η πιο ακραία μορφή του γνωσιολογικού ιδεαλισμού. Θεωρεί τις παραστάσεις αυθαίρετες και κενές από κάθε περιεχόμενο αφού δεν αντιστοιχούν σε αντικειμενικές πραγματικότητες ενώ παραδέχεται τη μοναδικότητα του ανθρώπινου υποκειμένου αρνούμενος τη σωματικότητά του και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. (Βικιπαίδεια)
Ο συγγραφέας
Φρέντρικ Μπράουν (1906 – 1972)
Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου. Διακρίνεται για τη χρήση του χιούμορ σε πολύ σύντομα διηγήματα, όπως το διήγημα Ο Φρουρός "Sentry". Ένα από τα διηγήματα του Η Αρένα "Arena" αποτέλεσε τη διασκευή ενός επεισοδίου στην τηλεοπτική σειρά Star Trek.(Wikipedia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου