ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Γιατί με φώναξες και γύρισα

Καλά έφευγα και καλά με ξεπροβόδιζαν χωρίς να μου

κρατούν κακία τα εγκόσμια

όλα όσα δε θέλησα να πράξω κι έπραξα

όλα όσα δε θέλησα να γίνω κι έγινα

Να ΄χουν αποσπασθεί τ΄αγγίγματά μου απ΄ό,τι άγγιξα

και να με συνοδεύουν

Γιατί με φώναξες και γύρισα

σα δάκρυ που μετάνοιωσε και δεν εκύλησε

Γιατί να πρέπει τώρα να διανύω προς τα πίσω όλη

αυτή την εγκατάλειψη

γέρος ποιητής διωγμένος απ΄τους στίχους μου

κι άγνωστος πλέον στο παρελθόν μου να συνάπτω πάλι

σχέσεις με όσα  μού συμβήκαν

Να συνδεθώ με τι; Αναζητώντας τι;

Ποιο αθέατο βάθος

ποια μυθική νεότητα;

Μετά από ένα τετελεσμένο πεπρωμένο κι άλλο πεπρωμένο

μετά το πλήρωμα του χρόνου κι άλλος χρόνος;

Αυτό δεν είναι πια διασάλευση του πνεύματος

Η υλικότητά μου διεσαλεύθη

και δε θα βρει ανάπαυση στον αιώνα

Βύρων Λεοντάρης*, "Έως...". Νεφέλη. Αθήνα  2003.

[Συνεχίζεται...]

* ΣΤΙΧΟ - ΜΥΘΙΕΣ Βύρων Λεοντάρης:ποιητής μιας ποίησης που δεν μπορεί να υπάρξει...

*******************

ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι 

 Μουσική: Γιάννης Σπανός

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
κι όσα για σένα είχες ελπίσει
έχουνε τώρα πια όλα σβήσει
η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι.

Σκιά ήταν ό,τι για ζωή αγαπήθη
ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης
σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις
είπες ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη.

Ποτάμι που έχει μείνει ξερή η κοίτη
πώς να 'χεις έτσι ξεστρατίσει
σου άξιζε σένα αλλιώς να ζήσεις
η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι.
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι