ΜΝΗΜΗ ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ

ΜΝΗΜΗ ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ

(1901-3 Αυγούστου 1975)

 Αι λέξεις            

Στον Nάνο Bαλωρίτη

Όταν καμιά φορά επιστρέφομεν από τους Παρισίους και αναπνέομεν την αύραν του Σαρωνικού, υπό το φίλιον φως και μέσα στα αρώματα της πεύκης, εν τη λιτότητι των μύθων - των σημερινών και των προκατακλυσμιαίων - ως σάλπισμα πνευστών, ή ως ήχος παλμικός, κρουστός, τυμπάνων, υψώνονται πίδακες στιλπνοί, ωρισμέναι λέξεις, λέξεις-χρησμοί, λέξεις ενώσεως αψιδωτής και κορυφαίας, λέξεις με σημασίαν απροσμέτρητον δια το παρόν και δια το μέλλον, αι λέξεις "Eλελεύ", "Σε αγαπώ", και "Δόξα εν υψίστοις", και, αιφνιδίως, ως ξίφη που διασταυρούμενα ενούνται, ή ως κλαγγή αφίξεως ορμητικού μετρό εις υπογείους σήραγγας των Παρισίων, και αι λέξεις: "Chardon-Lagache", "Denfert-Rochereau", "Danton", "Odeon", "Vauban", και "Gloria, gloria in excelsis".

Aνδρέας Εμπειρίκος ,  "Oκτάνα", Άγρα 1980.

 ************************

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος διαβάζει τις  "Στροφές

 στροφάλων" , ένα από τα "αιρετικά" ποιήματα

της σκανδαλώδους, για την εποχή της,
 ποιητικής συλλογής του  "Ενδοχώρα".

 Τον ποιητή ανακάλυψε  γοητευμένη

 η γενιά του 60 μέσα από τις εκδόσεις "Γαλαξία" και τα

μαθήματα του Λίνου Πολίτη και Γιώργου Σαββίδη στη

Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, που "απογείωσαν"

το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και μύησαν

εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες στο έργο των

Ελλήνων σουρεαλιστών της λεγόμενης Γενιάς του 30.